Μια ηλιαχτίδα σήμερα με πήρε απ το χέρι, κι εναν καθρέφτη μαγικό με πήγε για να βρω, μου πε δυο λόγια μυστικά και δυο φανερωμένα, μου δωσε ζέστη και χαρά και δύναμη σωρό...
Μια ηλιαχτίδα φίλη μου χρονο γεμάτο τώρα, που συντροφεύει στα καλά, στα δύσκολα βαστά... με χερι πάντα ακούραστο και με ψυχή γεμάτη, μου δειξε εικόνα μαγική, και μου δωσε ελπίδα, μου χάρισε χαμόγελα και μια ζεστή στιγμή...
Την ηλιαχτίδα αυτή παιδιά πολύ την εκτιμάω, γιατί ναι πάντα φωτεινή, και πάντα γελαστή, ειναι γεμάτη δύμανη, γεμάτη με γαλήνη, κι όταν σε πιανει στη ματιά, αλήθεια σου μιλάει, και από καρδιάς τη μουσική τραγούδια σε κερνά...
Και θυμωμένη σαν τη δω, εγώ δεν τη φοβάμαι, γιατί ειναι δίκαιη πολύ, κι αξια και λογική... εχει του γερακιού ματιά και του αετού τη γνώση, στεκει ψηλά κι απρόσιτα μα ειναι και κοντά, απ του ουρανού τα δύσβατα παιρνει τη δύναμή της, και εδώ στη γη τα ακουμπά με αγάπη και απλοχεριά...
να τι ειδε η ηλιαχτίδα μου, κάτω απ το καπέλο, και μου δωσε σε μια στιγμή, κουράγια για ζωή...
θα την προσέχω πάντοτε θα την τιμώ όσο παιρνει, θα την αγγίζω σιωπηλά, και θα χαμογελώ... γιατί οι φίλοι θησαυροί, και οφειλω να τους θάλπω στην πιο πολύτιμη γωνιά εκείνη της καρδιάς...
Ηλιαχτίδα σε ευχαριστώ...
========================================
From the land of forever kinds
riding an umbrella and with a flower between her teeth
came a creature named Christine.
Her face in neither childish, neither old
Is she a plain human or one of these strange hidden souls?
Happy is she? In her eyes, all are shine
Gloom is she? In her eyes, all are dying
Limitations of any kind
is something that she hardly bites.
You see, middle roads are not for her
either flying in the skies
either sinking in oceans' depths.
Soon enough in these depths learned a magic spell
"Difficult times turn to laughter
if only you have a child's heart".
And then Christine decided
never enter in the adults' world.
Under her red hat, and in her head
thoughts fast come and go
like impatient birds to leave their nest.
Words are flowing with a miraculous rhythm
proving that the speed of light is just a false scientific trick.
Funny, canny, generous with all and sweet
She always seems to enjoy life's bliss
But I can't; help wondering
When she is invisible for us,
sitting alone in her room,
what happen under her eyes?
What are her silent's sober thoughts?
Is she still the smiling Cristine?
Or just the hidden strange soul?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....