Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η Αλεξάνδρα το παληκάρι

Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...

9 Αυγ 2008

Τικ-Τακ - Χρόνος - Ζωή - λες?



Τικ- Τακ
Μυριάδες εξαϋλωμένα τίποτα,
παρατάσσονται φρόνιμα και τακτικά
σε παρελθόντα και μέλλοντα.
Ζωή

Τικ-Τακ
Του τώρα ματαίωση,
βαμμένη άλλους καιρούς,
γλιστράει απ του χρόνου την άκρη.
Ζωή

Τικ Τακ
Προλαβαίνεις;
Εστω μια λέξη να μείνει,
υπήρξες, ήσουν εδώ.
Ζωή

Τικ-Τακ
Μνήμη, Ανάμνηση... Φήμη...
Αόριστα όνειρα,
κάποτε υποπτέυονταν αληθειες.
Ζωή

Τικ - Τακ
Ήταν, θα είναι,
ποτέ δεν ΕΙΝΑΙ
ΤΩΡΑ ΕΔΩ...
Ζωή... Τικ-Τακ...

Χριστίνα Σαββατιανού (07-08/08/2008)

6 Αυγ 2008

Ας συστηθώ...



H σκέψη δεν υπάρχει...αν δεν την ακούσει κανείς...
Το πρόσωπο δεν ειν πραγματικό αν δε το δει κανείς έστω κι ένας καθρέφτης....
Ο λόγος όμως είναι καθρέφτισμα... προσοχή θολώνει...
Αν μπορούσαμε να μιλήσουμε μαζί που θα διαφωνούσαμε αλήθεια?
ίσως στο πόσο είμαστε πλέον Άνθρωποι και στο τι στα αλήθεια σημαίνει δαύτο...

Αγάπησα χθες ένα βρεγμένο φύλλο...
είδα ειδήσεις και νευρίασα γελώντας, ή γέλασα νευριάζοντας...

Ρωτώ συνεχώς γιατί... ξεχνιέμαι στις ερωτηματικές απαντήσεις που παίρνω...
Χάνομαι σε απαξιωτικές μορφές και σχήματα που ασχημονούν στη σκιά τους....
Τρομοκρατώ, τρομοκρατούμαι... εξουσιάζω εξουσιάζομαι...

Πολύχρωμο γαϊτανάκι... προσπεράστε, αλλού ειν το πανηγύρι....
αντέχω ακόμα ναι... αντέχω να ρωτώ.... αντέχω να αναπνέω τον αέρα που τρομοκρατεί τα πνευμόνια μου και τον υφαίνω με τις μυρωδιές του φαγητού και την καύση της άχρηστης φαιάς μου ουσίας....

δε θέλω αρχή ούτε τέλος...
δε θέλω απόφαση απλά ρωτώ.....
αύριο ποιος θα μου δείξει γιατί?
αύριο ποιος θα ξορκίσει το τώρα?

Συννέφιασε πάλι και θόλωσα... νευρίασα, ψάχνω τον ήλιο να με βάψει με χρώματα υγείας - ...

Κλαίω στον πόνο γιατί θυμάμαι τις οδύνες μου... δε πονώ με το δικό σου πόνο, δε μπορώ... μπορεί όμως να σκιαχτώ να λυπηθώ να νευριάσω να φωνάξω... αλλά να πονέσω τον πόνο σου δεν μπορώ αλήθεια σου λέω...

μου αρκεί η σκιά μου να τρομάξω....
όταν γίνεται μικρή πριν τη χάση του ήλιου κάθε απόβραδο...

Έκοψα το διάβασμα κι άρχισα το τσιγάρο και το κομπολόι...
δε το φορτώνω προσευχές δε θέλω να σωθώ...
το φορτώνω δάκρυα για να μου μείνουν τα χαμόγελα...
σιχάθηκα τους πόνους... θέλω να τους ξεχνώ.... αρκετά....

Άραγε τι ναναι όλο αυτό?????

