Κατοικίδια, οι τετράποδοι θεραπευτές

Κατοικίδια, οι τετράποδοι θεραπευτές

 

Όλο και πιο συχνά και ιδίως την τελευταία δεκαετία σε ολόκληρο τον πλανήτη, ερευνητές ανακαλύπτουν και παρακολουθούν τις ιδιαίτερες θεραπευτικές ικανότητες που έχουν τα κατοικίδιά μας και όχι μόνο. Μπορούμε να πούμε πως οι άνθρωποι εκπαιδεύουμε τα ζώα να θεραπεύουν, αλλά κυρίως πως τα ζώα εκπαιδεύουν εμάς να θεραπευόμαστε!

Μελέτες αποδεικνύουν πως είναι σημαντική η συμβολή των ζώων στη διευκόλυνση της καθημερινότητας, των δραστηριοτήτων ή και στην αποκατάσταση ασθενών με χρόνιες παθήσεις, και αξιοποιούνται και στον τομέα της διάγνωσης έπειτα από ειδική εκπαίδευση ανίχνευσης διαφόρων ασθενειών, όπως ο διαβήτης ο καρκίνος κ.ά.

Η επαφή με τα κατοικίδια μειώνει αισθητά τα επίπεδα του άγχους, κάτι που έχει άμεση επίδραση στη λειτουργία της καρδιάς και στην αρτηριακή πίεση, καθώς βοηθούν να ηρεμούμε και να χαλαρώνουμε. Όταν φροντίζουμε ένα κατοικίδιο, δίνουμε και λαμβάνουμε αγάπη και στοργή, ικανοποιώντας τη βασική ανθρώπινη ανάγκη για άγγιγμα και επαφή.

Φαίνεται λοιπόν πως οι κάτοχοι κατοικιδίων απολαμβάνουν καλύτερο επίπεδο γενικής υγείας από εκείνο όσων δεν έχουν κάποιο ζώο, καθώς όλο και περισσότερες έρευνες καταλήγουν πως υπάρχουν πολύ περισσότερα ωφελήματα στην υγεία που προκαλούνται από την επαφή με ένα ζώο, μερικά εκ των οποίων είναι:

- Αύξηση των επιπέδων της βήτα-ενδορφίνης, ορμόνης που μειώνει τον πόνο και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα αυξάνοντας το αίσθημα ευεξίας και χαλάρωσης

- Αύξηση των επιπέδων ωκυτοκίνης, της ορμόνης της αγάπης που εμφανίζεται σε μεγάλες ποσότητες σε μητέρες και βρέφηΚατοικίδια, οι τετράποδοι θεραπευτές
- Αύξηση των επιπέδων σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που επιδρά στη διάθεση, στη λειτουργία του ύπνου και στον πόνο
- Αύξηση των επιπέδων της ντοπαμίνης που ενισχύει το αίσθημα της απόλαυσης
- Μείωση της αρτηριακής πίεσης
- Μείωση του άγχους και της κατάθλιψης
- Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος
- Ανθεκτικότητα σε αλλεργίες
- Μειωμένη εμφάνιση εμφραγμάτων
- Μείωση των επιπέδων κορτιζόλης που έχει ως αποτέλεσμα λιγότερο στρες
- Μερικοί σκύλοι φαίνεται να έχουν την ικανότητα να ανιχνεύουν χημικές αλλαγές στο ανθρώπινο σώμα, όπως αύξηση του σακχάρου
- Άλογα και σκύλοι βοηθούν παιδιά με αυτισμό να διαχειριστούν καλύτερα τα συμπτώματά τους
- Σκύλοι και γάτες διαισθάνονται τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των ανθρώπων και προσφέρουν ανακούφιση με το χάδι και την τρυφερότητα

