ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ!

ΜΕταφέρω από το μπλογκ του Γιώργου Κόλλια

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ!

Σε μια ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων της Κοινότητας Γραμματικού πάρθηκε ομόφωνη απόφαση για αποχή των κατοίκων της Κοινότητας από τις επερχόμενες Βουλευτικές Εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009.

Είναι η εύλογη αντίδραση των ανθρώπων που το Ελληνικό Κράτος θεώρησε "εχθρούς". Αποφάσισε την κατασκευής Χωματερής στον τόπο τους, τους αγνόησε, τους υποτίμησε, τους χτύπησε με τα ΜΑΤ, τους κατηγόρησε για εμπρηστές....
Η σημερινή Κυβέρνηση προσπάθησε να επιβάλλει με την βία την "λύση" που επέλεξαν τα οικονομικά συμφέροντα και η -πιθανόν - μελλούμενη δεν διαφοροποιείται από αυτήν την επιλογή.

Ποιά δημοκρατία λοιπόν εκφράζουν οι εκλογές;
Μετά από αυτήν την πράξη τους, άραγε, θα βρεθεί κάποιος από το πολιτικό σύστημα που θα έχει την ελάχιστη, έστω, ευαισθησία να αναζήτήσει τα αίτια; Ή όλοι μαζί θα πουν "δεν βαριέσαι, λίγοι ψήφοι ήσαν";

Σε κάθε περίπτωση Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Δυνατά ανυποχώρητα, χωρίς συμβιβασμούς, μέχρι την τελική δικαίωση.

WWF - Greenpeace: Μια δύσκολη ερώτηση στους πολιτικούς αρχηγούς

Η κλιματική αλλαγή συμβαίνει τώρα! τι θα κάνετε για αυτό;

WWF και Greenpeace απευθύνουν μία δύσκολη ερώτηση στους πολιτικούς αρχηγούς ενόψει τηλεοπτικής αναμέτρησης

Oι περιβαλλοντικές οργανώσεις Greenpeace και WWF Ελλάς προχώρησαν σήμερα σε μια συμβολική κίνηση, που σκοπό έχει να υπενθυμίσει στον αυριανό ηγέτη της χώρας το φλέγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Οι δυο οργανώσεις απέστειλαν στους πολιτικούς αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων την έκδοση με τίτλο «Hitting Home: ιστορίες από την πρώτη γραμμή της κλιματικής αλλαγής», θέλοντας να υπενθυμίσουν ότι η αλλαγή του κλίματος συμβαίνει τώρα και θέτει σε κίνδυνο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Οι δυο οργανώσεις προέβησαν σε αυτήν την κίνηση θέλοντας να τονίσουν στον αυριανό Πρωθυπουργό της Ελλάδας, ότι στην κρίσιμη συνδιάσκεψη για το κλίμα στην Κοπεγχάγη δεν θα διαπραγματευθεί απλά ένα κείμενο, αλλά την ίδια την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Σύμφωνα με τις δυο οργανώσεις, για τον λόγο αυτό η Ελλάδα οφείλει να στηρίξει μια δίκαιη, φιλόδοξη και δεσμευτική συμφωνία.

Την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου, όταν περισσότεροι από 100 αρχηγοί κρατών παρευρεθούν στην έκτακτη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ με αποκλειστικό αντικείμενο συζήτησης την κλιματική αλλαγή, οι δικοί μας πολιτικοί αρχηγοί θα διασταυρώνουν τηλεοπτικά τα ξίφη τους στην Ελλάδα. Θα είχε επομένως εξαιρετικό ενδιαφέρον να μάθουμε μέσα από την τηλεοπτική αναμέτρηση, το όραμά τους για τη συμβολή της Ελλάδας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

«Αν μας δινόταν η ευκαιρία να υποβάλλουμε ερωτήσεις στην αυριανή τηλεοπτική αναμέτρηση των δυο επικρατέστερων υποψηφίων για την πρωθυπουργία, θα θέλαμε να μάθουμε τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν, προκειμένου να αποτρέψουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας και παγκοσμίως» αναφέρει ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής του WWF Ελλάς.

«Το ερώτημα βέβαια θα ήταν ρητορικό, καθώς η μοναδική απάντηση έχει ήδη δοθεί από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Στην Κοπεγχάγη, οι ηγέτες των ανεπτυγμένων κρατών πρέπει να δεσμευτούν για μειώσεις των εκπομπών τους κατά 40% έως το 2020, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Οτιδήποτε λιγότερο είναι αποτυχία» αναφέρει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.

Σε κάθε περίπτωση, το WWF Ελλάς και η Greenpeace περιμένουν μια μη-ρητορική απάντηση στο ερώτημα: Ποιες διεθνείς πρωτοβουλίες θα αναλάβετε στις 77 ημέρες που απομένουν έως την Κοπεγχάγη, ώστε να επιτευχθεί μια δίκαιη και αποτελεσματική συμφωνία για το κλίμα, που θα προβλέπει μείωση των εκπομπών από τις ανεπτυγμένες χώρες κατά 40%; Η κλιματική αλλαγή συμβαίνει τώρα και οι μέχρι σήμερα δεσμεύσεις της ΕΕ και των άλλων ανεπτυγμένων κρατών απλά δεν επαρκούν για την καταπολέμησή της.



