παλιά πριν χάσω την Αλέκα μου, δεν πιστευα οτι μενει τετοιο κενό οτaν φευγει η μανούλα απ τη ζωή μας...
Τώρα κοντεύουν επτά χρονια και το κενό δε λεει να το γιατρέψει ούτε ο χρόνος ουτε η ελειψη της φυσικής παρουσίας, θελετε πειτε με τρελλη ...θελετε πιστέψτε το, αλλα ακόμη ζεστή η ανάσα της μερικές φορές γύρω μου, η μυρωδιά η όψη της κι εκείνο το χαδι στα μαλλιά που κανεις αλλος δεν το χαρίζει με τον ίδιο τρόπο...
Ειναι και κατι πρωινά που λες και δεν εφυγε, σαν ναναι ακόμη ζωντανή, την ακουω να με καλημερίζει "καλημέρα Τιτινα μου να προσεχεις κοριτσάκι μου και παρε με τηλέφωνο αν φυγεις να μην ανησυχώ..."
μου λειπει πολύ η μανούλα μου, ίσως φταιει που μαι μοναχοπαιδι, ίσως που ειμαι παραξενουτσικη δεν ξερω... :(
σε 22 μέρες γιορτάζω τα γενέθλιά μου, και δεν ειναι το ιδιο χωρίς την Αλέκα μου, ειναι σαν να σταμάτησε ο χρόνος τον Απρίλη του 2004 κι ας ασπρίζουν τρίχα τρίχα τα μαλλιά κι ας διαγράφονται αχνά μερικές ρυτιδούλες στο μετωπο....
Χριστίνα Σαββατιανού 2-12-2010
http://www.youtube.com/watch?v=XsaOBIxU6oY
Της μάνας μου το πρωινό φιλί
Με ξύπνησε ξημέρωμα μια αύρα μια πνοή
στο μάγουλο φτερούγισε της μάνας μου φιλί
το χάδι της με γέμισε με αγάπη και στοργή
και πίσω ξαναγύρισα ξανάγινα παιδί
μ' ένα φιλί και μια ευχή και το χαμόγελο της
σαν ξύπνησα τον ήλιο μου είδα στο πρόσωπο της
σου έφερα ροδόνερο σιγά μου ψιθυρίζει
για να πλυθείς και να λουστείς και να γλυκομυρίζεις
στέγνωσε τα μαλλάκια σου στις κεντητές πετσέτες
που 'χουν χρωματιστά πουλιά αστέρια και βιολέτες
απ' τα κεντίδια κόκκινο, πάρε σαν ένα χάδι
στα μάγουλα σου ακούμπησε ν' αφήσει κοκκινάδι
άσε λυμένα τα μαλλιά, στους ώμους ν' ανεμίζουν
σαν τα φυσάει ο άνεμος αυτά να παιχνιδίζουν
φόρεσε τ' άσπρο φόρεμα και το λευκό μαντήλι
και το βαφτιστικό σταυρό ακούμπησε στα χείλη.
βάλε στο μέρος της καρδιάς το πρωινό φιλί μου
κι έλα για λίγο να σε δω, άστρο και γιασεμί μου
έλα και σου 'χω έτοιμα φτερά για να πετάξεις
τα όνειρα σου μάτια μου για να τα κάνεις πράξεις
στον ουρανό φτερούγησε σε θάλασσες σε δάση.
μα όσο μακριά μου κι αν πετάς ποτέ να μη ξεχάσεις
στις προσευχές θα βρίσκεσαι και μες στην αγκαλιά μου
στη σκέψη και στα όνειρα στους χτύπους της καρδιάς μου
την πρωινή μου την ευχή σου στέλνω πριν χαράξει
από το μάτι του κακού αυτή να σε φυλάξει
κι όταν ξυπνάς κάθε πρωί, τον ήλιο σαν κοιτάξεις
στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μη ξεχάσεις
να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της
και την ευχή μου θα τη βρεις μέσα στη μυρωδιά της
ΚαΤερίνη
Μουσική Γιάννης Μαρκόπουλος
------------------------
Μάνα
Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Πρώτη εκτέλεση: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μάνα μου δύσκολο κενό
αφήνει ο μισεμός σου.
Άκουσ' το μάνα μια φορά
απ΄το μεγάλο γιο σου.
Μάνα μου υπερήφανη
και ντροπαλή μου μάνα
δεν το πιστεύω πως χτυπά
για σένα η καμπάνα.
Φεγγάρι παραγγέλνω σου
και μην το λησμονήσεις
τη μάνα μου στα σκοτεινά
δεν θέλω να αφήσεις.
Του Ψηλορείτη την κορφή
τη χιονοσκεπασμένη
βάλε σημάδι μη χαθείς
γιατί θα περιμένει.
