49..... θέλω να πάω μια Βόλτα.... (θολούρες)

θέλω να παω βόλτα, σε ενα φεγγάρι ακίνδυνο και σε μια γόνιμη γη, σε μια πλατεία με πλατανο και παιδιά να κελαηδούνε παιζοντας, σε μια πλατεία με μυρωδιά απο αγιόκλημα που ανθίζει φρενιασμένο σε γειτονική αυλή, με φωλιές χελιδονιών να λερώνουν τα πλακάκια κατω απο κεραμμίδια βαμμένα πολύχρωμα απο τον ήλιο.

θελω να παω βόλτα σε μια πλατεία γεμάτη προσωπα γελαστά, χωρις εγνοιες και θορυβο, θελω να παω μια βόλτα σε μια σκεψη αγνή, καθαρή, απαλαγμένη απο φόβο απο βία κι αγωνίες, μια βόλτα σε ενα λόγο αγάπης συντροφικό και ταξιδιάρη σε μονοπάτια ομορφα βατά... μια βόλτα δίχως μίσος δίχως σκοτεινιά....

θέλω να παω μια βόλτα σε μια πλατεία ηλιόλουστη όπου η σκεψη αγγίζει τ' άστρα και τα όνειρα πατούν στη γη, σε μια πλατεία ολάνθιστη με τραγουδιών στιχάκια, και λόγους ανθρωπινους ζωγραφισμένη, λόγους χαράς, λόγους σοφούς... λόγους απλούς που υπάρχουν, εκεί άηχα και φωναχτά μαζί....

Θέλων να παω μια βόλτα μακριά από το τώρα το πριν και το μετά που μου σερβίραν σε κονσέρβα, μια βόλτα μόνο λιγο να ανασάνω λίγο μονο μια στιγμή ζωή.....

Χριστίνα Σαββατιανού (08-06-2012)

48..... Θολούρες

βαρέθηκα τις ειδήσεις, όλο τα ιδια και τα ιδια, φταιει ο Συριζα, θα πεσει η ζωνη του ευρώ απο το σωβρακο, θα μας φαει τα σκωτια η δραχμή, θα μας παρουν τα σπιτια οι νεφελιμ, θα διαλυθεί το ενα θα καταρευσει το αλλο, οι τραπεζες εχουν κλιμακτήριο, οι αγορές σχιζοφρένεια, ιδεολογίες σε παροξυσμό, εξουσίες λάθρες,o ουρανός κι η γη μαζί θα πεσουν στο κεφάλι μας, τα σωψυχα του σύμπαντος πανω μας,  σεισμοί λιμοί καταποντισμοί, κατσαρίδες ακρίδες αράχνες κι ερπετά, κι κόσμος πεθαινει και δολοφονείται, η κοινωνία εχει κρυφτεί πισω απο το αδειο της πουγκί με τις λίρες τις σοκολατένιες.... βαρέθηκα κανεις δεν πρωτοτυπεί να μιλήσει να προγραμματίσει τη ΖΩΗ κανεις δεν φροντίζει εκείνα που εύκολα κι απλά γίνονται κανείς.... όλοι μια εξουσία ανώμαλη ποθούν και κυνηγάνε, ολοι την άδεια ερημη ζωή στο στόχαστρο τη βάζουν, με δικαιολογίες βρώμικες κι ανούσιες.
Σωτήρες άυλοι και ματια άδεια, μυαλά με ριζες στο κακό και σκεψη διαβρωμένη, να διαλύσουν να σκοτώσουν να μαυρίσουν να ορίσουν της ζωής τα απλά τα αυτονόητα, ναι βαρέθηκα πολύ...

 Βαρέθηκα σου λέω μα τους θεούς και τους μύριους τάρανδους.... Βαρέθηκα... θελω να γίνουν όλα απλά ανθρώπινα, φυσικά ΤΩΡΑ

(Χριστίνα Σαββατιανού)