43... θολούρες....

χρόνο το χρόνο μειώσατε τον κήπο που μου εδινε ανάσα , και την αυλή με τα λαχανικά μου την μειώσατε τη χωρίσατε με γραμμές και πεζοδρόμια που δεν χωράνει ουτε ενα ζωντανό, με υποχρεώσατε σε σχήματα και υλικά που δεν επιθυμούσα, και σε ορους δομησης που μου ηταν περιττοί, μου μειώσατε τον ουρανό και τον αερα με τσιμέντο θεόρατο και παράνομο πολλά χρονια πριν με αφήσετε κοντά χαμηλά να ειμαι προς τη γη.... μου μειώσατε την ησυχια με θορύβους ύλης τραγικά αρρωστημενους, και βάρβαρους που μου κλεβουν τον ύπνο και τα νευρα μου χαλούν.... μου φορτώσατε υλικά εξελιγμένα πειθοντάς με οτι αλλιώς δεν μπορώ κι οπου αντιστάθηκα κανατε νομους να με υποχρεώσετε να υποκύψω... κι εγώ επειδή το νόμο τον τιμώ υπέκυψα χωρις να εχω επιλογή να φυγω και καπου αλλού γωνιά να ζησω να εχω το δικαιωμα ή την ευκαιρία... γιατί τιμια απέναντί σας σταθηκα, και τα πολλά σας τα αρνήθηκα παρά τις μειώσεις που επιβάλλετε 46 χρονια μερα τη μερα στη ζωή μου.... χωρις να με ρωτήσετε ποτέ αν χαρά μου δινει το ευ του πολύ σας... που ως μονοδρομο προτεινατε για οποιον αδυναμος και τεμπέλης ηταν.... θελω ομως να ζησω τόσο απλά ακόμη και τωρα που ξερω πως μου στερειτε και τα τελευταία δικαια και δικαιώματα... κι οταν το τελευταίο εκπέσει ίσως να ζησω σα θεριό....

θελω να φωνάξω τοσο δυνατά που να σκιστούνε οι φωνητικές μου χορδές και να τρυπήσει ο λαιμός μου

η ύλη σας ειναι φασισμός, και θα μου πειτε ναι, αλλα τον υπολογιστή που σου πουλησαμε αυτόν κοιτάζεις τωρα, ναι αυτόν κοιτάζω και νιωθω δυστυχής, γιατί πριν απο αυτόν μου ειχατε στερήσει ήδη τη ζωή, και την υποκαταστήσατε με το πιο βολικό σας εργαλειο.... κι εγώ ψυχοραγώ γελώντας κλαιγοντας μπροστά σε ενα αυλο κοινό, σε μια ανύπαρκτη τραγική και κωμική μαζί πραγματικότητα.... η ύλη σας ειναι φασισμός, ειναι απολυτη και δεσμός βαρύς που μονη μου δεν μπορώ να τον αποτινάξω δεν μου δινετε καν μια μικρή τοση δα ευκαιρία χρόνια τωρα χωρις να ζητήσετε για αντάλλαγμα ψυχη΄.... ίσως κι εγώ να εφταιξα που τιμησα γονιούς και δεν το εσκασα να σας κρυφτώ... ίσως ναι κι εγώ να εφταιξα, που αγαπησα σεβαστηκα τον κόπο άλλων και υποτάχτηκα ενώ τοτε παλιά ίσως μια μικρή ευκαιρία να εξαφανιστώ του κόσμου σας να ειχε περάσει απο μπροστά μου... αλλα Η ΥΛΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ...

(Χριστίνα Σαββατιανού 23-02-2012)

αχ να ζήσω θελω τοσο απλά κι απλούστερα αν μπορώ γιατί δεν με αφήνετε?
http://bechet.site.picturetank.com/fr/site/article/m708-earth-citizen.html/

42.... πες μου ποιος....

αλήθεια πες μου, τους δίκαιους τους τίμιους τους απλούς, ποιος θα τους προστατεύσει απ το χαμό?

Ξέρεις δεν φροντισαν ολοι να ασχοληθούνε με τα σαλόνια σου τα βρωμικα, καποιοι αγκάλιασανε ζωή, ζωή με δουλειά πολλή με ιδρώτα αληθινό μέρα και νυχτα με κρύο με βροχή, και φτιαξανε παιδιά και σπίτι ναι, χωρις να πληρώσουν λαδικά, χωρις να κλέψουνε στο ύψος ή στο πλάτος.

Καποιοι μοιράζονταν το λιγο χωρίς να ψαχνουν το πολύ... και δεν υπήρξανε ποτέ τους οπαδοί, οχι ούτε οπαδοί ούτε υποκριτές, μονάχα δικαιοι απλοί και τίμιοι ανθρώποι με όνειρα μικρά όσο εφτανε το χέρι τους να αγγίξουν., Χωρίς ποτέ φθόνο να νιώσουν για τα πιο πολλά, ναι! μη ξαφνιάζεσαι 

Ναι! υπάρχουνε και τετοιοι ανάμεσά μας, σχεδόν αόρατοι γιατί η βρωμιά σου τους κρύβει επιμελώς τους αφανίζει τους εξαφανίζει, κι η ψευτιά σου σκιά βαριά επάνω τους. 

