Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η Αλεξάνδρα το παληκάρι

Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...

7 Δεκ 2011

οι Αγνωστοι στους δρόμους....

κι ύστερα θα σου πουν για αναρχικούς, θα τους αποκαλέσουν κωλόπαιδα που σπανε και καίνε θα σου πούνε πως ειναι βάνδαλοι πρεζάκηδες ή και μετανάστες που δεν σέβονται τίποτε, ούτε τον κόπο και τον ιδρώτα σου, και που σε υποχρεώνουν να πληρώνεις τις ζημιές που προξενούν...

θα μαζεψουν απο το δρομο κανα δυο αθώα παιδιά που μεσα στην ατυχία τους θα βρεθούν να περνούν απο εκεί την ώρα του χαμού οπως ο ανηψιός της φιλης μου Ελένης, και θα τους ονομάσουν τρομοκράτες και ταραχοποιούς, θα σου πούνε πως είναι επικίνδυνοι αυτοί οι μικροί φτωχοδιάβολοι που βρέθηκαν στο δρόμο λάθος ωρα, και θα σε κάνουν να τους μισήσεις σαν ναναι οι εχθροί, κι ας είναι τα παιδιά σου....

έπειτα θα τους προσάγουν θα τους κλεισουν φυλακή για να κρατήσουν άλλους νέους σε κουκούλια φόβου κλεισμένους, έτσι αναίτια για να δικαιολογήσουν την επώνυμη ανωνυμία τη δική τους και να ρίξουν στάχτη στα μάτια εκείνων που τολμούν να αναγνωρίσουν τους γνωστούς στους δρόμους....

κι ύστερα οι άρχοντες, θα θυσιάσουν κι αλλα παιδιά και γερους κι ανάπηρους πολλούς στο βωμό της ανομίας τους... κι εσύ θα πιστεύεις εκείνο που θα σερβίρει επίσημα η τηλεόρασή τους...

θα ακους μεγαλόστομους υποκριτές που υποστηρίζουν πως σε ενημερώνουν, να λένε φτανει πια στα επισόδεια και εσύ θα φοβάσαι να βγεις απο το σπίτι μην τύχει και πέσεις πανω στους γνωστούς σου άγνωστους.....

και εκείνα τα παιδιά που αγάπη κι όνειρα έχουν θα είναι τα μαυρα πρόβατα στιγματισμένα απο τους γνωστούς σου άγνωστους, στις παρυφές μιας παλης που γίνεται και για τη δική σου ζωή..... για το τωρα σου και το ύστερα των παιδιών σου......

κι οι άλλοι, οι ανίεροι μεγαλόστομοι σωτήρες, θα τρώνε και θα πίνουν στην υγεία και στην υποταγή σου μαλάκα, και θα γλεντάνε κομπάζοντας θρασύδειλα, γιατί εσύ για άλλη μια φορά τους πίστεψες.... (Χριστίνα Σαββατιανού 7-12-2011)

6 Δεκ 2011

Του Αστεριού μονόλογοι... της μέρας ταξιδάκι

Στης μέρας το αντάμωμα
συνάντησα ένα αστέρι...
μικρό γιομάτο πρίσματα
με πήρε από το χέρι...
μου δείξε τόπους όμορφους
και τόπους γκρίζους σκούρους...
μου δείξε μέρη μαγικά
και μέρη αραχνιασμένα....
πάνω από κόσμους και γωνιές
πάνω από δρομάκια...
ανάσες άκουσα βαριές,
είδα πληγές που τρέχαν,
είδα χαμόγελα ακριβά,
και δάκρυα διαμαντένια...


Το αστεράκι γέλαγε ορμήνευε συνέχεια
μια μέρα μόνο θα μαι δω μια μέρα και μια νύχτα
θα μάθεις τι είναι ζωή και θάνατο θα μάθεις...
θα μάθεις πότε να αγαπάς και πότε να φοβάσαι...
μέσα στους δρόμους τους στενούς τρέχαμε αφιονισμένοι
της ζήσης χίλια πρόσωπα προκάμαμε να δούμε...

Το αστέρι εγαλήνεψε στραφτάλισε ευτυχία...
απλά ζεστά και πάνσοφα μου χάιδεψε το χέρι...
Κάτσε παράμερα εσύ κάτσε και συλλογίσου...
τώρα που αγνάντεψες πολλά
σκέψου τι θα τα κάμεις....
είσαι κι εσύ στον κόσμο αυτό λιθάρι και ψηφίδα
είσαι κι εσύ ο ξενιστής μαζί κι ο επισκέπτης...
κάτσε και σκέψου το καλά... δεν είσαι μοναχός σου
κάτσε και ψάξε μέσα σου τι έχεις να μοιράσεις
αχτίδες φώτα και χαρά...
δάκρυ πόνο κι απονιά...

