Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η Αλεξάνδρα το παληκάρι

Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...

5 Σεπ 2007

ΑΠΟΛΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ - ή, γιατί και πως το λευκό σημαίνει ΚΕΝΕΣ ΕΔΡΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.

μεταφέρω από μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που μου ήρθε, δεν ξέρω εάν ισχύουν τα ακόλουθα αλλά δεν ειν κακή ιδέα.... Εάν κάποιος γνωρίζει πόσο βάσιμα ειναι τα παρακατω παρακαλώ ενημερώστε με ένα σχόλιο...

ΑΠΟΛΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ - ή, γιατί και πως το λευκό σημαίνει ΚΕΝΕΣ ΕΔΡΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.

Τι ισχύει για το λευκό, την αποχή και το άκυρο
Το 'λευκό' είναι ψήφος διαμαρτυρίας για εκείνους τους πολίτες που επιθυμούν να παραμείνουν ενεργοί και να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία, όμως δεν εκφράζονται από τα υφιστάμενα κόμματα, είτε σε ιδεολογικό είτε σε πρακτικό επίπεδο. Όπως γίνεται αντιληπτό, η αποχή δε συνιστά αντίδραση: αποτελεί ένδειξη απάθειας και αδιαφορίας, αν και από μια μικρή μερίδα αντιμετωπίζεται ως συνειδητή επιλογή απαξίωσης της υπάρχουσας εκλογικής διαδικασίας ως μη δημοκρατικής. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, και σε πρακτικό επίπεδο, η αποχή είναι αναποτελεσματική διότι δεν προσμετράται στο εκλογικό αποτέλεσμα: ο ψηφοφόρος που απέχει απλά 'δεν υπάρχει' για το εκλογικό μας σύστημα: οι έδρες των κομμάτων θα βγουν από τους συμμετέχοντες ούτως ή άλλως, και το ποσοστό της αποχής θα αποτελέσει το πολύ-πολύ αντικείμενο μιας κουβέντας που γρήγορα θα ξεχαστεί. Το ίδιο ισχύει για το 'άκυρο', το οπποίο δεν προσμετράται, λογικά, αφού σημαίνει απλά ότι αυτός που το 'έριξε' έκανε κάποιο λάθος και η ψήφος του δεν είναι σαφής ή έγκυρη.
Το λευκό, από την άλλη, είναι μια πολιτική επιλογή, αλλά όχι μια κομματική επιλογή, που αρμόζει σε όσους δεν ταυτίζονται ή σε όσους διαφωνούν με όλα τα υφιστάμενα κόμματα, είτε σε ιδεολογικό είτε σε πρακτικό επίπεδο (δηλαδή σε επίπεδο αποτελεσματικότητας). Προτείνεται, επίσης, ως άρνηση της λογικής που λέει «μην ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ψηφίστε μικρά κόμματα, όποια κι αν είναι αυτά», δηλαδή ως άρνηση της λογικής που προτείνει το μικρό κόμμα εξ' ορισμού, λόγω του μεγέθους του. Αλλά, η λογική του 'εξ ορισμού' είναι λανθασμένη ως τέτοια -εκτός και αν το μέγεθος μετράει!!! Αντιθέτως, αν ΚΑΙ τα μικρά κόμματα είναι αναποτελεσματικά, πρέπει και αυτά να απορρίπτονται.

Η παραπληροφόρηση και η αλήθεια
Το βασικότερο 'επιχείρημα' εναντίον του λευκού είναι ότι «πάει στο πρώτο κόμμα»!!! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο και καλύτερα συντηρούμενο ψέμα.
Η αλήθεια είναι πως ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ. Ξεκίνησε, λοιπόν, η φημολογία αυτή από τα μικρά κόμματα μέσα από την, σωστή αρχικά, επιχειρηματολογία τους κατά του λευκού που βασιζόταν στην άποψη ότι ρίχνοντας λευκό δεν ενισχύεις κάποιο μικρό κόμμα και, εμμέσως, ενισχύεις το δικομματισμό. Γιατί το λευκό είναι ψήφος διαμαρτυρίας, και, ως γνωστόν, τα μικρά κόμματα λαμβάνουν πολλές ψήφους διαμαρτυρίας. Συνεπώς, το λευκό θίγει τα μικρά κόμματα. Κι αυτό είναι αλήθεια. Είναι όμως διαφορετικό αυτό απ' τη διαστρέβλωση πως το λευκό προσμετράται στο ποσοστό των μεγάλων κομμάτων ή του πρώτου κόμματος!

