άηχη σχέση, συνομωσία ψυχών, αλλάζεις μικρά μυστικά, χαμογελάς με στίγματα και σχήματα αθόρυβα... χωρίς όψη χωρίς φωνή, ο φίλος μακριά και κοντά, η φίλη χαιδεύει με μια βουβή ματιά τη μοναξιά... ταξιδεύεις στη μικρή φυλακή σου, και ορίζεις έναν κόσμο απ την αρχή με όριο μικρό οσο χωράει ενα δωμάτιο... άραγε υπάρχεις?
Χριστίνα Σαββατιανού - 30-09-2010
Σε κοιταζω να το ξερεις...κι ας εισαι μονη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχεις!
το ξέρω πεταλούδα μου γλυκειά και τώρα με βλεπεις με δυο ζευγάρια μάτια κι αυτό μου δίνει ελπίδα διπλή για πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφή