περιμένεις εντολές οσο οι αλλοι αποφασίζουν... για το δικό σου ριζικό και των παιδιών τα πεπρωμένα... οι παλιοι αλητευαν στις ραχες και στις σπηλιές για να μπορεις εσύ να περιμενεις να οργανωθούν τα κατάλληλα οργανα που θα υπερασπίσουν παρασύροντάς σε, το μελλον σου... κι αυτή η εικόνα στραβή κακοχυμένη κι αφώτιστη μου μοιάζει τι να πω... θόλωσαν μάτια και μυαλό... θολά γενήκαν ολα σε τουτο το βρωμικο και δύσοδο καιρό....
τι περιμένεις να γενεί περισσότερο? τι αλλο θα παραδώσεις πρωτού ζωή στα χερια σου απ τα μαλλιά αρπάξεις κι οπως το φερει το πρωί μαζί της να ξημερωθείς?
Χριστίνα Σαββατιανού μόλις τωρα... .... οχι άλλη εκείνη η παράξενη που ολα ανάποδα τα βλεπει #$!$!#$$%%!@#!$@
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....