Περισσότερες πληροφορίες:

Δημήτρης Ιμπραήμ, Υπεύθυνος για θέματα κλιματικών αλλαγών, Greenpeace:

210 38 06 374, 6979 44 33 05, dimitris.ibrahim@greenpeace.org

Αχιλλέας Πληθάρας, Υπεύθυνος Εκστρατειών Πολιτικής, WWF Ελλάς:

210 33 14 893: 697 40 29 295, a.plitharas@wwf.gr

Σημειώσεις προς συντάκτες:

1. Στην έκδοση φιλοξενούνται οι ιστορίες ανθρώπων από όλο τον κόσμο, που έχουν ήδη πέσει θύματα της κλιματικής αλλαγής. Η Σορμπάνου από το Μπαγκλαντές, η Κονστάνς από την Ουγκάντα, ο Λάζιε από την Κίνα, η Ρουθ από τη Γερμανία, ο Ισάν από την Ινδία διηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες για το πώς η αλλαγή του κλίματος έχει επηρεάσει τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους, τις ίδιες τους της ζωές. Δείτε εδώ την έκθεση “Hitting home"

2. Στις μέχρι σήμερα διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα, η ΕΕ έχει δεσμευθεί για μείωση των εκπομπών της κατά 20% έως το 2020. Μείωση που μπορεί να φτάσει το 30% αν άλλες χώρες αναλάβουν παρόμοιες δεσμεύσεις. Κατά την άποψη των δυο οργανώσεων, η μείωση που προτείνει η ΕΕ είναι αναποτελεσματική και αποδυναμώνει το ηγετικό προφίλ που είχε οικοδομήσει τα τελευταία χρόνια. Δεν αφορά καν σε μειώσεις εκπομπών αποκλειστικά στο εσωτερικό της ΕΕ, καθώς προβλέπει την «αντιστάθμιση» ενός μεγάλου μέρους των εκπομπών, μέσα από έργα σε φτωχές τρίτες χώρες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Το βρήκα μου άρεσε... και το μοιράζομαι

http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=878

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Αργόσχολε ψηφοζητιάνε, που δεν αξίζει να αναφέρω καν το όνομά σου,

Σήμερα βρήκα έναν αρκετά παχύ φάκελο στην πόρτα μου, προερχόμενον από εσένα. Δεν μπήκα καν στον κόπο να τον ανοίξω, αφού συνηθισμένος στις πρακτικές τις δικές σου και του συναφιού σου, γνώριζα από πριν τί περιείχε:

α. Προπαγανδιστικά φυλλάδια από το κομματικό μαντρί, το οποίο σε προωθεί επιτρέποντάς σου να χρησιμοποιείς το brand name του.

β. Άλλα προσωπικά σου διαφημιστικά φυλλάδια, που έχουν σα σκοπό να γνωστοποιήσουν σ’ εμένα, τον «απολιτίκ», την τεράστια πολιτική σου καρριέρα (προ της οποίας περιμένεις προφανώς να … «ψαρώσω»), τους κοινωνικούς «αγώνες» σου (μέ ή χωρίς γραβάτα) και την «προσφορά σου στον τόπο» («για την Ελλάδα ρε γαμώτο»).

γ. Ένα βιογραφικό σου με τις τρομερές σπουδές σου και με τις εξ ίσου τρομερές επαγγελματικές προοπτικές, που προτίμησες να μην αξιοποιήσεις, ή ακόμα και να θυσιάσεις, για να γίνεις πολιτικάντης και να σώσεις την Ελλάδα.

δ. Μιά επιστολή, όπου με καλείς προσωπικά (παρ’ όλο που δεν με έχεις δει ποτέ σου) να ενισχύσω το «κοινωφελές» και «εθνοσωτήριο» έργο σου, ψηφίζοντάς σε στις προσεχείς εκλογές και παραχωρώντας σου μια σειρά από προνόμια, όπως έναν από τους μεγαλύτερους και πιο ξεκούραστους μισθούς στο Ελληνικό κράτος, δωρεάν λιμουζίνα, έξτρα διαμέρισμα στην «επαγγελματική» σου έδρα, την Αθήνα, για να σπιτώνεις τις γκομενίτσες σου, δωρεάν τηλέφωνα, αεροπορικά εισιτήρια κ.λπ. κ.λπ..

Όλα αυτά σε πολυτελέστατο και πανάκριβο ιλλουστρασιόν χαρτί, πληρωμένα από τον φορολογούμενο, στον οποίο έχεις το θράσος να απευθύνεσαι.

Δεν ξέρω και ούτε με ενδιαφέρει να μάθω από πού βρήκες το θράσος να ψάξεις για προσωπικά μου στοιχεία, όπως το όνομά μου, ή τη διεύθυνσή μου και να τα χρησιμοποιήσεις, για να με προσβάλλεις, δείχνοντάς μου, ότι μέ έχεις βάλει να πληρώνω την επαγγελματική αλληλογραφία σου (τουλάχιστον).

Και μην διανοηθείς να ισχυριστείς, ότι αυτό που κάνεις (η «πολιτική») δεν είναι επάγγελμα αλλά …λειτούργημα, γιατί τότε θα σε ρωτήσω τι εννοείς ως επάγγελμα και τί επάγγελμα ασκούσες μέχρι να γίνεις πολιτικάντης. Προφανώς μια τέτοια ερώτηση θα τη θεωρούσες αδιάκριτη: πώς να μιλήσεις για την ανύπαρκτη επαγγελματική σου ζωή; Πώς να μιλήσεις για το τί μηδενικό υπήρξες πριν αναβαθμιστείς γενόμενος κομματόσκυλο;

Μήπως ήσουν κάποιος αναξιόπιστος πτυχιούχος Ιατρικής (και όχι γιατρός), που αποφάσισε να το ρίξει στην πολιτική πριν χάσει όλη την πελατεία που βρήκε από τον μπαμπά του;

Μήπως ήσουν κάποιος από τους τόσους ατάλαντους κομματικά διορισμένους καθηγητάδες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που τους ξεφτίλιζαν στο αμφιθέατρο ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές;

Μήπως ήσουν αργόμισθος συνδικαλιστής, που προκειμένου να αποφύγει να βράσει στο ίδιο καζάνι με αυτούς, που υποτίθεται, ότι «εκπροσωπούσε» αποφάσισε να πάρει πολιτική «προαγωγή» και να σφηνώσει τη σαπιοκοιλιά του ανάμεσα στα βουλευτικά έδρανα;

Μήπως ήσουν κάποιος επιχειρηματικός «παράγοντας», κάποιος «άνθρωπος της οικονομίας» (λες κι οι υπόλοιποι είμαστε ανοικονόμητοι), κάποιο μπερλουσκονοειδές, που αποφάσισε να πάρει στα χέρια του τις τύχες των «παραγωγικών τάξεων» της χώρας (λες κι οι υπόλοιποι δεν είμαστε παραγωγοί και παραγωγικοί αλλά, μόνο παρασιτικοί καταναλωτές, που χρωστάμε χάρη στους… «αυθεντικούς παραγωγούς»);

Ή μήπως ήσουν κάποιος άχρηστος και ανίκανος λούλης, τελευταίος απόγονος κάποιας νεοελληνικής πολιτικάντικης δυναστείας, που ο μπαμπάς του τόν έχρισε κακήν κακώς «διάδοχο», «συνεχιστή» και κληρονόμο του «ιστορικού» οικογενειακού πολιτικού ονόματος;

Ή μήπως ήσουν κάποιος «τελειωμένος» ηθοποιός, τραγουδιστής, στριπτηζού, αθλητής κλπ.;

Ή μήπως δεν έχεις εργαστεί ποτέ σου;

Επειδή σίγουρα είσαι κάτι από όλα αυτά που περιέγραψα μόλις παραπάνω, έτσι εξηγείται και το θράσος σου να μού πασάρεις στο ίδιο μου το σπίτι το «επικοινωνιακό» σου υλικό, το οποίο είναι πληρωμένο από τους φόρους μου και όχι από τη δική σου φοροασυλία, όπως επίσης πληρωμένα από τους φόρους μου είναι όλα τα εκατομμύρια ευρώ που θα κοστίσει (και) αυτή η προεκλογική φιέστα. Φαίνεται ότι για τόσο μεγάλους εθνοσωτήρες σαν εσένα και το συνάφι σου, είναι πολύ δύσκολο μια προεκλογική περίοδος να συμπιεστεί στα ουσιώδη: λίγες χρονομετρημένες εμφανίσεις στο ραδιόφωνο, ή στην τηλεόραση και ούτε ακριβά φέιγ βολάν, ούτε ομιλίες, ούτε άλλες ρωμαϊκές υποδοχές.

Βέβαια καταλαβαίνω, ότι θα φερόσουν πολύ σεμνά άν δεν υπήρχε η «πελατεία» σου, όλο αυτό το θλιβερό οχλοποίμνιο, που τρέχει να γλείψει το χώμα που πατάς και τις ποδιές που κατουράς.

Aλλά εγώ (τονίζω: ΕΓΩ) δεν έχω καμμία σχέση με όλον αυτό το συρφετό, που είναι διατεθειμένος να ελπίσει και να πιστέψει για άλλη μια φορά, εσένα ή οποιονδήποτε άλλον του συναφιού σου.