«Η Κέϊτι και τα λάχανα» – ένα κορίτσι πολεμά την πείνα, καλλιεργώντας το όνειρο

«Η Κέϊτι και τα λάχανα» – ένα κορίτσι πολεμά την πείνα, καλλιεργώντας το όνειρο

Εάν είστε από τους αρκετά τυχερούς να μην ανησυχείτε για το επόμενο γεύμα σας, πιθανόν να μην συνειδητοποιείτε τι πραγματικά είναι ο υποσιτισμός και η πείνα. Ο υποσιτισμός είναι ένα σοβαρότατο πρόβλημα που μαστίζει αρκετές κοινότητες ανθρώπων στον πλανήτη. Η ανεπαρκής ποσότητα τροφής και η έλλειψη υγιεινών τροφίμων, αποτελούν πρόβλημα για πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων στο κόσμο, καθώς η επαρκής σίτιση χρειάζεται προσωπική προσπάθεια, αντί να αντιμετωπίζεται με συλλογικό τρόπο.

Σχεδόν έξι χρόνια πριν, ένα εννιάχρονο κορίτσι η Katie Stagliano, βρέθηκε με ένα σακουλάκι σπόρους λάχανου για ένα σχολικό πρόγραμμα. Οι σπόροι βρήκαν μια εύφορη γωνιά στην αυλή του σπιτιού της, και η Κέιτι με πολλή καθημερινή φροντίδα καλλιέργησε ένα λάχανο τεραστίων διαστάσεων!

Η Κέιτι διηγείται πως ξεκίνησε η προσπάθειά της αυτή και πως γεννήθηκε η ιδέα της στο ιστολόγιό της, μέσα από το οποίο φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα κίνημα κατά της πείνας και του υποσιτισμού, δραστηριοποιώντας μικρούς και μεγάλους προς το σκοπό αυτό! Το πρώτο αυτό τεράστιο λάχανο της Κέιτι παρείχε τροφή στους περίπου 275 ανθρώπους που προστρέχουν για το καθημερινό τους φαγητό στην τοπική κοινωνική κουζίνα!

«Ήμουν σίγουρη πως το τεράστιο λάχανό μου ήταν ιδιαίτερο, και χρειαζόταν ένα ιδιαίτερο σπίτι. Η μητέρα μου επικοινώνησε με μια τοπική οργάνωση κοινωνικής κουζίνας, μέσω της οποίας αγρότες και καλλιεργητές στέλνουν τρόφιμα σε εθελοντές που φροντίζουν για την σίτιση αστέγων, ώστε να δωρίσουμε το λάχανο μου.

Το Μάιο του 2008, επισκεφτήκαμε τις εγκαταστάσεις της τοπικής κοινωνικής κουζίνας. Όταν μπήκαμε στο χώρο, είδα μια τεράστια ουρά ανθρώπων να περιμένει για το μοναδικό ίσως γεύμα της ημέρας. Όσοι δούλευαν εκεί και όσοι έτρωγαν εκεί, ήταν τόσο φιλικοί μεταξύ τους, τόσο χαρούμενοι!

Καθώς σέρβιρα το λάχανο μου στους επισκέπτες, και με ευχαρίστησαν για την προσφορά μου, συνειδητοποίησα πως μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο για να βοηθήσω.

Εκείνη την ημέρα, σε αυτή την κοινωνική κουζίνα, γεννήθηκε το όνειρό μου! Ονειρεύομαι να πάψουν να υπάρχουν πεινασμένοι άνθρωποι στον κόσμο. Στην πραγματοποίηση του ονείρου μου βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια πολλοί, οργανώσεις που συνέδραμαν για την προώθηση και τη γνωστοποίηση του σκοπού μου, το σχολείο μου που μου παραχώρησε ένα μεγάλο κομμάτι γης για να καλλιεργήσω, με τη βοήθεια όλων σχεδόν των τάξεων ακόμη και του νηπιαγωγείου. Πολλοί ακόμη στάθηκαν αρωγοί στην προσπάθειά μου αυτή, μεταξύ αυτών και μία έμπειρη κηπουρός η κυρία Λίζα που προσφέρθηκε να βοηθήσει και είναι πάντα κοντά.