Δικός σου ο δρόμος κι η ζωή δική σου η κίνηση αυτή...
εγώ σεργιάνι έχω μακρύ μα πάντα πάνω είμαι
βλέπω, φωτίζω και υμνώ και σιγομουρμουρίζω....
κι αν με φωνάξεις θα μαι δω το δρόμο να σου δείξω
κι αν το θελήσεις θε να ρθω τη νύχτα να φωτίσω...

Πάρε τον κόσμο αγκαλιά και με χαρά πορέψου...
είν η ζωή πολύτιμη είν η χαρά διαμάντι...

Έτσι μου είπε σιγαλά, έτσι και εξαφανίσθη...
έμεινε το όνειρο βουβό, έμεινε άφωτο λειψό...
έπειτα ο ήλιος χάραξε κι άνοιξε τα πανιά του
στα μάτια μείναν οι σκιές της νύχτας το ταξίδι,
έμεινε η εικόνα της ζωής ο δρόμος των ανθρώπων
έμεινε η ανάσα η ζεστή του αστεριού η σοφία
έμεινε μόνη η σκέψη μου να ψάχνει την ουσία

Τον ήλιο καλωσόρισε και κίνησε να ζήσει
με ένα χαμόγελο μικρό δροσάτο ροδαλούλι
μια καλημέρα άφησε σε κάθε ένα κατώφλι
και κίνησε χαρούμενη πάνω σε ουράνια τόξα
να σβήσει της νυχτιάς το γκρι το μαύρο των ανθρώπων
κι ας μοιάζει τόση δα μικρή κι ας νιώθει ανημπόρια
του αστεριού η προτροπή χαράχτηκε στα μύχια
δικός σου ο κόσμος τούτος δω κι η απόφαση δική σου
εγώ θα βλέπω από ψηλά θα βλέπω θα φωτίζω....

Χριστίνα Σαββατιανού (κάπου στη δεκαετία την 2η της ζωής μου)

προς δημοσιογράφους...Δεκέμβρης 2008

μιλάτε για αντιεξουσιαστες αυτή τη στιγμή ποσοι νομίζετε επιτέλους ότι ειναι οι αντιεξουσιαστές στην Ελλάδα? χιλιάδες χιλιάδων? προσέξτε λίγο τις ταμπέλες και το λογο σας κύριοι μη δαιμονίζετε περισσότερο τον κόσμο που συμμετέχει στην πορεία, μην τα βάζετε όλα στον χυλό που βραζει και τα ομογενοποιειτε, ποτε γιναμε χωρα αντιεξουσιαστών? με ψηφο εμπιστοσύνης σε συντηρητική κυβέρνηση και με ιστορικό κατ όνομα τουλάχιστον πρωθυπουργό? μπορουν οι ανθρωποιι να ειναι και μοναδες και ομαδα... σεβαστειτε τους λιγο, τα παιδιά δεν ειναι αντιεξουσιαστες κουρασμένα και γερασμένα πριν την ωρα τους ειναι...

Ο κόσμος στους δρομους δεν ειναι αντιεξουσιαστής ειναι χαροκαμένος απο τις οποιες κρατικές πρακτικές του παρόντος και του παρελθόντος...

Γιατί συνεχίζετε να υποτιμάτε τους Ελληνες πολίτες? ποσο προβατα θεωρειτε ότι ειναι, για ποσο ακόμη πιστευετε ότι μπορούν να αντεχουν τα βάρη που τους επιβάλουν γιατί τους θελετε σωνει και ντε ή κουκουλοφορους ή αντιεξουσιαστες τους Ελληνες κι οχι απλά Ελληνες πολίτες του μπαχαλου που μας προσφεραν οι νυν και οι πρωην κυβερνώντες μας?

Γιατί σώνει και ντε πρεπει κατά τη γνωμη σας η εξέγερση να υποκινειται απο τον ενα ή τον άλλο? δεν θεωρειτε οτι οι πολίτες ανθρωποι αυτού του τόπου μπορούν να αρθρώσουν αμεσο λογο ακαθοδήγητο? γιατί μας λέτε ετσι απροκάλυπτα στα μουτρα οτι μας θελετε προβατα? οτι θεωρειτε τον κόσμο ανεγκέφαλο ερμαιο των γνωμών και των αποψεων που μας επιβάλετε στην τηλεοραση τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες?

Κύριοι ειμαστε ανθρωποι, ειμαστε ελληνες, φορεις πολιτισμού εστω και κουτουπωμένου, τα γονίδια μαας ειναι ζωντανά ακόμη, κι ας μας τα εχετε μεταλλάξει με ολους τους τροπους που γνωριζετε και τελευταία πηραμε χαμπάρι κι εμεις...