Ο νόμος, το Σύνταγμα και η γνωμοδότηση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου
Το μόνο πρόβλημα που πραγματικά υπάρχει με το λευκό είναι ότι, στην πράξη, η αντιμετώπισή του από την επίσημη εκλογική πρακτική είναι η ίδια με του άκυρου: λευκά και άκυρα, αν και καταμετρώνται χωριστά, ανακοινώνονται μαζί και τίθενται εκτός ποσοστού στα τελικά αποτελέσματα. Έτσι, ενώ το λευκό αποτελεί συνειδητή τοποθέτηση, αντιμετωπίζεται κατ' αυθαίρετο τρόπο ως άκυρο και . πετιέται στο καλάθι των αχρήστων μαζί με τα 'λανθασμένα' ψηφοδέλτια. Κατ' αυθαίρετο τρόπο γιατί ο ίδιος ο εκλογικός νόμος θεωρεί το λευκό έγκυρη ψήφο, χωρίς να επιβάλλει όμως είτε τον υπολογισμό της είτε το αντίθετο (π.δ. 351/2003) Το κενό νόμου, λοιπόν, που υφίσταται ως προς τον υπολογισμό της λευκής ψήφου επέτρεπε αυτή την αντιμετώπιση.
Την επέτρεπε. Μέχρι το Μάιο του 2005, όταν το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της προσμέτρησης του λευκού στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα (απόφαση 12/2005 του Α.Ε.Δ., της 9/5/2005, παρατίθεται στο http://lefko-2007.blogspot.com/). Αυτή η απόφαση αποτελεί νομολογία αλλά και τεκμηριωμένη άποψη της ανώτατης δικαστικής σύνθεσης της χώρας μας (με τη συμμετοχή του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου) και μάλιστα ιδιαίτερα πρόσφατη. Συνεπώς, το λευκό πλέον είναι και επισήμως αναγνωρισμένο από το δικαστικό μας σύστημα.

Αντίδραση και τιμωρία
Φυσικά, το επίσημο πολιτικό σύστημα θα επιδιώξει να μην το προσμετρήσει και να 'στρουθοκαμηλίσει' απέναντι στην απόφαση αυτή. Γιατί αναγνώριση του λευκού σημαίνει ΚΕΝΑ ΕΔΡΑΝΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ. Για να γίνει αυτό και να προσμετρηθούν τελικώς τα λευκά θα πρέπει να δράσουμε ως πραγματικά ενεργοί πολίτες και με τα ένδικα μέτρα που προβλέπει ο ίδιος ο εκλογικός νόμος να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ την αναγνώριση του λευκού αμέσως μετά τις εκλογές. Αυτό βέβαια προϋποθέτει, εκτός από την απαραίτητη προσφυγή, και την κινητοποίηση των πολιτών. Θα πρέπει, δηλαδή, να είναι σε εγρήγορση ο κάθε πολίτης και να υποστηρίξει την προσφυγή ενεργά μέσω της συλλογής υπογραφών.
Συνεπώς, στην προκείμενη πολιτική συγκυρία, το λευκό, εκτός από επιλογή διαμαρτυρίας, είναι και ψήφος τιμωρίας όλων αυτών που μας κοροϊδεύουν ανοιχτά και απροκάλυπτα εδώ και αρκετά χρόνια και που καταπατούν το ίδιο το Σύνταγμα, χωρίς κανείς ('μικρός' ή 'μεγάλος') να το καταγγέλλει ή να κάνει κάτι γι' αυτό. Η ίδια η προκήρυξη πρόωρων εκλογών, για παράδειγμα, συνιστά κοροϊδία, αφού η αναγγελία τους έγινε εσπευσμένα αμέσως μετά τον δεκαπενταύγουστο, αλλά και παραβίαση του Συντάγματος, αφού αυτό προβλέπει αυστηρά την τήρηση της τετραετίας.
Έτσι, λοιπόν, φαίνεται πως μόνο αν θιγεί ο αριθμός των βουλευτών και, συνεπώς, η δουλειά και ο μισθός τους (σε ατομικό επίπεδο) και η συνολική ισχύς των κομμάτων (σε συλλογικό επίπεδο) υπάρχει δυνατότητα να αγγίξουμε κάποιες 'ευαίσθητες χορδές' των πολιτικών. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή, που θίγονται και οι πολίτες καθημερινά: με την ΑΠΟΛΥΣΗ -ή την απειλή της απόλυσης. Γιατί οι πολίτες είναι οι εργοδότες τους.