Χριστίνα Σαββατιανού (2002)

(ΥΓΕΙΑ) Ενέσεις βιταμίνης C κατά του καρκίνου

Πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Ελπίδες από ενέσεις βιταμίνης C (ως γνωστόν βρίσκεται σε υψηλά ποσοστά στα εσπεριδοειδή) στη μάχη κατά του καρκίνου, σύμφωνα με τα πρώτα πειράματα
Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ C μπορεί τελικά να είναι χρήσιμη στην αντιμετώπιση του καρκίνου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα στο πλαίσιο της οποίας υψηλές δόσεις της βιταμίνης αυτής, που χορηγήθηκαν με ενέσεις, μείωσαν εντυπωσιακά την αύξηση των καρκινικών όγκων σε πειραματόζωα.

Η ιδέα ότι η βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά του καρκίνου διατυπώθηκε στη δεκαετία του 1970 από τον Αμερικανό επιστήμονα Λάινους Πόλινγκ, ο οποίος είχε τιμηθεί το 1954 με το Νόμπελ Χημείας.

Ωστόσο, η ιδέα προκάλεσε τότε πολλές διχογνωμίες, ενώ οι έρευνες που ακολούθησαν δεν έδειξαν οφέλη. Όμως οι έρευνες εκείνες αφορούσαν σκευάσματα βιταμίνης C που χορηγούνταν από το στόμα και όχι την ενέσιμη μορφή της.

Στη νέα έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες των αμερικανικών κυβερνητικών Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας, χρησιμοποιήθηκαν ενέσεις βιταμίνης C ώστε να επιτευχθούν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις της ουσίας στον οργανισμό. Οι ερευνητές εμφύτευσαν τρεις τύπους επιθετικών καρκινικών κυττάρων- των ωοθηκών, του παγκρέατος και του εγκεφάλουσε ποντίκια εργαστηρίου.

Τα ποντίκια στα οποία έγιναν ενέσεις με μεγάλη δόση βιταμίνης εμφάνισαν τη μισή ανάπτυξη καρκινικών όγκων σε σχέση με εκείνα στα οποία δεν είχε χορηγηθεί η βιταμίνη.

«Το ασκορβικό οξύ χρησιμοποιήθηκε σαν φάρμακο και αυτό δίνει υποσχέσεις για την αντιμετώπιση ορισμένων καρκίνων», δήλωσε ο δρ Μαρκ Λιβάιν, επικεφαλής της έρευνας. «Το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουν έρευνες και στους ανθρώπους», πρόσθεσε.

Αναζητώντας το DNA του Σύμπαντος

Με μια υπερμηχανή ελπίζουν να δουν πώς έγινε η λεγόμενη Μεγάλη Εκρηξη και γεννήθηκε το Σύμπαν

Τρίτη, 05.08.08 - εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Η πύλη του Σύμπαντος θα ανοίξει πολύ σύντομα με ένα πείραμα που όμοιό του δεν έχει γίνει στη Γη. Οταν οι γιγαντιαίες εγκαταστάσεις στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, το πασίγνωστο CERN, τεθούν στη μέγιστη λειτουργία τους, χιλιάδες επιστήμονες και μαζί τους ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα του πλανήτη ελπίζουν πως θα δουν πέρα από το χρόνο και το χώρο.

Ενα όνειρο έξι δεκαετιών ίσως γίνει πραγματικότητα εκατό μέτρα κάτω από τη Γενεύη, όπου τα μικρότερα σωματίδια της ύλης σε εξωπραγματικές συνθήκες θα εξαναγκαστούν να τραβήξουν το πέπλο σφραγισμένων μυστικών για να επιτρέψουν στους επιστήμονες να μαντέψουν πώς έγινε η λεγόμενη Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang), πώς μέσα από αυτή γεννήθηκε το Σύμπαν και τι ακριβώς παραμένει μακριά από τα μάτια της επιστήμης.

Παρούσα στο κοσμοϊστορικό γεγονός και η Ελλάδα, η οποία ως ιδρυτικό μέλος του CERN διατηρεί την ομάδα της εκεί, με επικεφαλής τους γνωστούς καθηγητές κ. Δημήτρη Νανόπουλο (εθνικό εκπρόσωπο) και κ. Ευάγγελο Γαζή (αναπληρωτή), μαζί με δεκάδες άλλους επιστήμονές μας. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι η ομάδα Νανόπουλου πριν από χρόνια είχε διατυπώσει θεωρίες και προτάσεις σχετικά με τις έρευνες, οι οποίες αναμένεται να επιβεβαιωθούν από τη λειτουργία του πειράματος.

