στο παλό ξύλο χαράζει η αυγή τις μνήμες της, κι όποιον περνάει τον κερνάει μυστικά... μα πρέπει χρόνο και ψυχή να καταθέσει πριν τις αιώνιες λέξεις του χαρίσει.... πρέπει τη γη να αφήσει πριν του χαριστεί...
Χριστίνα Σαββατιανού (θολουρίτσες απόψε)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Θολωσες παλι μπουμπου;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γριπώθηκα αααψιου, μαζί με μούργο, ειμαστε να μας κλαινε οι ρέγγες μικρή
ΑπάντησηΔιαγραφήσε πεθύμησα ρε
Περαστικουλια βρε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγω...χαθηκαμε παλι!