κόντεψε να τρελλάνει το σκυλί μου, και μια και ξύπνησα περίμενα να φωτίσει και πηρα τη μηχανή στο χέρι και παρατήρησα ενα γύρο ψηλά απο το πίσω μπαλκόνι μου...
με καλημέρισε ενα πρωινό γλυκό φεγγάρι λουσμένο με ηλιαχτίδες,
μερικά πουλιά που κλέβουν αμύγδαλα από την αμυγδαλίτσα του γείτονα,
και το ανέκδοτο που μας έστειλε o φίλος μας ο Γιάννης, παλιό αλλά πάντα ευχάριστο στην ανάγνωση και τα μοιράζομαι μαζί σας :
=============================
Ο γέρος άραβας ζει στη Νέα Υόρκη για πάνω από 40 χρόνια. Θέλει να φυτέψει πατάτες στον κήπο του, αλλά είναι μόνος κι αδύναμος.
Στέλνει λοιπόν ένα e-mailστο γιο του, που σπουδάζει στο Παρίσι:
'Αγαπημένε μου γιε, είμαι πολύ λυπημένος επειδή δεν μπορώ να φυτέψω πατάτες στον κήπο μας. Είμαι βέβαιος πως, εάν ήσουν εδώ, θα με βοηθούσες να σκάψουμε τον κήπο.
Σε αγαπώ, ο πατέρας σου.'
Σε μια ώρα, ο γέρος λαμβάνει e-mailαπάντησης από το γιο του:
'Αγαπημένε μου πατέρα, παρακαλώ μην αγγίζεις τον κήπο, γιατί ΕΚΕΙ έκρυψα το ΠΡΑΜΑ.
Σε αγαπώ κι εγώ, Ahmed.'
Σε 15 λεπτά, ο αμερικανικός στρατός, το ναυτικό, το FBI, η CIAκαι οι Rangers περικυκλώνουν το σπίτι του γέρου, σκάβουν ολόκληρο τον κήπο, ερευνούν το σπίτι, γδύνουν τον γέρο, ΔΕΝ βρίσκουν απολύτως τίποτα και φεύγουν απογοητευμένοι.
Μισή ώρα αργότερα, ο γέρος λαμβάνει ένα άλλο emailαπό το γιο του:
'Αγαπημένε μου πατέρα, είμαι βέβαιος ότι ο κήπος είναι ήδη σκαμμένος και μπορείς να φυτέψεις τις πατάτες.
Έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω από το Παρίσι.
Σε αγαπώ, Ahmed.'
==============================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....