κύριοι δεν ειμαστε χαζοί, δεν χρειαζομαστε συνδικάτα ηρωες και φωστηρες για να πουμε τη γνωμη μας, ζουμε σε δημοκρατική χωρα, λιποθυμη δημοκρατια μεν αλλα δημοκρατία, την γεννησαμε καποιες χιλιάδες χρονια πριν, δεν σας την παραχωρουμε για να μας την πηδήξετε για αλλη μια φορά... Στο δρομο ειναι ανθρωποι που αντιδρουν στις μακροχρονες πολιτικές και κοινωνικές μηχανικές των καθε ειδους λαμόγιων, δεν αρκει το βατοπεδι η καθε ζαρντινιέρα οι τοσοι φονοι, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί των αναπήρων, των ψυχικά ασθενών των φυλακισμένων των ναρκωμανων η πορνεια των παιδιών το εμποριο των μεταναστων τα τοσα κερασματα τοσων κυβερνήσεων τοσων ετών, τα επιτόκια τα πανωτόκια η επίσημη κρατική τοκογλυφία, το καθεστώς εκφοβισμου του εκάστοτε προυπολογισμού, οι τιμές των τροφίμων μας, το νερό το δηλητηριασμένο του Ασωπού, ο αερας της Πτολεμαίδας, τα αποκαίδια της Ηλειας και της Χαλκιδικής, η κάθε ψευτικη υπόσχεση που μας φτύνουν στις προεκλογικές εκστρατείες δεκαετίες τώρα μονο και μονο για να διασφαλίσουν την καρέκλα, οι ανύπαρκτες συντάξεις, οι κλειστες μονάδες εντατικής, για να μας εξοργίσουν και να βαλουν μια πετρα στο χερι μας?

Γιατί θελετε σωνει και ντε μια εξέγερση του 2008 στην Ελλάδα των τοσων δεινών να εχει χαρακτηριστικά του παρελθόντος? γιατί ψάχνετε σκελετους αναμεσά μας? γιατί φυτευετε σκιές? γιατί βαζετε την καμερα στη λάθος μεριά?

Ανάμεσά μας πρεπει να βαλετε το μικρόφωνο και την καμερα κι οχι στους γνωστους αγνώστους των παραθυρων σας... Εμας να ακουσετε την γνωμη μας την υπερβολή ή την μαλακια μας, αλλά να μας ακουσετε ακαθοδήγητα καθαρά σαν τα ματια των παιδιών που γεμισαν δακρυγόνο αυτες τις μερες... Αναμεσα στους "κουκουλοφορους σας και τους αντιεξουσιαστες σας να τη βαλετε την καμερα σας και το μικρόφωνό σας" όχι στα εδρανα οχι στα γραφεια των κουμπαρων και των επωνύμων επικίνδυνων...

αφουγκραστειτε λιγο τη δική μας φωνή, το δικό μας παλμό τη δική μας αγανάκτηση κι αγωνία... χεσμένους τους εχουμε ολους πλεον, η εμπιστοσύνη εχει χαθεί, η αξιοπιστία κι αυτή παει απατη.... Δεν αντεχει ο κόσμος αλλο δουλεμα ακόμη κι οι ενταγμένοι οι φανατικοί των κοματων ακόμη κι οι οπαδοί.... κουραστηκαν να αγωνιουν να απελπίζονται, κουραστηκαν να μην εχουν παρόν μελλον ούτε καν παρελθόν, θελουν να υπάρξουν οι ελληνες τουτη την ωρα, θελουν να τους σεβαστειτε να τους ακουσετε για αυτό τα σπανε να σας τραβήξουν το ματι την προσοχή κι εσεις συνεχίζετε να τους εμπαιζετε σιγοντάροντας τους πολιτικούς που τους εφεραν εδώ που ειναι, ανεξαρτήτως κοματων χρωματων, ολους τους σιγοντάρετε... εκτός απο αυτούς που πραγματικά σας πληρώνουν, τους θεατές τους ακροατές σας...