Με τα συστήματα υπερυπολογιστών να εξαντλούν τα όριά τους σε απίστευτα πολλούς υπολογισμούς, προς όφελος ολόκληρης της επιστημονικής κοινότητας, το Ιντερνετ της καθημερινότητάς μας θα μεταφέρει σε κάθε εργαστήριο και βιβλιοθήκη τέτοιο πλήθος αποτελεσμάτων, που ποτέ πριν δεν διακινήθηκε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Αν η λέξη «επιταχυντής» λογικά δεν σημαίνει τίποτα για τους περισσότερους από εμάς, σε λίγες μέρες -ίσως ετούτη την ώρα που δημοσιεύεται το κείμενο στην εφημερίδα- αλλά και σε βάθος χρόνου θα αποκτήσει διαφορετική ερμηνεία. Και αντίστοιχα άλλη σημασία για την ύπαρξη και την προέλευσή μας.

Φανταστείτε δύο δέσμες από απειροελάχιστα σωματίδια που κινούνται κοντά στην ταχύτητα του φωτός, καθώς προχωρούν αντίθετα μεταξύ τους, να συγκρούονται.

Μέσα από τις αναλύσεις, τις ερμηνείες και την τελική ενσωμάτωση των συμπερασμάτων στην επιστημονική γνώση, τα συμπεράσματα θα ακουμπήσουν και την καθημερινότητά μας. Οσο και αν φαίνεται απόμακρο, εξωπραγματικό, ίσως και αόριστο για τη ζωή μας, ένα τέτοιο πείραμα -όπως και όλα τα μικρότερα- προσθέτει λιθαράκια στη γνώση που αιώνες τώρα οικοδομεί ο άνθρωπος. Ισως να μας απαντήσουν πώς φτιάχτηκε αυτός ο τεράστιος κόσμος γύρω μας, τα μακρινά άστρα, οι γαλαξίες, πώς απομακρύνονται προς τις εσχατιές του Σύμπαντος, τι υπάρχει σε αυτό τον τεράστιο «σκοτεινό» χώρο το βράδυ που ατενίζουμε τον ουρανό, με τι ακριβώς γεμίζει αυτό το απροσμέτρητο κενό.

Η υπερμηχανή, συνολικού μήκους 27 χιλιομέτρων, που ονομάζεται «Large Hadron Collider», ή -όπως λέγεται- «Μεγάλος Ανδρονικός Επιταχυντής», θα «ξεκλειδώσει» τα μυστικά του Σύμπαντος. Περίπου 2.700 επιστήμονες από 37 χώρες συνεισέφεραν στην κατασκευή του Ατλαντα. Η τεράστια εγκατάσταση, με όνομα δανεισμένο από τη μυθολογία μας, είναι ο μεγαλύτερος ανιχνευτής σωματιδίων στον κόσμο, με μήκος 46 μ., ύψος 25 μ. και συνολικό βάρος πάνω από 7.000 τόνους.

Οι 3 απαντήσεις που θα δώσει το πείραμα

1. Ποια ακριβώς σύνθεση έχει το 96% του Σύμπαντος, κάτι που ακόμη και σήμερα μας είναι εντελώς άγνωστο, ανακαλύπτοντας τα υπερσυμμετρικά σωματίδια.

2. Αν και εμείς τα φανταζόμαστε ως κάτι άυλο και εξωπραγματικό, οι επιστήμονες πιθανόν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα «γιατί τα σωματίδια έχουν μάζα;».

3. Πού επιτέλους κρύβεται αυτό το περίφημο σωματίδιο Higgs. Eνα απίστευτα μικρό κομμάτι της ύλης, που ενώ φαίνεται να παίζει το ρόλο του στη φύση, την ίδια στιγμή παραμένει άφαντο μακριά από τις εργαστηριακές μετρήσεις, παίζοντας κρυφτούλι με τη λογική των επιστημόνων. Ισως να μην είναι υπερβολικό όταν κάποιοι το αποκαλούν και «σωματίδιο του Θεού».

ΠΡΟΥΚΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Ελεύθερος Τύπος

3 Αυγ 2008

Γράμμα σε ένα φίλο ...



