Ο πολίτης και ο πωλητής

όταν ψάχνω βρίσκω νοστιμιές ....

από την Ελευθεροτυπία η σημερινή!

ΠΕΜΠΤΗ πέννα

Ο πολίτης και ο πωλητής

Είναι μερικά χρόνια τώρα που η πολιτική ζωή της χώρας, επομένως και η καθημερινή ζωή των πολιτών, καθορίζεται περισσότερο από μια ιδιότυπη παρέα παρά από την άσκηση της πολιτικής.

Για την ακρίβεια καθορίζεται από μια ιδιότυπη παρέα, που είτε από ψώνιο για την πολιτικολογία είτε από υπολογισμό στα κέρδη από την ενασχόληση με την πολιτική είτε από κομματική υποταγή, ανάγει το κουτσομπολιό του καφενείου σε μείζον πολιτικό ζήτημα και την κομματική φαγωμάρα σε θέμα προτεραιότητας για τον πολίτη.

Δεν είναι τυχαίο που τα ΜΜΕ, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και με πρωταγωνιστές τα δελτία των οχτώ συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε στην ανάδειξη του θέματος, που θα προκαλέσει την πιο εύκολη βαβούρα και τη λιγότερο απαιτητική σύγκρουση μεταξύ των πιο επιθετικών και των πιο υποκριτικών στοιχείων της ιδιότυπης παρέας.

Η συντροφιά αυτή -με την ακριβή έννοια της συν-τροφής από το ίδιο καζάνι φαγητού- αποτελείται από στελέχη των μηχανισμών των δύο μεγάλων κομμάτων, από δημοσιογράφους, από επαγγελματίες προπαγανδιστές, κοινώς επικοινωνιολόγους, και από κατ' επάγγελμα πολιτικούς.

Τους ενώνει η κοινή εργασία: των μεν η εξόντωση του αντιπάλου για να καταληφθεί η θέση του στο άρμεγμα του δημόσιου κορβανά, των δε η αύξηση των εσόδων και της φήμης που αποκομίζουν από τη μάχη των πρώτων.

Με περισπούδαστες αερολογίες σε ακριβά στέκια της Αθήνας από το μεσημέρι και με πομπώδεις αναγγελίες στα μέσα ενημέρωσης δίνουν τον τόνο -ποδηγετούν, για την ακρίβεια- των πραγμάτων που (οφείλουν να) αποσχολούν τον πολίτη.

Η καθήλωση των μισθών και των συντάξεων από τις γελοίες αυξήσεις των τελευταίων 10 χρόνων, η διαρκής καταλήστευση των μισών Ελλήνων από τους άλλους μισούς επαγγελματίες, που χρεώνουν αφορολόγητα και πανάκριβα κάθε εργασία ή πάρεργο, η καταλήστευση των πολιτών από τις τράπεζες με την ανοχή των κυβερνήσεων, η σταδιακή κατάργηση του 5θημέρου εργασίας, του 8ώρου και των υπόλοιπων εργασιακών δικαιωμάτων, η σύμπλευση συνδικαλιστικών ομοσπονδιών και εργοδοτών επί της ουσίας, η προνομιακή διεκδίκηση οφιτσίων από εργασιακές ελίτ του Δημοσίου, η διάλυση βασικών πηγών της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι ο τουρισμός, η «Ολυμπιακή», η ναυτιλία, τα τρένα, οι μεταφορές εμπορευμάτων, η παραγωγή φρούτων, λαχανικών, βαμβακιού, ελιών, η απαξίωση της κτηνοτροφίας από ανυπαρξία μέτρων και από ανοχή σε συμμορίες κερδοσκόπων, η πλήρης εγκατάλειψη μνημείων και αρχαιοτήτων, η σαπίλα ενός εκπαιδευτικού συστήματος παραγωγής παπαγάλων χωρίς κρίση, η σατραπεία καθηγητικών κατεστημένων, που καταστρέφει τις μελλοντικές γενιές επιστημόνων, η παράδοση της υποτυπώδους έρευνας στα χέρια κυκλωμάτων που κερδοσκοπούν, η κατάντια της ιατρικής περίθαλψης σε νοσοκομεία και κλινικές, η διαρκής νομοθέτηση στη Βουλή υπέρ ομάδων κεφαλαιούχων και, προνομιούχων κολλητών, και άλλα, και άλλα, που είναι η καθημερινότητα των Ελλήνων απουσιάζουν πρωταγωνιστικά.

Ολα αυτά, που περνιούνται στα πεταχτά ή θεατρικά στα φωναχτά, για μια στιγμή, αν εξυπηρετούνται τα στενά συμφέροντα της ιδιότυπης παρέας, είναι τα πραγματικά καθημερινά προβλήματα μιας πολιτικής, που ασκείται εδώ και χρόνια ανενόχλητα σε βάρος της συντριπτικής πλειονότητας του λαού.

Και για την οποία, η ιδιότυπη παρέα πολιτικών, κομματικών, δημοσιογράφων και προπαγανδιστών δεν δίνει δεκάρα. Γιατί η τσέπη της είναι γεμάτη. Πληρωμένη εν τέλει από εκείνους, που χαζεύουν με ανοιχτό το στόμα την πολιτική virtual reality, έτσι όπως σερβίρεται στα αποβλακωτήρια των ειδήσεων.

Προς τέρψιν όλων των κεφαλαιούχων και των πολιτικών και προπαγανδιστών υπηρετών τους, που φοράνε συνήθως κιόλας τους πιο δημοκρατικούς μανδύες.

Καημένη Ολυμπιακή. Φλόγα ή εταιρεία, το ίδιο είναι.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/09/2008