Naturally!.... Της γειτονιάς μου οι ομορφιές

Της γειτονιάς μου οι ομορφιές και το μεγαλείο των συγκατοίκων μου δεν εχει όριο και ούτε αρχή και τέλος...

περιμένοντας το μούργο αποψε στη σκοπιά μην παρκάρει μπροστά στην εισοδο του χωρου σταθμευσης του σπιτιού κανας ξεχασιάρης γείτονας όπως γίνεται συνήθως, βλέπω απέναντι να λαμπυρίζει κατι τις!

Θησαυρός σκέφτηκα, άλλαξε η τύχη μου - θα ξεχρεώσω δάνειο κι εφορία...

με μια προσεκτική ματιά όμως ήταν κατι πολύ πιο φυσιολογικό!

ενας κουρασμένος μεροκαματιάρης περαστικός με χρυσό αμάξι αποφάσισε οτι επρεπε να ξεφορτωθεί τη σακκούλα με τα σκουπίδια του όσο πιο γρήγορα γινόταν παρά το γεγονός οτι ακριβώς απέναντι εχει τεσσερις μικρούς κάδους απορριμάτων και την εγέννησε ακριβώς στην είσοδο του φρεατίου των ομβρίων υδάτων που με χίλιους κόπους επίσημα εγγραφ αιτήματα και συλλογή υπογραφών απο σαράντα και πλέον γειτόνους καταφέραμε περσι να μας καθαρίσει ο δήμος με ειδικά μηχανήματα κάτι που δεν ειχε γίνει ποτέ τα 25 τελευταία χρόνια απο τοτε που έκλεισαν οι αμπολές που ποτίζαν τα αλογα της Κηφισιάς και το νερό ετρεχε κελαρυστό κι ανεμπόδιστο ακόμη και στις μεγάλες καταιγίδες...


και ιδού! ο θησαυρός που αυτός ο πλήρης πολιτισμού περαστικός μας άφησε για να δηλώσει την παρουσία του και το περασμά του...






ίσως δεν ειναι και τόσο τυχαιο τελικά, το οτι ο φουκαράς ο εργάτης του δήμου που περσι έσκαβε διερευνητικά πριν ελθουν τα μηχανήματα για να καθαρίσουν, εβγαλε οκτώ μεγαλες τεραστιες σακκούλες σκουπιδιών (ενα γεμάτο φορτηγό) με ότι μπορεί να βαλει ο νους του ανθρώπου μεσα απο το ιδιο ακριβώς σημειο...






ΠΟΣΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ;;;;

Υ.Γ. να μοιραστώ μαζί σας κι ενα χρηστικό μυστικό που έκλεψα από την υπηρεσία καθαριότητας μας όταν πηγα περσι να καταθέσω την αιτησή μας για καθαρισμό των φρεατίων... κατ αρχάς το αιτημά σας θα πρεπει να ειναι γραπτό και με αριθμό πρωτοκόλλου να κατατίθεται στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου... και τώρα το μυστικό : Αν καταφέρετε και περάσετε το θεμα μεσα απο την αιτησή σας οχι ως θεμα καθαριότητος αλλά ως θεμα πολιτικής προστασίας τοτε θα ικανοποιηθεί το συντομώτερο δυνατόν trust me it works

φυσικά θα πρεπει να στοιχειοθετείτε το θεμα του πιθανού κινδύνου από τη μη ικανοποίηση του αιτήματός σας οσο καλύτερα μπορείτε....

για παράδειγμα αν ο δρομος σας με καθε ψιλόβροχο παιρνει θαρρος και μοιαζει στο Δούναβη τοτε μπορείτε θα πειτε οτι γινεται επικίνδυνος και για τη διέλευση των πεζών των παιδιών αλλα και των ιδιων των αυτοκινήτων που κινούνται σε αυτόν διότι λόγω των υδάτων αυξάνεται η ολισθηρότητά του και επειδή σίγουρα θα εχει και μερικα παρκαρισμενα αυτοκίνητα στις πλευρές γινεται επικίνδυνος ιδιαιτερα για την ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα των πεζών που εχουν την τυχη να τον διαβαινουν!