Πάνω απ' όλα συμμετοχή
Η πρόταση για λευκό δεν είναι μια ιδεολογική ή συγκεκριμένη τοποθέτηση για την άσκηση της διακυβέρνησης. Είναι πρόταση έμπρακτης διαμαρτυρίας και αποτελεσματικής τιμωρίας.
Είναι όμως πάνω απ' όλα πρόταση συμμετοχής: μην απέχετε. Ψηφίστε. Γιατί η αποχή είναι η βασική τους επιδίωξη. Αλλά, επειδή όσοι απέχουν δεν επιθυμούν συνήθως να ψηφίσουν κάποιο από τα υφιστάμενα κόμματα, προτείνεται το λευκό. Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν. Για να ενισχύσουν την αξία του μέσα από ένα μεγάλο ποσοστό. Σκεφτείτε πως η αποχή στις προηγούμενες εκλογές άγγιξε το 30%. Αν έστω και οι μισοί από αυτούς ψηφίσουν λευκό, το 3% όχι μόνο δε θα είναι ένα άπιαστο ποσοστό αλλά μπορεί και να ξεπεραστεί κατά πολύ αν επιλεγεί μαζικά αντί του άκυρου και, κυρίως, της αποχής. Μαζικά, συλλογικά, αλλά συνειδητά από τον καθένα μας ξεχωριστά. Τότε, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα θα αναγκαστεί να κινηθεί προς κάποια κατεύθυνση. Και κάθε κίνηση είναι ευπρόσδεκτη μέσα στο υπάρχων βαλτωμένο πολιτικό σκηνικό.

Τέλος, ότι και να πράξετε εν τέλει, σπάστε την παραπληροφόρηση. Διακινείστε αυτό το κείμενο, ενημερώστε πως είναι ένα ψέμα ότι το λευκό 'πάει στο πρώτο κόμμα' -και μετά πράξτε κατά συνείδηση. Στείλτε το με e-mail σε όποιον γνωρίζετε. Δώστε το στους συμπολίτες σας. Φωτοτυπήστε το και μοιράστε το. Γιατί κανένα κόμμα, κανάλι, ραδιόφωνο ή και εφημερίδα ακόμη δε θα το κάνει. Ο καθένας μόνος του. Με σεβασμό στην ατομικότητα και στην ιδιαιτερότητα των απόψεων και πεποιθήσεων που πρέπει να διαμορφώνονται ελεύθερα στηριζόμενες στην αλήθεια. Και όλοι μαζί, ταυτόχρονα.

ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Ώστε η όποια ψήφος, η όποια επιλογή, να είναι συνειδητή και ενημερωμένη. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

2 σχόλια:

  1. Ουτοπικό και στη δεδομένη στιγμή έξω από την ελληνική νομοθεσία το μήνυμα του κειμένου. Παρότι σωστή η βάση του τώρα δεν ισχύει απλώς στερεί από τα μικρά και ουσιαστικής αντιπολίτευσης κόμματα ψήφους, που θα στερούσαν την αυτοδυναμία του ολιγαρχικού δικομματισμού Εχω ασχοληθεί και παραθέτω αποψεις Μάνεση και Δρεττάκη εδώ:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ
    ΑΠΟΛΥΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΣ
    ΝΟΜΟΣ. Ο αποκλεισμός των λευκών από τις έγκυρες ψήφους
    έγινε με μεταγενέστερο ερμηνευτικό νόμο, τον ν.
    3434/2006, παρόλο που το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με
    την 12/2005 απόφασή του είχε κρίνει κατά πλειοψηφία (6
    προς 5) ότι η αντίστοιχη ρύθμιση του προηγούμενου
    νόμου ήταν αντισυνταγματική. Το δικαστήριο είχε κρίνει
    ότι η λευκή ψήφος διακρίνεται από την άκυρη και
    αποτελεί ενάσκηση του εκλογικού δικαιώματος, γι' αυτό
    και θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν. Οι διατάξεις που
    ορίζουν ότι το εκλογικό μέτρο ευρίσκεται χωρίς να
    συμπεριληφθούν οι λευκές ψήφοι "θίγουν τον πυρήνα της
    λαϊκής κυριαρχίας και την ισότητα της ψήφου και είναι
    αντίθετες προς τις [...] συνταγματικές διατάξεις". Η
    απόφαση αυτή πάντως ανέτρεπε προηγούμενες αποφάσεις
    τόσο του ίδιου του ΑΕΔ όσο και του Συμβουλίου της
    Επικρατείας, με τις οποίες η μη προσμέτρηση των λευκών
    κατά την εξεύρεση του εκλογικού μέτρου είχε κριθεί
    σύμφωνη με το Σύνταγμα[1].