Πες μου λοιπόν, αυτούς τους δικαιους τους τιμιους τους απλούς αυτούς που εμειναν Ανθρώποι ποιος θα τους προστατεύσει τουτους τους καιρούς τους πονηρούς που εσύ θηρίο διαφευντεύεις??


Χριστίνα Σαββατιανού 21-02-2012 καπου κοντά στο ξημέρωμα

41... θελω να φύγω....

θελω να φύγω.... από ολους σας από όλα τα λαμπρά και τα σπουδαία επιτεύγματά σας, από όλες τις κατακτήσεις ενός κατ επίφαση πολιτισμού που για να γεννηθεί και να θεριέψει καταστρέφει καταστρέφει ανεξέλεγκτα δημιουργώντας φθηνές αληθοφανείς αιτιάσεις...

θέλω να φύγω απο τα στημένα τα κύβδιλα τα ζύγια σας, να φύγω μακριά απ τις παραδοξες και ανισες εξισώσεις σας, απο τις θεσμοθετημένες αξίες σας που μάχονται συνήθως τη ζωή, και την ευτελίζουν μετρώντας της σε κίβδηλα νομίσματα και υποθετικές μετρήσεις, και όρους και ανισότητες γεμάτες αλήτικες αιτίες...

θελω να φυγω απο τη βρωμιά του στόμφου σας του βολικού, που δεν γνωρίζει ουσίες, αλλά ονοματίζει κάθε τι βολικό κάθε τροφή της ματαιόδοξης κενόδοξης υπαρξής του, ουσιώδες....

Θέλων να φύγω απο τη γνώση σας την πομπώδη, τη γνώση που με τίτλους και κωλόχαρτα μετράτε κι απαξιώνει τα απλά και τα σπουδαία χίμαιρες κυνηγώντας, παγίδες ενα γύρω απ τα αγνά μυαλά τοποθετώντας, χειραγωγεί ορίζει καθορίζει εκέινος που ανθρώπινα κοιτά, να μαθω πως γεννιέται το χορτάρι μακριά απο την καταστροφική σας "πολιτισμένη" δήθεν σπουδαία κοινωνια και εκείνη του νου σας την υπερβολή που μόνο ανθρώπινη και φυσική δε μοιάζει.... μια και κάθε τι που αγγίζει το τρομάζει, το αλλάζει το κάνει σταχτη και αυλη του δίνει ανύπαρκτη μορφή...

Θελω να φυγω τωρα απο ολα αυτά που κοσμο δήθεν ομορφο πλασάρετε σε εμένα, να παιξω με μικρα παιδιά με γέρους να χορέψω, με νέους και μεσόκοπους ενα κρασί να πιώ, και να μη λέω τίποτε μονάχα ματια να κοιτάζω, και χερια ροζιασμένα βρωμικα να αγγίζω να μεθώ...

θελω να φύγω τωρα από ολα σαν ΑΝΘΡΩΠΟΣ να ζήσω... μα που απο τη μποτα σας τη βρωμικη να παω να κρυφτώ και ενεν κοσμο αλλιώτικο δικό μου διαμαντένιο να φτιαξω απ την αρχή? Να λάμπει σαν δροσοσταλιά στο αγγιγμα του ήλιου και το φεγγάρι οταν συναντά να στήνει ενα χορό.... ναι ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ, ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΣΙΑΞΑΤΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΑ ΣΑΘΡΑ... ΣΑΣ ΦΤΥΝΩ ΚΑΙ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ... ΜΟΝΟ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΆ ΚΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑ ΠΟΘΩ.... ΤΩΡΑ. ΤΩΡΑ ΔΑ....

θελω να φυγω ναι, να φυγω να προλάβω λιγη απο εκείνη τη ζωή να ζησω πριν χαθώ....

Χριστίνα Σαββατιανού 19-02-2012

40..... τι περιμένεις να γενεί περισσότερο? τι αλλο θα παραδώσεις?

περιμένεις εντολές οσο οι αλλοι αποφασίζουν... για το δικό σου ριζικό και των παιδιών τα πεπρωμένα... οι παλιοι αλητευαν στις ραχες και στις σπηλιές για να μπορεις εσύ να περιμενεις να οργανωθούν τα κατάλληλα οργανα που θα υπερασπίσουν παρασύροντάς σε, το μελλον σου... κι αυτή η εικόνα στραβή κακοχυμένη κι αφώτιστη μου μοιάζει τι να πω... θόλωσαν μάτια και μυαλό... θολά γενήκαν ολα σε τουτο το βρωμικο και δύσοδο καιρό....

τι περιμένεις να γενεί περισσότερο? τι αλλο θα παραδώσεις πρωτού ζωή στα χερια σου απ τα μαλλιά αρπάξεις κι οπως το φερει το πρωί μαζί της να ξημερωθείς?

Χριστίνα Σαββατιανού μόλις τωρα... .... οχι άλλη εκείνη η παράξενη που ολα ανάποδα τα βλεπει #$!$!#$$%%!@#!$@