Θα μου πείς: «και πού να το’ ξερα ότι εσύ δεν ενδιαφέρεσαι για τα κοινά και για το καλό του τόπου;». Ωραία, δέχομαι, ότι δεν το ήξερες, αφού είσαι συνηθισμένος να σε γλείφουν και να σε υπολογίζουν μόνο και μόνο επειδή αποφάσισες να (αργο)ασχοληθείς με την πολιτική. Τώρα όμως το έμαθες. Έμαθες, ότι ακριβώς επειδή θέλω να ασχολούμαι με τα κοινά (όπως τα εννοώ ΕΓΩ και όχι εσύ), δεν σκοπεύω να εκχωρήσω αυτό το δικαίωμά μου σε κανέναν (και ειδικά σε σένα).

Αντιθέτως θα σού κόψω τα ξερά σου αν τολμήσεις να πειράξεις το μικρό πάρκο, που βρίσκεται στη γειτονιά μου και στο οποίο παίζει το παιδί μου, για να το κάνεις πάρκινγκ (και να πάρεις και την πατροπαράδοτη «μίζα» από τον εργολάβο, που θα έχεις συμφωνήσει να το κάνει).

Θα σου φάω το λαρύγγι αν τολμήσεις να οικοπεδοποιήσεις το δάσος, που έχει απομείνει πλάι στον άχρηστο και περιβαλλοντοκτόνο αυτοκινητόδρομο που φτιάξατε, για να «μιζωθείτε» και για να μπορούν οι έμποροι αυτοκινήτων, που σας χρηματοδοτούν κάτω από το τραπέζι, να πουλούν (ακόμα) περισσότερα αυτοκίνητα.

Θα σε φτύσω άν (όπως συνηθίζεις) παρουσιαστείς στον εργασιακό μου χώρο, για να κάνεις τις δημόσιες σχέσεις σου και μού προτείνεις χειραψία με αυτό το μαλακισμένο χαμόγελο που «φοράς» συνήθως: χειραψία κάνω μόνο με τους ανθρώπους που επιλέγω ΕΓΩ να γνωρίσω.

Και για να τελειώνουμε (γιατί πολύ χρόνο σου αφιέρωσα χωρίς να το αξίζεις): ΕΓΩ δεν είμαι αποτυχημένος σαν κι εσένα, για να (αργο)ασχολούμαι με την πολιτική, με τις δημόσιες σχέσεις, τη «δημόσια» ζωή. Αντιθέτως, προτιμώ να ασχολούμαι με την πραγματική ζωή. Δεν φοβάμαι ούτε την «ακυβερνησία», ούτε όλα αυτά τα σκιάχτρα που φοβάσαι εσύ, επειδή είσαι ανίκανος και σε απασχολεί διαρκώς μην μείνεις «άνεργος».

Είμαι άνθρωπος, που αποδεδειγμένα πατώ στα πόδια μου και δεν έχω ανάγκη κανέναν και ειδικά κάτι παράσιτα και κάτι περιθωριακούς, σαν εσένα. Δεν σε χρειάζομαι για να γίνει η ζωή μου καλύτερη: μέχρι σήμερα αυτό το έχω καταφέρει μόνος μου. Στην πραγματικότητα κανείς δημιουργικός και αυτάρκης άνθρωπος δεν σας έχει ανάγκη. Στην εντελώς υποθετική περίπτωση, που θα αποφάσιζα να ψηφίσω, θα έδινα την ψήφο μου σε κάποιον που:

α. Να τον γνωρίζω προσωπικά και

β. να τον θεωρώ καλύτερό μου. Όπως καταλαβαίνεις, εσύ ειδικά (αλλά και όλοι σας) δεν πρόκειται να εκπληρώσεις ποτέ αυτά τα κριτήρια.

Ξέρεις πώς σε βλέπω; Σαν σκουλήκι (αν και ξέρω, ότι με αυτό που είπα προσβάλλω τα σκουλήκια). Μού φαίνεται απίθανο, ότι θα ήθελες να ασχοληθείς με την πολιτική αν ήσουν ένας σοβαρός και καταρτισμένος επιστήμονας, ένας καταξιωμένος και ευσυνείδητος επαγγελματίας, ένας «απλά» δημιουργικός άνθρωπος.

Σου επιστρέφω τον φάκελο, που μού έστειλες χωρίς να με γνωρίζεις. Τον έβαλα σε έναν μεγαλύτερο, μαζί με την απαντητική αυτή επιστολή μου.

Σε μια στιγμή συμπόνοιας για σένα, σκέφτηκα, ότι αυτό ήταν καλύτερο από το να χρησιμοποιήσω το «επικοινωνιακό» σου υλικό, για να σκουπιστώ μετά την αφόδευση (στο κάτω κάτω αφού εγώ το έχω πληρώσει θα είχα κάθε δικαίωμα να το «αποσβέσω»).

Μην διανοηθείς να με ξαναενοχλήσεις. Κάθε επαφή μαζί σου τή θεωρώ προσβλητική για ΕΜΕΝΑ. Συνηθίζω να συναναστρέφομαι τουλάχιστον με ίσους μου.

