θελω να φύγω.... από ολους σας από όλα τα λαμπρά και τα σπουδαία επιτεύγματά σας, από όλες τις κατακτήσεις ενός κατ επίφαση πολιτισμού που για να γεννηθεί και να θεριέψει καταστρέφει καταστρέφει ανεξέλεγκτα δημιουργώντας φθηνές αληθοφανείς αιτιάσεις... θέλω να φύγω απο τα στημένα τα κύβδιλα τα ζύγια σας, να φύγω μακριά απ τις παραδοξες και ανισες εξισώσεις σας, απο τις θεσμοθετημένες αξίες σας που μάχονται συνήθως τη ζωή, και την ευτελίζουν μετρώντας της σε κίβδηλα νομίσματα και υποθετικές μετρήσεις, και όρους και ανισότητες γεμάτες αλήτικες αιτίες...
θελω να φυγω απο τη βρωμιά του στόμφου σας του βολικού, που δεν γνωρίζει ουσίες, αλλά ονοματίζει κάθε τι βολικό κάθε τροφή της ματαιόδοξης κενόδοξης υπαρξής του, ουσιώδες....
Θέλων να φύγω απο τη γνώση σας την πομπώδη, τη γνώση που με τίτλους και κωλόχαρτα μετράτε κι απαξιώνει τα απλά και τα σπουδαία χίμαιρες κυνηγώντας, παγίδες ενα γύρω απ τα αγνά μυαλά τοποθετώντας, χειραγωγεί ορίζει καθορίζει εκέινος που ανθρώπινα κοιτά, να μαθω πως γεννιέται το χορτάρι μακριά απο την καταστροφική σας "πολιτισμένη" δήθεν σπουδαία κοινωνια και εκείνη του νου σας την υπερβολή που μόνο ανθρώπινη και φυσική δε μοιάζει.... μια και κάθε τι που αγγίζει το τρομάζει, το αλλάζει το κάνει σταχτη και αυλη του δίνει ανύπαρκτη μορφή...
Θελω να φυγω τωρα απο ολα αυτά που κοσμο δήθεν ομορφο πλασάρετε σε εμένα, να παιξω με μικρα παιδιά με γέρους να χορέψω, με νέους και μεσόκοπους ενα κρασί να πιώ, και να μη λέω τίποτε μονάχα ματια να κοιτάζω, και χερια ροζιασμένα βρωμικα να αγγίζω να μεθώ...
θελω να φύγω τωρα από ολα σαν ΑΝΘΡΩΠΟΣ να ζήσω... μα που απο τη μποτα σας τη βρωμικη να παω να κρυφτώ και ενεν κοσμο αλλιώτικο δικό μου διαμαντένιο να φτιαξω απ την αρχή? Να λάμπει σαν δροσοσταλιά στο αγγιγμα του ήλιου και το φεγγάρι οταν συναντά να στήνει ενα χορό.... ναι ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ, ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΣΙΑΞΑΤΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΑ ΣΑΘΡΑ... ΣΑΣ ΦΤΥΝΩ ΚΑΙ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ... ΜΟΝΟ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΆ ΚΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑ ΠΟΘΩ.... ΤΩΡΑ. ΤΩΡΑ ΔΑ....
θελω να φυγω ναι, να φυγω να προλάβω λιγη απο εκείνη τη ζωή να ζησω πριν χαθώ....
Χριστίνα Σαββατιανού 19-02-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....