Απορίες ενός πεζού, σε έναν κόσμο υπό αυτοκινητική κατάληψη...

τα δικαιώματα των παιζών συχνές ερωτήσεις

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΕΖΩΝ - ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Καλησπέρα σας....

Σήμερα έτσι απογευματάκι, αποφάσισα να φτιαξω τη μαρμελάδα της χρονιάς με τα μήλα τα φρεσκα τα αψέκαστα απο το χωριό στην Καστοριά.



έτσι κι έκανα, μοσχομύρισε το σπίτι, και μόλις η μαρμελάδα βρήκε το δρόμο της στα βαζάκια κοίταξα εξω απο το παράθυρο της κουζίνας οπως κοιτάζω καθε απόγευμα να δω τι χρώμα βάφει το λιόγερμα τον ουρανό που κοιτάζει το βορρά...

Ειδα λοιπόν εναν κούκλο ροδοκόκκινο ήλιο να γερνει και να παιζει κρυφτό πισω απο τα δεντρα που βρίσκονται στην απέναντι μεριά της Κηφησίας...



Πήρα κι εγώ τη φωτογραφική να βγω στη λεωφόρο που δεν εχει κτηρια κοντινά να κρύβουν δέντρα κι ουρανό και ετρεξα οσο πιο γρήγορα μπορούσα να προκάμω τον παιχνιδιάρη ήλιο με το κατακόκκινο χρώμα του πριν πεσει πισω απο τις μακρινές πολυκατοικίες...

ελα όμως που στο δρόμο αντιμετώπισα για αλλη μια φορά την καφρίλα και τη γαιδουριά του Ελληνα οδηγού!

Το πεζοδρόμιο στο δρομακι μας ειν στενό, οπως κι ο δρόμος, βία ενα μετρο
Στη γωνία στην κολώνα αφήνουν οι "πολιτισμένοι" γείτονές μου τα κλαδιά και τα φύλλα απ τα κλαδέματα των δέντρων που διατηρούν στα κηπάκια τους, (παλι καλα΄που εχουμε και κανα δεντρακι στη γειτονιά) έχουμε όμως χώρο ειδικό για αυτα τα σκουπίδια στην απο πανω γωνία, δίπλα στους καδους των σκουπιδιών, που διευκολύνει και τους οδοκαθαριστές στην αποκομιδή, εάν φυσικά θυμηθούν οι γειτόνοι να ειδοποιήσουν το δήμο για τα κλαδιά τα οποία οφείλουν να βγαζουν έξω ΜΟΝΟΝ κάθε Τετάρτη βράδυ μια και το ειδικό οχημα του δημου περνάει τις Πέμπτες...



αυτό ομως που με ενόχλησε δεν ηταν τα φύλλα και τα κλαδιά τοσο, αυτά τα πατάς και περνάς... τις περισσότερες φορές τουλαχιστον

Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο μικρουλι πεζοδρόμιο ομως δεν μπορώ να τα μασήσω ούτε να τα καταπιώ...



Αναρρωτιέμαι και ρωτώ τους συντοπιτες και μη οδηγούς: ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ;

ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΙΝΕΙΣΤΕ;

ΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΕΡΜΟΣ ΠΕΖΟΣ, Η ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ Η ΓΙΑΓΙΑ Η ΑΝΑΠΗΡΗ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΕ ΑΜΑΞΙΔΙΟ; Η ΕΚΕΙΝΗ Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ Η ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΔΕΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ; απο το μολις 40 ποντων κενό που αφήνετε, και το οποιο δύσβατο, καποιοι περαστικοί ή κάποιοι απο εσάς το χρησιμοποιούν και για ουρητήριο; κάνοντας το κατά τα άλλα ομορφο περίβολλο του μνημείου του αγνώστου στρατιώτη μας, εστία μικροβίων και απροσπέλαστο για ολους - εκτός ισως απο γατες και σκύλους αδέσποτους....