Σού απαγορεύω να ξαναχρησιμοποιήσεις το όνομά μου, τη διεύθυνσή μου, ή ο,τιδήποτε άλλο στοιχείο μου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.

Συνεννοηθήκαμε;

Αποτυχημένε.

ΕΓΩ

(για την αντιγραφή: Θεόδωρος Α. Λαμπρόπουλος)

Blog Action Day 2009 - Climate Change

Blog Action Day is an annual event that unites the world's bloggers in posting about the same issue on the same day on their own blogs with the aim of sparking discussion around an issue of global importance. Blog Action Day 2009 will be the largest-ever social change event on the web. One day. One issue. Thousands of voices.


http://www.blogactionday.org/

Why Climate Change?

Climate change affects us all and it threatens more than the environment. It threatens to cause famine, flooding, war, and millions of refugees.

Given the urgency of the issue of climate change and the upcoming international climate negotiations in Copenhagen this December, we think the blogosphere has the unique opportunity to mobilize millions of people around expressing support for finding a sustainable solution to the climate crisis.

Suggested Posts

We encourage you to write about climate change in the context of how it relates to the topic of your blog. To help you start thinking, here are a few ideas about how you might connect climate change to things that you might already write about:

* A Technology or Business blog might write about emerging clean tech and how innovative companies might be able to help address the problem of climate change.
* A Health or Lifestyle blog might write about how climate change will affect our children's health and daily living.
* A Nonprofit or Political blog might write about how climate change is deeply connected to many other issues - such as poverty and conflict.
* A Design blog might write about new trends in eco-friendly or sustainable design.
* A Travel blog might write about the places you want to see now before climate change makes them difficult to access or, well, under the sea.

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΗΜΕΡΑ (σεμινάριο)

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΗΜΕΡΑ:

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ

Το BIOS, στα πλαίσια της διαρκούς του αναζήτησης για τη δημιουργία ενός
ολοκληρωμένου και δυναμικού κέντρου τεχνών, εντάσσει στον ετήσιο προγραμματισμό του
εκπαιδευτικά προγράμματα που επιδιώκουν να καλύψουν όλο το φάσμα των μορφών τέχνης.

Το τετραήμερο σεμινάριο για τις παραστατικές τέχνες στην Ευρώπη με εισηγήτρια την
Κέλλυ Διαπούλη απευθύνεται σε επαγγελματίες και φοιτητές του τομέα των παραστατικών
τεχνών (από ηθοποιούς και χορογράφους μέχρι υπεύθυνους παραγωγής και υπαλλήλους
δημοτικών και κρατικών πολιτιστικών φορέων).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ

Στόχος του σεμιναρίου είναι να ενημερώσει τους επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών
αναφορικά με τις ευκαιρίες και τους τρόπους προώθησης της δουλειάς τους εκτός
συνόρων. Το σεμινάριο διαρθρώνεται στις ακόλουθες ενότητες:

Πηγές πληροφόρησης: σε αυτήν την ενότητα παρουσιάζονται οι κύριες πηγές από τις
οποίες μπορεί ο επαγγελματίες να αντλήσει πληροφορίες αναφορικά με προσκλήσεις
συμμετοχής σε φεστιβάλ του εξωτερικού, σε residencies καλλιτεχνών, σε διακρατικά
προγράμματα επιμόρφωσης ή συνεργασίας, προκηρύξεις χρηματοδοτήσεων για καλλιτεχνικές
δράσεις από φορείς του εξωτερικού καθώς και σημαντικές ευρωπαϊκές βάσεις δεδομένων
για τις παραστατικές τέχνες.

Φεστιβάλ: σε αυτήν την ενότητα παρουσιάζονται αρχικά τα φεστιβάλ που υπάρχουν σήμερα
στην Ευρώπη κατηγοριοποιημένα ανάλογα με τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας τους και
στη συνέχεια, εξετάζονται οι τρόποι και τη σκοπιμότητα προσέγγισης και συμμετοχής σε
αυτά.

Δίκτυα και επαγγελματικές ενώσεις: η ενότητα εξετάζει τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά
δίκτυα και ενώσεις επαγγελματιών των παραστατικών τεχνών που υπάρχουν στην Ευρώπη
σήμερα, τον τρόπο λειτουργίας τους, τη δράση τους, τη σκοπιμότητα συμμετοχής σε αυτά
για τον Έλληνα επαγγελματία και τα ωφέλη που μπορεί να αποκομίσει ως μέλος αυτών των
δικτύων.

Ευρωπαϊκοί φορείς και προγράμματα χρηματοδότησης: σε αυτήν την ενότητα
παρουσιάζονται οι σημαντικότεροι φορείς, που παρέχουν χρηματοδοτήσεις για
καλλιτεχνικές δράσεις, και στη συνέχεια εξετάζονται τα προγράμματα χρηματοδότησης,
οι προϋποθέσεις, ο τρόπος και η διαδικασία ένταξης σε αυτά.