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚ’ΤΩ


    Ισχύων εκλογικός νόμος

    Κατεβάστε το ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ 96/2007

    Ο ισχύων εκλογικός νόμος είναι ο νόμος 3231/2004 περί
    εκλογής βουλευτών, του οποίου εισηγητής υπήρξε ο
    Κώστας Σκανδαλίδης, υπουργός Εσωτερικών της τελευταίας
    κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη.

    Ο νόμος 3231 δεν ίσχυσε στις προηγούμενες εκλογές του
    Μαρτίου του 2004 λόγω της πρόβλεψης του άρθρου 54 §1
    του Συντάγματος, ο οποίος ορίζει ότι οι εκλογικοί
    νόμοι των βουλευτικών εκλογών ισχύουν από τις
    μεθεπόμενες εκλογές, εκτός αν ψηφισθούν από τα 2/3 των
    βουλευτών. Ο συγκεκριμένος νόμος, δεν είχε
    συγκεντρώσει τότε τέτοια πλειοψηφία, καθώς είχε
    ψηφισθεί μόνο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και τον
    ανεξάρτητο Στ. Μάνο. Η ΝΔ τον είχε καταψηφίσει ως
    υπέρμετρα αναλογικό ενώ το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός ως μη
    αναλογικό.

    Εκλογικές περιφέρειες

    Με εξαίρεση τις περιοχές της Αττικής και της
    Θεσσαλονίκης, οι οποίες υποδιαιρούνται σε περισσότερες
    περιφέρειες (η Αττική σε Α' και Β' Αθηνών, Α' και Β'
    Πειραιώς και σε Περιφέρεια (Υπόλοιπο) Αττικής και η
    Θεσσαλονίκη σε Α' και Β' Θεσσαλονίκης) κάθε νομός
    αποτελεί μία εκλογική περιφέρεια.

    Η Ελλάδα διαιρείται συνολικά σε 57 εκλογικές
    περιφέρειες.

    Από τους 300 βουλευτές, οι 288 εκλέγονται σε εκλογικές
    περιφέρειες. Οι υπόλοιποι 12 εκλέγονται από λίστα για
    όλη την επικράτεια, γνωστοί και ως βουλευτές
    επικρατείας.

    Εκλογικό σύστημα


    Για την αποφυγή του κατακερματισμού των βουλευτικών
    εδρών σε πολύ μικρά κόμματα και την ενίσχυση των
    μεγάλων κομμάτων, ώστε να σχηματίζεται ευκολότερα
    απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, το εκλογικό σύστημα
    ορίζει ότι για να εισέλθει ένας συνδυασμός ή ένας
    μεμονωμένος υποψήφιος στη Βουλή, πρέπει να έχει
    συγκεντρώσει τουλάχιστον 3% των εγκύρων ψήφων
    πανελλαδικά. Στα έγκυρα ψηφοδέλτια δε
    συμπεριλαμβάνονται τα λευκά ψηφοδέλτια. Έγκυρες ψήφοι,
    θεωρούνται όσες δεν είναι άκυρες, σημαδεμένες,
    μουντζουρωμένες, φάκελος χωρίς ψηφοδέλτιο κα).
    Ο αποκλεισμός των λευκών από τις έγκυρες ψήφους έγινε
    με μεταγενέστερο ερμηνευτικό νόμο, τον ν. 3434/2006,
    παρόλο που το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με την 12/2005
    απόφασή του είχε κρίνει κατά πλειοψηφία (6 προς 5) ότι
    η αντίστοιχη ρύθμιση του προηγούμενου νόμου ήταν
    αντισυνταγματική. Το δικαστήριο είχε κρίνει ότι η
    λευκή ψήφος διακρίνεται από την άκυρη και αποτελεί
    ενάσκηση του εκλογικού δικαιώματος, γι' αυτό και θα
    πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν. Οι διατάξεις που
    ορίζουν ότι το εκλογικό μέτρο ευρίσκεται χωρίς να
    συμπεριληφθούν οι λευκές ψήφοι "θίγουν τον πυρήνα της
    λαϊκής κυριαρχίας και την ισότητα της ψήφου και είναι
    αντίθετες προς τις [...] συνταγματικές διατάξεις". Η
    απόφαση αυτή πάντως ανέτρεπε προηγούμενες αποφάσεις
    τόσο του ίδιου του ΑΕΔ όσο και του Συμβουλίου της
    Επικρατείας, με τις οποίες η μη προσμέτρηση των λευκών
    κατά την εξεύρεση του εκλογικού μέτρου είχε κριθεί
    σύμφωνη με το Σύνταγμα[1].