Αλήθεια όταν παρκάρατε εκεί κι αφήσατε χωρις δευτερη σκεψη το αυτοκίνητο σας, δεν σας ενόχλησε που μετά βίας ανοιξε η πορτα για να βγειτε απο αυτό; δεν νιωσατε κινδυνο καθώς επρεπε για να φτασετε δυο βηματα πιο κατω να περνουν ξυστά δίπλα σας αυτοκίνητα καθως μονο απο το δρομο μπορεί να περάσει κανείς;

δεν σας βρωμισαν τα ουρα καποιων που ειχαν περάσει πριν απο εσάς δεν ανησυχήσατε για το παιδί που θα βάλετε στο αυτοκίνητο θετοντάς στο σε κίνδυνο τοσο στο δρόμο όσο και στο ουρητήριο παρκινγκ σας που εχετε κανει το πεζοδρόμιό μας;;;

και τέλος αναρρωτιέμαι ξανά και ξανά, γιατί όταν σας κανω παρατήρηση την ωρα που σας βλεπω να φευγετε ή να ερχεστε βρισκομαι συνήθως δαρμένη και γιατί με ρωτάτε αν ειν δικό μου το πεζοδρόμιο; ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΕΖΗ... ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΡΟΜΟΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΤΟΝ ΣΕΒΕΣΤΕ.



φυσικά δεν περιμένω τίποτε απο τον δήμο μας που πληρώνουμε χρυσό, καταβάλλοντας τεραστια δημοτικά τέλη για την ακρίβεια τα δυο τρίτα του λογαριασμού της ΔΕΗ για να εχουμε τετοιες βλακώδεις παροχές οπως ελεύθερα πεζοδρόμια... χωρίς σκουπίδια, και με την δημοτική αστυνομία (ταγμα αργόσχολων) μια και ποτέ δεν εχει παρει κλήση κανεις παρκαρισμένος στο πεζοδρομιο αυτο...

Και η τροχαια στα όρια του δυνατού λέει οτι παρεμβαινει σε τέτοιες περιπτώσεις όπως φαινεται εδώ: http://streetpanthers.7.forumer.com/a/_post338.html


ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ ΑΠΕΙΚΟΝΊΖΕΤΑΙ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ ΑΥΤΟΚΟΛΗΤΑ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ ΠΑΡΚΑΡΟΥΝ ΟΠΟΥ ΒΡΟΥΝ?


ΜΙΑ ΠΕΖΗ!



Χριστίνα Σαββατιανού - 24-11-2009

την άλλη φορά θα σας ρωτήσω για την ανακύκλωση στην γειτονιά μας...

''Κάτι σαν ΟΝΕΙΡΟ, μια ΠΟΛΗ ''

ΚΑΛΕΣΜΑ

''Κάτι σαν ΟΝΕΙΡΟ, μια ΠΟΛΗ ''

μια ανοικτή δράση κοινωνικής δικτύωσης για την τέχνη και τον πολιτισμό στο αστικό περιβάλλον

Όλο και συχνότερα μπορεί να ακούσει κανείς ¨παράπονα¨ για την πόλη που ζούμε, όλο και περισσότεροι άνθρωποι με διάφορους τρόπους διαμαρτύρονται για πολλά από τα στραβά που συμβαίνουν στην πόλη.

Από την άλλη, η κεντρική εξουσία, μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση και τους μεγάλο κατασκευαστές, συρρικνώνουν με απίστευτο θράσος ότι έχει απομείνει από αυτό που θα λέμε ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ.