Ευρωπαϊκές Πολιτιστικές Πρωτεύουσες: σε αυτήν την ενότητα παρουσιάζονται οι
μελλοντικές Ευρωπαϊκές Πολιτιστικές Πρωτεύουσες, η πολιτική τους, ο τρόπος
προσέγγισής τους και ένταξης ενός φορέα ή μιας δράσης στο πρόγραμμά τους.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ:

Το σεμινάριο απευθύνεται σε επαγγελματίες και φοιτητές του τομέα των παραστατικών
τεχνών (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, χορογράφους, χορευτές, σκηνογράφους, θεατρολόγους,
υπευθύνους παραγωγής και οργάνωσης, υπαλλήλους δημοτικών και κρατικών πολιτιστικών
φορέων κτλ) οι οποίοι επιθυμούν να γνωρίσουν τον τρόπο λειτουργίας του σύγχρονου
πεδίου των παραστατικών τεχνών στην Ευρώπη, να αναζητήσουν συνεργασίες με φορείς και
ομάδες του εξωτερικού ή τρόπους παρουσίασης της δουλειάς τους στο εξωτερικό και εν
γένει, να προωθήσουν τη δουλειά τους εκτός συνόρων.

Εισηγήτρια σεμναρίου: Κέλλυ Διαπούλη

Βιογραφικό Σημείωμα

Η Κέλλυ Διαπούλη σπούδασε Θεατρολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
και Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πολιτική και Διοίκηση (ΜΑ) στο University of Warwick με
υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Από το 2004 έως το 2008 εργάστηκε στον Οργανισμό
Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού στον τομέα των διεθνών σχέσεων με αντικείμενο τη
δικτύωση και την προώθηση των ελληνικών παραστατικών τεχνών στο εξωτερικό. Το 2009
ίδρυσε την αστική μη κερδοσκοπική πολιτιστική εταιρεία busart, η οποία
δραστηριοποιείται στον τομέα της παροχής συμβουλευτικής σε πολιτιστικούς φορείς και
ομάδες, στην ενημέρωση και την κατάρτιση σε θέματα οργάνωσης, διοίκησης,
χρηματοδότησης, δικτύωσης, πολιτιστικών ανταλλαγών κτλ.

Διάρκεια σεμιναρίου: 12 ώρες

Ημέρες και ώρες διεξαγωγής του σεμιναρίου:

Σάββατο 17 Οκτωβρίου, 12:00 - 15:00

Κυριακή 18 Οκτωβρίου, 12:00 - 15:00

Σάββατο 24 Οκτωβρίου, 12:00 - 15:00

Κυριακή 25 Οκτωβρίου, 12:00 - 15:00

Κόστος σεμιναρίου: 150?

Για πληροφορίες και εγγραφές: BIOS, 210-3425335, 11.00- 18.00

Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου

Κόμμα ή τελεία και παύλα; (ο καιρός Ελευθεροτυπία 13-09-2009)

(σκίτσο από το μπλογκ του Δημήτρη Γεωργοπάλη)

Αρχισε και κορυφώνεται η προβολή της χιλιοπαιγμένης κωμωδίας «ψήφισέ με να σε σώσω», σε σκηνοθεσία των κομμάτων ομοθύμως, με τους ίδιους ηθοποιούς εδώ και χρόνια και με παραγωγό αυτόν που μονίμως πληρώνει: το κορόιδο, που λιβανίζεται ως εμπνευστής, ως κυρίαρχος, ως πρωταγωνιστής: τον ψηφοφόρο και τα παιδιά του.

Ας πρόσεχε, θα μου πείτε. Μα, προσέχει.

Το 1974, ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής ψήφισε με πάνω από 50% τον Κ. Καραμανλή, τον οποίο είχε διώξει με ανάλογο ποσοστό μόλις 10 χρόνια νωρίτερα. Το 1977 του ξανάδωσε την πλειοψηφία για να βρεθεί με τον Κ. Μητσοτάκη υπουργό Συντονισμού και με απαγορευμένο το ξενύχτι! Δεν το άντεξε. Το 1981 φέρνει στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου, που κάνει πράξη το όνειρο του μέσου Ελληνα: κλέψε πριν σε κλέψουν, κορόιδεψε πριν σε κοροϊδέψουν.

Το 1985, και ενώ ο Δημοκρατικός Στρατός του 1949 αριθμούσε ήδη πάνω από 2,5 εκατομμύρια φαντάρους σε σύνταξη και πάνω από 6.000.000 Ελληνες είχαν αντισταθεί στη χούντα, σε σημείο που να απορεί κανείς πώς άντεξε η επάρατος για εφτά (7) χρόνια, ο κι εσύ λαέ βασανισμένε, που ήδη θεωρούσε ότι μπορεί να κάνει ένα δωράκι 500.000.000 δρχ. στον εαυτό του απ' τον δημόσιο κορβανά ατιμώρητος, επιβράβευσε με μια νέα θητεία την κυβέρνηση του Λευκού Πελέ, προσδοκώντας να αλώσει και τις ελάχιστες υπηρεσίες και Αρχές του κράτους, που αντιστέκονταν ακόμα στην αυθαιρεσία, λόγω της ξεροκεφαλιάς μερικών εργαζομένων τους.