    Ο εκλογικός νόμος προβλέπει ακόμα τα παρακάτω:

    Οι 260 από τις 300 έδρες διανέμονται βάσει απλής
    αναλογικής, με εκλογικό μέτρο το κλάσμα {άθροισμα
    ψήφων όσων ξεπέρασαν το 3%}:260. Για να καθορισθεί ο
    αριθμός των εδρών που λαμβάνει κάθε συνδυασμός,
    γίνεται η διαίρεση {ψήφοι συνδυασμού}:{εκλογικό
    μέτρο}, με το πηλίκο στρογγυλοποιημένο στον
    προηγούμενο ακέραιο (πχ εάν προκύπτει 95,9 ο
    συνδυασμός κερδίζει 95 έδρες). Εάν στο τέλος της
    διανομής μένουν αδιάθετες έδρες λόγω των
    στρογγυλοποιήσεων, αυτές παραχωρούνται στους
    συνδυασμούς με τα μεγαλύτερα υπόλοιπα από την παραπάνω
    διαίρεση. Με βάση αυτόν τον υπολογισμό κατανέμονται
    και οι έδρες των βουλευτών επικρατείας.
    Οι υπόλοιπες 40 έδρες παραχωρούνται στον πρώτο
    συνδυασμό, ανεξάρτητα από το ποσοστό του ή τη διαφορά
    του από το δεύτερο. Η διάταξη αυτή, η οποία είναι
    στοιχείο πλειοψηφικού συστήματος, έγινε με το
    αιτιολογικό ότι επιτρέπει τη δημιουργία σταθερής
    κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Με βάση αυτή τη διάταξη,
    αρκεί το πρώτο κόμμα να λάβει γύρω στο 42% για να
    σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση.
    Επειδή ως βάση για τον καθορισμό των εδρών του κάθε
    κόμματος σε όλη την επικράτεια λαμβάνονται μόνο οι
    ψήφοι των κομμάτων που ξεπέρασαν το όριο του 3%, όσο
    περισσότερα κόμματα μείνουν εκτός Βουλής, τόσο
    μικρότερο ποσοστό χρειάζεται το πρώτο κόμμα, για να
    κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή.
    Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανάλογα με τον συσχετισμό
    των πολιτικών δυνάμεων, μπορεί ένα κόμμα να κατακτήσει
    την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών και με χαμηλότερο
    ποσοστό του 42%. Με βάση αυτόν τον υπολογισμό
    βρίσκεται το πόσες έδρες δικαιούται ένας συνδυασμός σε
    όλη την επικράτεια, όχι όμως και ποιες.
    Η κατανομή των συγκεκριμένων εδρών σε κάθε εκλογική
    περιφέρεια είναι πιο περίπλοκη διαδικασία. Για τον
    καθορισμό του εκλογικού μέτρου (του αριθμού ψήφων που
    αντιστοιχούν σε μια έδρα), λαμβάνεται ως βάση, σε
    αντίθεση με την προηγούμενη διαδικασία, το σύνολο των
    εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβαν όλοι ανεξαιρέτως οι
    συνδυασμοί στην οικεία εκλογική περιφέρεια, ανεξάρτητα
    από το αν ξεπέρασαν το όριο του 3%. Το σύνολο των
    ψήφων αυτών (χωρίς τα άκυρα και τα λευκά) διά τον
    αριθμό των εδρών που αναλογούν στην περιφέρεια αυτήν
    δίνει το εκλογικό μέτρο της συγκεκριμένης εκλογικής
    περιφέρειας. Έτσι κάθε περιφέρεια έχει το δικό της
    εκλογικό μέτρο. Το σύνολο των εγκύρων ψηφοδελτίων που
    έλαβε ένας συνδυασμός σε μια εκλογική περιφέρεια
    διαιρούμενο με το εκλογικό μέτρο δίνει τον αριθμό των
    εδρών που λαμβάνει ο συνδυασμός στην εκλογική
    περιφέρεια αυτήν. Όπως και στη διαδικασία για όλη την
    επικράτεια, κατά την πρώτη κατανομή λαμβάνεται υπ'
    όψιν μόνο το ακέραιο μέρος του πηλίκου (3,98 = 3
    έδρες). Το υπόλοιπο όμως, σε αντίθεση με τη διαδικασία
    για όλη την επικράτεια, δεν κατανέμεται αμέσως με βάση
    το δεκαδικό μέρος, αλλά οι έδρες που απομένουν
    λογίζονται ως αδιάθετες και ακολουθείται άλλη
    διαδικασία. Για τη διάθεση των αδιάθετων εδρών
    λαμβάνεται υπ' όψιν πλέον ο αριθμός των εδρών που
    δικαιούται ο κάθε συνδυασμός σε όλη την επικράτεια με
    βάση την πρώτη διαδικασία. Σε αυτό το στάδιο λαμβάνει
    και το πρώτο κόμμα τις 40 επιπλέον έδρες που του
    αναλογούν. Οι υπολειπόμενες αυτές έδρες, ώσπου να
    συμπληρωθεί ο αριθμός των εδρών που δικαιούται να
    λάβει το κόμμα σε όλη την επικράτεια, τού δίνονται
    στις περιφέρειες όπου έχει μεγαλύτερο υπόλοιπο ψήφων
    (μεγαλύτερο δεκαδικό μέρος στο πηλίκο της διαίρεσης σε
    κάθε εκλογική περιφέρεια).
    Ο νόμος περιλαμβάνει επίσης διατάξεις σχετικά με το
    τυπικό της διαδικασίας, τον αριθμό σταυρών προτίμησης,
    καθώς και τον τρόπο επανόδου στην υπηρεσία όσων
    δημοσίων υπαλλήλων παραιτούνται για να θέσουν
    υποψηφιότητα. Ορίζει ακόμα ότι σε περίπτωση διαδοχικών
    εκλογών, οι οποίες γίνονται πριν περάσουν 18 μήνες από
    τις προηγούμενες, αυτές δε θα γίνουν με σταυρό
    προτίμησης, αλλά με λίστα, όπως στις εκλογές του 1985.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....