Πήρα απ το χέρι σήμερα ένα απ τα γκρίζα σύννεφα που σεργιανίζανε ψηλά...
παρέα ήρθε μια έκπτωση στα ήθη και στη νόηση, ένας χιμπατζής που θέλαν άνθρωπο να τον κάνουν... κι ένας πράκτορας που έγραφε έγραφε τρελλά....

Σοκάκια μύρια γύρω μας, σοκκάκια ξεχασμένα, γεμάτα μικροκέφαλους, ημιφρενείς... Γεμάτα "ανθρώπους"...

Είδα δίποδα πολλά, να τρέχουν, να φωνάζουν, να ασθμαίνουν, να αγωνιούν...
Είδα εκπτώσεις σε αγαθά, και ξεπουλήματα αράδα...

Ένας πούλαγε τη μάνα του για μια εικόνα της παναγιάς, ήτανε χριστιανός πιστός... ο άλλος πούλαγε το γιό του, στολισμένο με ενέσεις, για ένα αμάξι που πηγαίνει παντού... ήτανε επιχειρηματίας κι έφτιαχνε ιματζ σωστό... επιτυχίας...

Μια όμορφη γυναίκα πούλαγε το σπίτι την εστία της, για δυο γλυκόλογα ενός γλοιώδη εραστή.... ήτανε σύζυγος πιστή και κυρία καθώς πρέπει....

Η νόηση που ήταν στην παρέα, άρχισε να ματώνει οδυνηρά, δεν είχα γάζα, ούτε τρόπο το αίμα να μαζέψω... Κοκκίνησε το δειλινό...

Ο χιμπατζής έβαλε το δάχτυλο να δοκιμάσει το κόκκινο... Ξέρασε των ανθρώπων τα σαπισμένα μυαλά και τις ψυχές τις άδειες...

Ξέρει ο χιμπατζής πως άνθρωπος δεν είναι και είναι ευτυχής....

Ο πράκτορας με αγωνία καρφιτσωμένη στη μάσκα του επάνω του έγραφε, έγραφε... έπρεπε να προλάβει να δει ποιος ειναι λεύτερος να τον βάλει στη λίστα της αγωνίας... να τονε βάλει στον αποχυμωτή της σκέψης, να τον προλάβει πριν παρασύρει, πριν μεγαλώσει... τώρα που ναι ακόμα παιδί να τον ελευθερώσει από τη λευτεριά του.....

Το σύννεφο μου μουρμούρισε θυμωμένο... "που με πας;" γιατί εδώ; εδώ δεν ειν ο κόσμος ο γνωστός... τι του χετε καμωμένο;

Το σύννεφο μούγκρισε βαθειά και ένας κεραυνός του ξέφυγε απάνω στο θυμό του.... Που πήγε το θαύμα που με γέννησε; που πήγε η γη κι ο ουρανός; που τά χετε κρυμμένα;
Σάστισα, τι να του πω; πως να ομολογήσω τη καταστροφή; πως να του κρύψω τα καρφιά στης φύσης το κορμάκι; πως να το σώσω απ τη φωτιά εκείνη των πολέμων;

Ο χιμπατζής με πήρε αγκαζέ.... χάϊδεψε τα μαλλιά μου... "Έλα μου είπε πάμε, να σου δείξω εγώ τόπο μυστικό καλά κρυμμένο"

Καβάλα στου σύννεφου τη ράχη φύγαμε απ τη πόλη... Ωκεανός τεράστιος ήτανε το χαλί μας... γλαρόπουλα και σταυραετοί συνταξιδιώτες στο πέταγμά μας τούτο...
Κι εκει, σε μια κουκίδα γης πάνω στους πάγους... είδα μια σπηλιά... "εκεί πάμε μου είπε..."

Φως στη σκοτεινη σπηλιά, ένας παράλληλος ήλιος μέσα εκει, κρυμμένος στα έγκατα... Κόσμος πολύς, εμοιαζε με τα δίποδα που αφήσαμε πίσω... Πράσινο πολύ, πράσινο λουλουδιασμένο ανάσαινε ζωή.... χαρούμενες φωνές παιδικές μου μοιάζαν, αλλά χωρίς αγωνία, χωρίς ασθματικές ανάσες... Χαμόγελα πόνεσαν και τσούξαν τα μάτια μου...τα είχα ξεχάσει χρόνια τώρα. Κοιλάδες, ποτάμια, πουλιά, σπίτια από πέτρα και ξύλο, χαμηλά, αγκαλιασμένα με το χώμα, χρώματα ανείπωτα άγνωστα στα μάτια μου που το γρκίζο ειχαν μάθει....