Δυστυχώς στις σύγχρονες πόλεις έχει επικρατήσει η τεχνοκρατική προσέγγιση του αστικού σχεδιασμού που βασίζεται στην οικονομική μεγέθυνση, τη διανομή της γης για επιχειρηματική δραστηριότητα, την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου μοντέλου στα μέσα μεταφοράς με σκοπό την μεγιστοποίηση της μετακίνησης και τη διαμόρφωση των γειτονιών με τρόπο ώστε να ανθεί ένα συγκεκριμένο μοντέλο κοινωνικότητας.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι πως οι πόλεις σχεδιάζονται με βάση τις ανάγκες των ενηλίκων και με το πόσο καταναλοτικότεροι μπορούν να είναι. Τα παιδιά δεν είναι μόνο περιθωριοποιημένα στο χώρο της πόλης, αλλά και στον δημόσιο διάλογο για την πόλη. Χώροι όπως οι σχολικές εγκαταστάσεις ή οι παιδικές χαρές είναι κατασκευασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε τα παιδιά να μην έχουν την δυνατότητα να εξερευνήσουν ανεξάρτητα τον κόσμο που τα περιβάλλει.

Η παιδική χαρά έρχεται σήμερα να αντικαταστήσει τους ελεύθερους χώρους παιχνιδιού και να περιορίσει έως και να εξαφανίσει την φαντασία στο παιχνίδι, έτσι τουλάχιστον όπως το ξέραμε από τις προηγούμενες γενιές.
Αλλά και οι ενήλικες ΔΕΝ έχουν καλύτερη αντιμετώπιση...

φτάνει κάποιος να ρίξει μια ματιά στην καθημερινή λειτουργία της πόλεις.
Πάρκα, δρόμοι, αυτοκίνητα, πεζοί, ποδήλατα, υπόγειες διαβάσεις, σκουπίδια, τραπεζοκαθίσματα καταστημάτων, κ.λ.π.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες μας που επιμένουν
<<να κυνηγούν ανεμόμυλους>>. Όπως εκείνοι που διεκδικούν, ποδηλατοδρόμους, πάρκα, πεζόδρομους, κ.λ.π.

Η ανάγκη ενός καλέσματος για την υλοποίηση ενός πονήματος με άξονα ΄΄ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ΄΄ είναι επιτακτική.
Μπορούμε πολλοί μαζί, να δείξουμε πως μπορούμε να ονειρευόμαστε μια πόλη διαφορετική. Μπορούμε να πιστέψουμε πως υπάρχουν ακόμα
<<γαλατικά χωριά>>

Στο κάλεσμα αυτό μπορούν να συμμετάσχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι νέοι της πόλης, αλλά και κάθε δημιουργικός πολίτης, μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό, μέσα από την τεκμηρίωση, με ατομικά ή ομαδικά έργα και προτάσεις για εικαστικές παρεμβάσεις στην πόλη, με βίντεο, φωτογραφίες, επεξεργασμένες εικόνες, σχέδια, κείμενα, μουσικές, σχόλια και γενικά με υλικό που σχετίζεται με την πόλη και με τη ζωή σε αυτή.

Σε μια πρώτη φάση, μια σειρά από συναντήσεις μπορεί να οριοθετήσει το πλαίσιο ανάπτυξης του project.
Οι συναντήσεις θα γίνονται στο πατάρι του cafe ΄΄SPIRA΄΄
Μεσολογγίου 5, στα ΕΞΆΡΧΕΙΑ.

Για δηλώσεις ενδιαφέροντος / επικοινωνία :
σπύρος τσακίρης
stsak@enet.gr


*άμεσα, με την εκδήλωση ενδιαφέροντος, θα αρχίσουν οι συναντήσεις.

Ανοιχτοί Ορίζοντες - EΨΑΜΥ

ΕΨΑΜΥ Εταιρεία Ψυχοκινητικής Αποκατάστασης και Μεριμνας Υγείας/ πρόγραμμα Ανοιχτοί Ορίζοντες
http://epsamy.com/