Σελίδες

Ετικέτες

τα δικά μου (326) περιβάλλον (91) writting (67) Greece (57) poetry (50) χρήσιμα (39) χαμόγελα (38) video (37) κοινωνία (35) φωτογραφία (32) health (30) environment (24) phtography (24) εθελοντισμός (24) υγεία (23) music (20) people (20) blogging (14) stories (14) children (13) παιδά (13) computers (12) information (11) μπλογκοπαίχνιδα (11) doctor (10) πολιτισμός (10) συνταγές (10) χιούμορ (10) medicine (9) ελλάδα (9) μουσική (9) activism (8) world (8) οι συνταγές της κρίσης (8) goverment (7) rights (7) safety (6) services (6) Πάρνηθα (6) γκρίνιες (6) εκθέσεις (6) ποίηση (6) Επιστήμη (5) amalia (4) earth (4) technology (4) Αναδάσωση (4) αηδιούλες (4) αρθρογραφία απο ιντερνετ (4) γιατρός (4) πολιτική (4) πρωτβουλίες (4) σοφά λόγια (4) emergency (3) theatre (3) Εναλλακτική οικονομία (3) εκδηλώσεις (3) εκθεσεις (3) με ενδιαφέρουν (3) φύση (3) χορός (3) ψυχαγωγία (3) economy (2) games puzles (2) είπαν (2) εκδόσεις (2) ελεύθερος χρόνος (2) κόσμος (2) νομικά θέματα (2) συναντήσεις (2) τεχνολογία (2) DVD (1) Greek movie (1) amber alert (1) dance (1) documentary (1) down syndrom (1) facebook (1) first aid (1) funny (1) internet security (1) nature (1) privacy (1) protest (1) radio (1) ΕΜ (1) ΧΡ (1) απορίες (1) απόκριες (1) αστικά τοπία (1) βιβλιο - e-book (1) διάστημα (1) διαβάζω (1) εναλλκτική ζωή (1) ενεργοί μικροοργανισμοί (1) εφημερίδες (1) ζωγραφική (1) θέατρο (1) καλομηνιάσματα (1) κινηματογράφος (1) παράξενα (1) παραδοξόνιο (1) παραμύθια (1) παραξενα chemtrails (1) παρατηρώ (1) πειραματα (1) περιοδικά (1) τεχνες (1) της γειτονιάς.... (1) φακελλάκι (1) ψάχνω (1)