κλοιός ύποπτος ενα γύρο, υφασμένος με λαθραίες σκέψεις, και ελπίδες χωρίς αύριο... κλοιός ασφυκτικός ζωή γυρεύει να ρουφήξει, κλοιός πλαστικος υπόδουλος σε αξία ανύαρκτη στον σερβιραν ζωής ομοίωμα και πιάστηκες γερά...
κλοιός παράδοξος του παραλόγου πλοηγος, ποδηγετεί κάθε τι λεύτερο που πάει στη σκέψη σου να ανθίσει...
ψέμα και τρελλα, πληροφορία παντού, πανηγύρι θρασύ γυμνές αλήθειες σε ανίερο ζευγάρωμα με αιμοβόρα ψέματα, κι εσύ στη μέση χορευτής χωρίς ήχο χωρίς ρυθμό....
σε πιάσανε κορόϊδο κι υποθήκες πολλές φορτώθηκες, παραχωρήσεις μύριες τόσες,... αξίες, ήθος, αρχές, ανθρωπιά, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ασφάλεια, ελευθερία, ποτέ πια δικά σου, μοιρασμένα με εκείνου του ισχυρού διεστραμμένου τα χαρτιά, σε εκείνου του ισχυρού διεστραμμένου τους κανόνες υποταγμένα, υποταγμένος κι εσύ...
Λυπάμαι τόσο κι όλο πιο συχνά που ζω στον κόσμο σου κι εγώ.... και ψάχνω με μανία έξοδο προς αλλο τόπο που μου μοιάζει...
Χριστίνα Σαββατιανού 28-03-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....