Επειδή ο πεινασμένος κλέβει άγαρμπα, το 1989 καλείται να ψηφίσει εν μέσω γενικής κατακραυγής για τα δημόσια λεφτά, που τρώγονταν ανεξέλεγκτα. Βρέθηκε με μια κυβέρνηση συνεργασίας όλων των μεγάλων κομμάτων και με μια Αριστερά για πρώτη φορά ενωμένη. Δεν το άντεξε ούτε αυτό. Ηταν τέτοιο το σοκ, που ψήφισε τον Μητσοτάκη. Αυτή τη φορά ο εξαποδώ δεν του απαγόρευσε το ξενύχτι. Του απαγόρευσε τις αυξήσεις μισθών.

Ευτυχώς, χάρη στην ανεξάρτητη συνείδηση των επιχειρηματιών, που δεν ανακατεύονται με την πολιτική εκτός αν κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους, μια σύμβαση του ΟΤΕ πήγε στραβά και ο κυρίαρχος λαός ξανάφερε στην εξουσία το 1993 τον ήρωα του Χέρφιλντ, Ανδρέα, που μεταξύ Τήνου - Πάτμου και Παναγιάς της Καστριανής ξανάχτισε τη λαϊκή συνείδηση της αρπαχτής, που είχαν απειλήσει οι κυβερνήσεις συνεργασίας και ο μονοφαγάς πρώην πρωθυπουργός.

Στη διάρκεια των ετών 1994-1996 αποδείχτηκε περίτρανα ότι αυτή η χώρα δεν έχει ντε και καλά ανάγκη πρωθυπουργού για να κυβερνιέται, μήτε και καταστρέφεται. Ο λαός, όμως, έχει αντίθετη άποψη. Το φθινόπωρο του 1996 καλείται να ψηφίσει και προκρίνει τον σοβαρό κύριο Σημίτη, που είχε ήδη δώσει τα Ιμια και τον Οτζαλάν.

Μια νέα εποχή ανατέλλει. Η οικονομική λιτότητα για τους εργαζόμενους, που άρχισε επί Σημίτη το 1985 και η οποία δεν αγγίζει κατά διαβολική σύμπτωση ούτε τους επιχειρηματίες ούτε τις τράπεζες, που αυξάνουν αλματωδώς τα κέρδη τους, παγιώνεται.

Κατά διαβολική σύμπτωση ο περίγυρος του πρωθυπουργού και μεγαλοϋπουργοί ενισχύουν τον Αρμάνι και την Ντόνα Κάραν. Το 2000 ο κυρίαρχος λαός κάνει λάθος για 70.000 ψήφους και ξαναφέρνει την ίδια κυβέρνηση στην εξουσία.

Ξεπατωμένος από την εκτεταμένη κλοπή κυβερνητικών και του άλλου μισού λαού, που του πουλάει τη χωριάτικη 12 ευρώ στις διακοπές του και το κινέζικο τσίτι του ενός ευρώ για 100, διορθώνει το λάθος του το 2004, φέρνοντας στην εξουσία τον νέο, άφθαρτο, πολλά υποσχόμενο Καραμανλή τον Βου, που θα ξήλωνε το κράτος της ρεμούλας και των πέντε νταβατζήδων.

Το 2007 και αφού η επανίδρυση του κράτους της ρεμούλας και των 5 νταβατήδων είδε ανίκανη την Ελλάδα να καίγεται, το τηλέφωνο του πρωθυπουργού να παρακολουθείται, την Παιδεία να πατώνει από τα μικροσυμφέροντα διδασκόντων και διδασκομένων, την Υγεία να χρηματίζεται με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο, τη δημόσια διοίκηση να κλέβει τον κόπο των ασφαλισμένων στα ταμεία, ο πρωταγωνιστής, μοναδικός, πάνσοφος, κυρίαρχος λαός ξανάδωσε μια ευκαιρία στον Βου, προκειμένου να αποφύγει μια ακόμα διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, τα ευεργετήματα της οποίας ήταν ακόμα νωπά στη μνήμη του.

Η λαϊκη εντολή δεν έγινε σεβαστή. Πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια άγριας λιτότητας, τραπεζικού οργίου, διαπλοκής κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών με κυκλώματα πλουτισμού του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όργιου διορισμών, δικαστικής αυθαιρεσίας, αστυνομικής βίας και ανύπαρκτης εξωτερικής πολιτικής, ο πρωθυπουργός παραιτείται απαιτώντας να ξαναψηφιστεί.