Ελεος... Ο κοσμος ο απλός της διπλανής πορτας ειναι εκεί έξω όχι χιλιάδες αντιεξουσιαστες... Ανθρωποι που δεν εχουν φαρμακα, δουλειά, νοσοκομειο, σχολειο, ασφάλεια στο δρομο και στη δουλειά τους, συνταξη, μορφωση, ανθρωποι που τη ζωή τους απαξιώνουν πολιτικοί και μοναστήρια, τραπεζες και χρηματιστές, ανθρωποι που δεκαετίες ολόκληρες τους κοροιδεύουν και τους φτυνουν στα μουτρα, και απαιτουν και ευχαριστώ, ανθρωποι που πεθαινουν τα παιδιά τους απο ασυνειδητους γιατρους ανθρωποι που σκοτώνονται στους ανυπαρκτους δρομους του ΥΠΕΧΩΔΕ που τους πληρώνουν δεκαετίες ολοκληρες και γινονται ταφοι, ανθρωποι που εχουν μαυρα πνευμόνια απο την Πτολεμαίδα και τη Μεγαλόπολη ανθρωποι που ζεσταινονται με κουβερτες αναπνεουν θανατο, και τρωνε καρκίνο, ανθρωποι που χανουν το βιος τους στη φωτιά για να κονομήσουν οι εταιρειες που αναπλάθουν, ανθρωποι που βλεπουν εικονικές αυξήσεις στους μισθούς τους, ανθρωποι μπουχτισμένοι κι αηδιασμένοι από τις υποσχέσεις, ανθρωποι που νιωθουν τυψεις γιατί ψηφισαν λάθος, ανθρωποι με γκρεμισμένες ελπίδες, παιδιά με τυφλό μελλον...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΑΠΗΥΔΗΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΗΔΙΑΣΜΕΝΟΙ, ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΓΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ, ΑΦΗΣΑΝ ΤΗΝ ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΛΑΙΦ ΣΤΑΙΛ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΛΩΝΕΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ...

ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝ ΤΙΣ ΣΤΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΝΤΡΙΑ ΤΩΝ ΑΜΦΙΒΟΛΩΝ ΑΝΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΙΦ ΣΤΑΙΛ, ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΧΩΡΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΖΩΗ, ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΕΡΑ ΚΙ ΟΥΡΑΝΟ....

KΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΧΑΒΑΛΕ, ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΠΕΤΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟΥΣ Η ΜΗ, ΓΙΑ ΧΑΒΑΛΕ, ΜΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΕ ΤΟΣΟ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΦΤΩΧΟ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΝΟΥ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ... ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΑΜΕ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΔΩΣΑΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ...

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ ΚΥΡΙΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΙ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΟΥΝ ANΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ

Δεκέμβρης του 2008 (τότε που πέθανε ο Αλέξης, που χάθηκε μια ελπίδα τότε που άρχισε να φαινεται το πρόσωπο το αληθινό του θηρίου.... τώρα που το ξαναδιάβασα μοιάζει σαν τωρινό σαν αυριανό.... πόσο λυπάμαι και πόσο φοβάμαι για όλα εκείνα τα παιδιά που ζούνε και θα ζήσουν αυριο./... Χριστίνα Σαββατιανού)

Σελίδες

Ετικέτες

τα δικά μου (327) περιβάλλον (91) writting (67) Greece (57) poetry (50) χρήσιμα (39) χαμόγελα (38) video (37) κοινωνία (35) φωτογραφία (32) health (30) environment (24) phtography (24) εθελοντισμός (24) υγεία (23) music (20) people (20) blogging (14) stories (14) children (13) παιδά (13) computers (12) information (11) μπλογκοπαίχνιδα (11) doctor (10) πολιτισμός (10) συνταγές (10) χιούμορ (10) medicine (9) ελλάδα (9) μουσική (9) activism (8) world (8) οι συνταγές της κρίσης (8) goverment (7) rights (7) safety (6) services (6) Πάρνηθα (6) γκρίνιες (6) εκθέσεις (6) ποίηση (6) Επιστήμη (5) amalia (4) earth (4) technology (4) Αναδάσωση (4) αηδιούλες (4) αρθρογραφία απο ιντερνετ (4) γιατρός (4) πολιτική (4) πρωτβουλίες (4) σοφά λόγια (4) emergency (3) theatre (3) Εναλλακτική οικονομία (3) εκδηλώσεις (3) εκθεσεις (3) με ενδιαφέρουν (3) φύση (3) χορός (3) ψυχαγωγία (3) economy (2) games puzles (2) είπαν (2) εκδόσεις (2) ελεύθερος χρόνος (2) κόσμος (2) νομικά θέματα (2) συναντήσεις (2) τεχνολογία (2) DVD (1) Greek movie (1) amber alert (1) dance (1) documentary (1) down syndrom (1) facebook (1) first aid (1) funny (1) internet security (1) nature (1) privacy (1) protest (1) radio (1) ΕΜ (1) ΧΡ (1) απορίες (1) απόκριες (1) αστικά τοπία (1) βιβλιο - e-book (1) διάστημα (1) διαβάζω (1) εναλλκτική ζωή (1) ενεργοί μικροοργανισμοί (1) εφημερίδες (1) ζωγραφική (1) θέατρο (1) καλομηνιάσματα (1) κινηματογράφος (1) παράξενα (1) παραδοξόνιο (1) παραμύθια (1) παραξενα chemtrails (1) παρατηρώ (1) πειραματα (1) περιοδικά (1) τεχνες (1) της γειτονιάς.... (1) φακελλάκι (1) ψάχνω (1)