Σύννεφο και χιμπατζής με απίθωσαν σε ένα χωράφι... κάτσε εδώ και ζήσε μια στιγμή, μου είπαν... Κι όταν τελειώσει η στιγμή σε ξαναπάμε πίσω... Αλλά το μυστικό μονάχα δικό σου θα ναι...

Γράψτο, ζωγράφισέ το, κλάψε το, τραγούδησέ το, αλλά ποτέ ποτέ να μη το πεις έτσι απλά....
Το φως θα τους πονέσει τα μάτια και θα σε κάψουν....
Το τραγούδι των πουλιών και του ποταμιού θα τους πονέσει τα αυτιά και θα σε πνίξουν....
Το χαμόγελο των παιδιών θα τους ξυπνήσει απ το βόλεμα και θα σε κόψουν κομμάτια....
Το μυστικό δικό σου μόνο....
Κάντο ότι θέλεις αλλά ποτέ, ποτέ μη το πεις έτσι απλά.... Θα σε ελευθερώσουν.....

Συγχώρα την πολυλογία μου αδερφέ άνθρωπε... είσαι ισως από τους λίγους που δε ντρέπομαι να ανοίξω τη ψυχή μου, και δε φοβάμαι μη γίνω "γραφική" ή "παράξενη" ή ότι άλλο μου καταλογίζουν οι γνωστικοί κι οι κύριοι που υποκρίνονται ζωή....

Καλή βδομάδα

===========================

Χριστίνα Σαββατιανού (γράμμα σε εναν φίλο τον καιρό ενός πολέμου)

Σελίδες

Ετικέτες

τα δικά μου (326) περιβάλλον (91) writting (67) Greece (57) poetry (50) χρήσιμα (39) χαμόγελα (38) video (37) κοινωνία (35) φωτογραφία (32) health (30) environment (24) phtography (24) εθελοντισμός (24) υγεία (23) music (20) people (20) blogging (14) stories (14) children (13) παιδά (13) computers (12) information (11) μπλογκοπαίχνιδα (11) doctor (10) πολιτισμός (10) συνταγές (10) χιούμορ (10) medicine (9) ελλάδα (9) μουσική (9) activism (8) world (8) οι συνταγές της κρίσης (8) goverment (7) rights (7) safety (6) services (6) Πάρνηθα (6) γκρίνιες (6) εκθέσεις (6) ποίηση (6) Επιστήμη (5) amalia (4) earth (4) technology (4) Αναδάσωση (4) αηδιούλες (4) αρθρογραφία απο ιντερνετ (4) γιατρός (4) πολιτική (4) πρωτβουλίες (4) σοφά λόγια (4) emergency (3) theatre (3) Εναλλακτική οικονομία (3) εκδηλώσεις (3) εκθεσεις (3) με ενδιαφέρουν (3) φύση (3) χορός (3) ψυχαγωγία (3) economy (2) games puzles (2) είπαν (2) εκδόσεις (2) ελεύθερος χρόνος (2) κόσμος (2) νομικά θέματα (2) συναντήσεις (2) τεχνολογία (2) DVD (1) Greek movie (1) amber alert (1) dance (1) documentary (1) down syndrom (1) facebook (1) first aid (1) funny (1) internet security (1) nature (1) privacy (1) protest (1) radio (1) ΕΜ (1) ΧΡ (1) απορίες (1) απόκριες (1) αστικά τοπία (1) βιβλιο - e-book (1) διάστημα (1) διαβάζω (1) εναλλκτική ζωή (1) ενεργοί μικροοργανισμοί (1) εφημερίδες (1) ζωγραφική (1) θέατρο (1) καλομηνιάσματα (1) κινηματογράφος (1) παράξενα (1) παραδοξόνιο (1) παραμύθια (1) παραξενα chemtrails (1) παρατηρώ (1) πειραματα (1) περιοδικά (1) τεχνες (1) της γειτονιάς.... (1) φακελλάκι (1) ψάχνω (1)