Στις δύο προηγούμενες εκλογές, που έγιναν Οκτώβριο, νικητής βγήκε το ΠΑΣΟΚ. Στις δύο που έγιναν Σεπτέμβριο νικητής βγήκε το κόμμα που ήταν ήδη κυβέρνηση. Σε καμιά αναμέτρηση νικητής δεν ήταν η Αριστερά. Βγάλε συμπέρασμα.

Σήμερα, ο κυρίαρχος λαός δεν βρίσκεται μπροστά σε δίλημμα. Θα επιλέξει να απαλλαγεί από έναν πρωθυπουργό που δεν επανίδρυσε το κράτος, δεν αποδυνάμωσε τους νταβατζήδες, δεν ελάφρυνε τους εργαζόμενους αλλά τους εργοδότες και από ένα κόμμα, που επιδόθηκε στο ίδιο όργιο ρουσφετιών, που είχε επιδοθεί και το ΠΑΣΟΚ, και στην εξάπλωση της διαφθοράς μέχρι και στην τελευταία συνείδηση πολίτη.

Το δράμα του ο λαός θα το ζήσει για πολλοστή φορά από το 1989, μετά τις εκλογές και τον νέο θρίαμβο της κυριαρχίας του. Μόλις δει στην τσέπη του τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα, αν όχι και χειρότερα, επειδή η εποχή του δανεικού και του τζάμπα πλουτισμού έχει περάσει και πρέπει να πληρωθεί ο λογαριασμός. Με τις τράπεζες αγριεμένες μετά το στραπάτσο που έπαθαν από το μαϊμού χρήμα, που έπαιζαν στο διεθνές καζίνο.

Εχει εκπαιδεύσει κανείς τον κόσμο να έχει εργατική συνείδηση και συνείδηση αγοραστή; Κανείς. Το μέγα πλήθος ζει και ονειρεύεται γκλαμουριές και ξόδεμα με απαιτήσεις, μια θέση στο Δημόσιο για να πληρώνεται χωρίς να δουλεύει και μια τρύπα στον ιδιωτικό τομέα με «σιωπή μη χάσουμε τη θέση μας».

Ο κυρίαρχος έχει μολυνθεί, έχει εκμαυλιστεί, έχει διαφθαρεί απολύτως να έχει απαιτήσεις χωρίς υποχρεώσεις, όχι μόνο στη δημόσια και κοινωνική του ζωή, αλλά και στην ιδιωτική του, στο σπίτι του.

Ετσι, με μια Αριστερά στο ρόλο του γαβριά με τη σφεντόνα, αυτοαποκλεισμένη από τη διεκδίκηση της εξουσίας, επομένως από τον επωμισμό της ευθύνης των πράξεων, ο ένας, μοναδικός, υπέρλαμπρος, κυρίαρχος, παραχαϊδεμένος και παραμυθιασμένος λαός είναι έτοιμος να αλλάξει, με πανηγύρια κιόλας, αλυσίδες.

Αυτά παθαίνεις άμα είσαι η υπέρταση εξουσία δι' αντιπροσώπων. Σαν να 'σαι μητέρα δι' αλληλογραφίας. Εχει λιγότερο κόπο, αλλά είσαι ένα τίποτα.

ΥΓΤην ώρα που ο ένας αρχηγός επισκέπτεται τη λαχαναγορά, ο άλλος πίνει τον καφέ του με τους εργάτες μιας βιοτεχνίας. Πόσες άλλες φορές, επί 365 μέρες το χρόνο και 366 τα δίσεκτα, ξαναπήγε ο ένας στη λαχαναγορά και ο άλλος στη βιοτεχνία; Καμμία. Ποιο είναι το μήνυμα, που οι φαεινοί εγκέφαλοι της προπαγάνδας θέλουν να περάσουν; Οτι ο αρχηγός είναι δίπλα στο λαό; Τις άλλες μέρες πού είναι; Τις μέρες που εντέλεται ή ανέχεται τις περικοπές στις θέσεις εργασίας πού είναι; Τις μέρες που λήγει η δόση και ο λογαριασμός με το νοίκι πού είναι; Είτε ο ένας αρχηγός είτε ο άλλος.

Αναρωτιέται κανείς σε ποιον απευθύνονται αυτά τα υποκριτικά καραγκιοζιλίκια των δήθεν αγαπησιάρικων επισκέψεων του θύτη στο θύμα. Τα οποία θα είχαν αξία αν ο αρχηγός σήκωνε και κανένα καφάσι και μοντάριζε κανένα γρανάζι στη μηχανή.

Για να τον δει ο λαός έστω και μια φορά να δουλεύει πραγματικά. Τον έναν ή τον άλλον.
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.

αντί για καληνύχτα...

κι αντί για καληνύχτα...

Προεκλογικές σκέψεις μετά μουσικής.... Νο2

Προεκλογικές σκέψεις μετά μουσικής....

Μην κάνεις θόρυβο!!!!! θα ξυπνήσουν οι οπαδοί...

http://www.youtube.com/watch?v=GnI072W9g0g