χρόνο το χρόνο μειώσατε τον κήπο που μου εδινε ανάσα , και την αυλή με τα λαχανικά μου την μειώσατε τη χωρίσατε με γραμμές και πεζοδρόμια που δεν χωράνει ουτε ενα ζωντανό, με υποχρεώσατε σε σχήματα και υλικά που δεν επιθυμούσα, και σε ορους δομησης που μου ηταν περιττοί, μου μειώσατε τον ουρανό και τον αερα με τσιμέντο θεόρατο και παράνομο πολλά χρονια πριν με αφήσετε κοντά χαμηλά να ειμαι προς τη γη.... μου μειώσατε την ησυχια με θορύβους ύλης τραγικά αρρωστημενους, και βάρβαρους που μου κλεβουν τον ύπνο και τα νευρα μου χαλούν.... μου φορτώσατε υλικά εξελιγμένα πειθοντάς με οτι αλλιώς δεν μπορώ κι οπου αντιστάθηκα κανατε νομους να με υποχρεώσετε να υποκύψω... κι εγώ επειδή το νόμο τον τιμώ υπέκυψα χωρις να εχω επιλογή να φυγω και καπου αλλού γωνιά να ζησω να εχω το δικαιωμα ή την ευκαιρία... γιατί τιμια απέναντί σας σταθηκα, και τα πολλά σας τα αρνήθηκα παρά τις μειώσεις που επιβάλλετε 46 χρονια μερα τη μερα στη ζωή μου.... χωρις να με ρωτήσετε ποτέ αν χαρά μου δινει το ευ του πολύ σας... που ως μονοδρομο προτεινατε για οποιον αδυναμος και τεμπέλης ηταν.... θελω ομως να ζησω τόσο απλά ακόμη και τωρα που ξερω πως μου στερειτε και τα τελευταία δικαια και δικαιώματα... κι οταν το τελευταίο εκπέσει ίσως να ζησω σα θεριό....
θελω να φωνάξω τοσο δυνατά που να σκιστούνε οι φωνητικές μου χορδές και να τρυπήσει ο λαιμός μου
η ύλη σας ειναι φασισμός, και θα μου πειτε ναι, αλλα τον υπολογιστή που σου πουλησαμε αυτόν κοιτάζεις τωρα, ναι αυτόν κοιτάζω και νιωθω δυστυχής, γιατί πριν απο αυτόν μου ειχατε στερήσει ήδη τη ζωή, και την υποκαταστήσατε με το πιο βολικό σας εργαλειο.... κι εγώ ψυχοραγώ γελώντας κλαιγοντας μπροστά σε ενα αυλο κοινό, σε μια ανύπαρκτη τραγική και κωμική μαζί πραγματικότητα.... η ύλη σας ειναι φασισμός, ειναι απολυτη και δεσμός βαρύς που μονη μου δεν μπορώ να τον αποτινάξω δεν μου δινετε καν μια μικρή τοση δα ευκαιρία χρόνια τωρα χωρις να ζητήσετε για αντάλλαγμα ψυχη΄.... ίσως κι εγώ να εφταιξα που τιμησα γονιούς και δεν το εσκασα να σας κρυφτώ... ίσως ναι κι εγώ να εφταιξα, που αγαπησα σεβαστηκα τον κόπο άλλων και υποτάχτηκα ενώ τοτε παλιά ίσως μια μικρή ευκαιρία να εξαφανιστώ του κόσμου σας να ειχε περάσει απο μπροστά μου... αλλα Η ΥΛΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ...
(Χριστίνα Σαββατιανού 23-02-2012)
αχ να ζήσω θελω τοσο απλά κι απλούστερα αν μπορώ γιατί δεν με αφήνετε?
http://bechet.site.picturetank.com/fr/site/article/m708-earth-citizen.html/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....