Ξέρεις δεν φροντισαν ολοι να ασχοληθούνε με τα σαλόνια σου τα βρωμικα, καποιοι αγκάλιασανε ζωή, ζωή με δουλειά πολλή με ιδρώτα αληθινό μέρα και νυχτα με κρύο με βροχή, και φτιαξανε παιδιά και σπίτι ναι, χωρις να πληρώσουν λαδικά, χωρις να κλέψουνε στο ύψος ή στο πλάτος.
Καποιοι μοιράζονταν το λιγο χωρίς να ψαχνουν το πολύ... και δεν υπήρξανε ποτέ τους οπαδοί, οχι ούτε οπαδοί ούτε υποκριτές, μονάχα δικαιοι απλοί και τίμιοι ανθρώποι με όνειρα μικρά όσο εφτανε το χέρι τους να αγγίξουν., Χωρίς ποτέ φθόνο να νιώσουν για τα πιο πολλά, ναι! μη ξαφνιάζεσαι
Ναι! υπάρχουνε και τετοιοι ανάμεσά μας, σχεδόν αόρατοι γιατί η βρωμιά σου τους κρύβει επιμελώς τους αφανίζει τους εξαφανίζει, κι η ψευτιά σου σκιά βαριά επάνω τους.
Πες μου λοιπόν, αυτούς τους δικαιους τους τιμιους τους απλούς αυτούς που εμειναν Ανθρώποι ποιος θα τους προστατεύσει τουτους τους καιρούς τους πονηρούς που εσύ θηρίο διαφευντεύεις??
Χριστίνα Σαββατιανού 21-02-2012 καπου κοντά στο ξημέρωμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....