Τι μπορεί να πάθει κανείς μέρα μεσημέρι, με ασυνήθιστη καλοκαιρία για την εποχή!
Εκεί που λες, που επέστρεφα από γνωστό και μη εξαιρεταίο κομπιουτερομάγαζο, με το νέο μου καλώδιο δικτύου και κάτι ψιλοπράγματα στη σακούλα, και μια μαραμένη μωβούλα ορχιδέα στο άλλο χέρι, δώρο από την ταμία (ναν καλά το κορίτσι που μου χάρισε έστω και μαραμένη άνοιξη) και πάνω που νομότυπα πέρασα το φανάρι της Κηφισίας, με τον "Γρηγόρη" αναμένο, ποιος βρέθηκε φάντης μπαστούνι μούρη με μούρη? (δηλαδή οχι ακριβώς μούρη με μούρη, γιατί πρώτο μπόι δεν είμαι)
Νάσου λοιπόν μπροστά μου (κόντεψα να πέσω πάνω του δηλαδή) ένας κοστουμαρισμένος κυριούλης με καραφλίτσα και διακριτικό μουστάκι, αλά μπρατσέτα με μια ξανθούλα, και δυο άλλους κοστουμαρισμένους, διακριτικά στο κατόπι του σε απόσταση ασφαλείας, μια φευγαλέα ματιά του έριξα, και ζαλισμένη απ τον ήλιο και διερωτώμενη εάν φταιει το καλώδιο δικτύου, που το μοντέμι δεν δουλεύει, (μετά από τον τιτάνιο πρωινό καβγά με τις βλάβες του ΟΤΕ) σκέφτηκα "κάπου τον ξέρω αυτόν τον αψηλό!"
Και μόλις το σκέφτηκα αυτό, ε παιδιά μα τους Θεούς, μου χαμογέλασε και έκανε και μια διακριτική υπόκλιση με το γλομπέ κεφαλάκι του... ΑΑΑ σκέφτηκα κοίτα να δεις, ένας άνθρωπος χαμογελάει... τυχερός είναι δεν θάχει δάνεια, ούτε προβλήματα... ή τρελλός για να χαμογελάει έτσι σε μια άγνωστη... (ακόμη δεν είχε γίνει συνείδηση βλέπεις, το ποιος ήταν - χεσμένους τους έχω όλους έτσι κι αλλιώς...)
Μόλις που λες έκανα δύο βήματα πίσω από τον άλλον, τον διακριτικά ακολουθώντα κοστουμαρισμένο κύριο, μου αποκαλύφθηκε!!!!
Ενας εκ των υποψηφίων πρωθυπουργών.... Κι άρχισα να φτύνω και να βρίζω που αντί να τονε πάρω χαμπάρι πάνω στο χαμόγελο και τον χαιρετισμό, και να του πω δυο κουβεντούλες κι ας με τσουβαλιάζαν οι διακριτικά ακολουθούντες, εγώ σκεφτόμουν το ρημαδοκαλώδιο λες και δεν εχω άλλα προβλήματα... Σκέφτηκα να πάρω ενα γιαουρτάκι απ το περίπτερο να του το δώκω μην πάθε αφυδάτωση απ τον ήλιο αλλά είχε απομακρυνθεί ήδη πολύ... κι εφτυσα κι εβρισα ξανά, που πιάστηκα απροετοίμαστη...
Για αυτό σας λέω, φίλοι κι οχτροί.... ποτέ χωρίς τον κεσέ το πρόβειο έξω, ποτέ δεν ξέρεις ποιον θα δεις, και πρέπει να σαι προετοιμασμένος, για κάθε ενδεχόμενο, που ξέρεις μπορεί να μην είναι μόνο υποψήφιος ναναι και ο πρωθυπουργός... το γιαούρτι πάντως χαμένο δεν θα πάει....
Τωρα που ναι και προεκλογική περίοδος, και κάνει και λιακάδες θα βγούνε όλα τα παιδιά περατζάδα στα πεζοδρόμια, να ψηφοθηρίσουν με χαμόγελα και υποκλίσεις.... να τους δει ο κόσμος να χαρεί αφεντικά! να μην ξεχάσουμε και ρίξουμε την ψήφο πουθενά αλλού... και χαλάσουμε τις παραδόσεις τον σογιών.... κρίμα να χάνονται τέτοιες ευκαιρίες παιδιά... πολύ κρίμα.....
ολέ... και ουσττττττττ για όλους....
απείρως ενάντια σε κάθε τι χρωματισμένο πολιτικά....
σας χαρίζω τη μωβούλα την ορχιδέα...
και επαναλαμβάνω ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΣΑΣ......
Υ.Γ. αν έχει κερασάκια πάνω οπως αυτό της φωτογραφίας, φάτε τα μην τα χαραμίσετε...
