να και δυο μαντινάδες που μου χαρίσε ένας νέος φίλος και ένιωσα να ψηλώνω κανα δυο πόντους και με τη σειρά μου τις χαρίζω σε εσάς όλους τους φίλους μου που εκτιμώ και ξέρω ότι ο καθένας όσο μπορεί κι όσο βαστάει η ψυχή του μάχεται για κάποιον όμορφο σκοπό...
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΣΙ ΖΩΗΣ
Σ’ ΕΝΑ ΓΚΡΕΜΟ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΚΙ ΑΠΟΥΧΕΙ ΣΤΙ ΨΥΧΗ ΦΤΕΡΑ
Τ΄ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΓΛΙΤΩΝΕΙ.
Στο μετερίζι τσ’ ανθρωπιάς
Και στς τιμής το χρέος
Εκειά θα στέκω να πατώ
Κι ας είμαι ο τελευταίος.
Πολύ ωραίες οι μαντινάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με νόημα πάντα επίκαιρο
Με της ψυχής μου τα φτερά
ΑπάντησηΔιαγραφήπετώ και γυροφέρνω
μα από όπου πάω μάτια μου
μαυρα κλαράκια φέρνω:(
Κι άλλο της ώρας (copyright by koulpa) μου βγάζετε τον κρητικό ποιητή (σημιωταίον, ούτε κρητικός ούτε ποιητής είμαι)..:)
την καληνύχτα μου:)
θα μου επιτρέψεις να το το κλέψω αυτό γιατι μου άρεσε παρα πολύ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκλέψε κλέψε, η δεύτερη είναι από τραγούδι του Βασίλη του Σκουλά αν δεν κάνω λάθος
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τη πρώτη δεν ξέρω