Χριστίνα Σαββατιανού... / 8-03-2007
Δεν φταίει το καλώδιο. Τα ίδια παθαίνω κι εγώ. Την άλλη φορά πάρε το γιαούρτι μαζί σου στον ΟΤΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως φίλε μου Γουτεμβέργιε, με το καινούργιο καλώδιο. μόνο μια φορά επεσε η σύνδεση... και με λίγο κούνημα στην ενωση με το πισί ξαναρθε... αλλά κι εγώ θαρρω πως χρειάζεται και αλλος τιτάνιος καβγάς με τον οτε. καθώς και το γιαουρτάκι τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι σωστό αυτό το ποστ, βρε Paraxeno...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα εξεθεσες τον συμπαθή κύριο με το μουστακι ότι ήταν αγκαζε με μια ξανθούλα... και δεύτερον αν αύριο εγώ θέσω υποψηφιότητα για πρωθυπουργός και μου έρθει γιαούρτι στην μάπα, θα πάθω αλλεργικό σοκ (είμαι αλλεργικός σε κάποια από αυτά). Δεν με λυπάσαι?
:)))
χεχε philos μου, η ξανθούλα επί των δημοσίων σχέσεων έμοιαζε ναναι... άλλωστε δημόσια εμφάνιση ήταν, μάλλον για τη γιορτή της γυναίκας... οπότε πως να λείπει εκπρόσωπος των εορταζουσών, η αλήθεια είναι πως μπορεί να ήταν και κομματικό στέλεχος η κυρία, αλλά εγώ που να τηνε ξέρω η ερμη - όταν πρόκειται για πολιτικές ειδήσεις προτιμώ τις διαφημίσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για σένα, και όσο μπορώ να κρίνω από τα γραφόμενά σου που παρακολουθώ λίγο καιρό τώρα, εάν θέσεις υποψηφιότητα, θα σε φιλέψω τα κερασάκια και θα φυλάξω το γιαούρτι για τον οτέ όπως συμβούλεψε ο γουτεμβέργιος... (δεν είσαι αλεργικός στα κερασάκια ε?)
αλλά άντε και την έθεσες την υποψηφιότητα αδελφέ μου.... θαρρείς πως θα τα καταφέρεις σε τούτο τον τόπο? εκτός εάν είσαι μέλος ενός εκ των γνωστών σογιών του χώρου... :(
καλά θα ήταν να αποφάσιζε 'Ελληνας να σπάσει τις οικογενειακές παραδόσεις, αλλά δεν υπάρχει και κανένας τόσο θαρραλέος υποψήφιος που να τολμήσει... όλα αυτά φυσικά τα βλέπω πίσω απ τον μπερντέ που είναι όλα ανάποδα... (για να μην παρεξηγούμαι)
Αξίζει να το διαβάσετε κατά τη γνώμη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαξιώστε (τους) και Αξιώστε (από αυτούς)!
Χαίρομαι που σου αρεσε τόσο το ποστ μου. Για να ξέρεις κάποτε 12 χρόνια πριν, ήμουν πολύ κοντά σε παρόμοια ... πρόσωπα εξουσίας. Γνωρίζω τόσα και τόσα για όλους τους ανθρώπους της εξουσίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πλειοψηφία τους θλιβερά.
Έφυγα ξαφνικά και χωρίς άλλο λόγο ή αιτία και γκρέμισα κάθε γέφυρα επικοινωνίας. Ήταν η εποχή που ήμουν φαντάρος... και δεν μετάνιωσα στιγμή.
Αλλά δεν έχω πάψει να ασχολούμαι σε σχέση με ότι νιώθω ότι μπορώ πραγματικά να προσφέρω κάτι, έστω και λίγο ή ασήμαντο.
Και τέλος τρελλαίνομαι για τα κερασάκια!!!
Μου φαίνεται θα έρχομαι συχνά από εδώ να εξομολογούμαι!!!
αχ φίλε μου, κι εγώ μικρούλα όταν ήμουν, βρέθηκα υπο διαφορετικές συνθήκες βέβαια, εκ των έσω κοντά σε πρόσωπα εξουσίας, και με τουτα και με κείνα που είδα κι άκουσα, έφτυσα άσχημα, πολύ, πολλά πράγματα, και οδηγήθηκα στο ίδιο μονοπάτι, όποτε μπορώ να προσφέρω κι ας μοιάζει λιγοστό... θεωρώ ότι σποράκια να πέφτουν και ας μοιάζει ανυδρο κι άγονο το χώμα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήαμέ να έρχεσαι, εγώ αγαπάω το γιαούρτι οπότε τα κερασάκια δικά σου χεχεχεχε....
Τι στην ευχή παθαίνει ο άνθρωπος με το χρήμα και την εξουσία, δεν μπορώ να καταλάβω... ευτυχώς δεν έχω σε πλεόνασμα τίποτα απ τα δυο, και μπορώ να σκαλίζω λέξεις, χωρίς βάψιμο και φτιασίδωμα, ίσως το μέτρο, να εμπεριέχει μια ασφαλή δόση ελευθερίας.... ίσως,,,
να ρχεσαι αμέ :)
hi,christina
ΑπάντησηΔιαγραφή