38..... Θολούρες....

Επικίνδυνος καιρός, τόσο φτωχός σε ήθος, τόσο αβαρής σε αξία, τόσο μικρός σε ψυχή, τόσο ανύπαρκτος σε σκέψη... τόσο ρηχός σε κοινωνία, τόσο στρεβλός σε ανθρωπιά, τόσο ανύπαρκτος τόσο κενός.... επκίνδυνος καιρός κρύος βουβός ψευτης και σκοτεινός....

Μελανός επικίνδυνος καιρός, παγίδα ονείρων σκοτεινή και δύσβατη, δυσβάσταχτη η σιωπή, η συνενοχή, η αποχή, η αδεια πλατεία, ο αδειος δρόμος η πόρτα η κλειστή....

Μικρόνοος παραφρων, αόρατος γίνηκες, να σωσεις τι? επικίνδυνος καιρός, για όλα οσα κάτι μπορεί να σημαίνουν, του ονείρου ανάσες φλογες φτύνουν, σφιγμένα χερια ματια θολά, μίσος - αγάπη ένα κουβάρι, κουβάρι αβέβαιο χωρίς χρώμα, με αγκάθια πλεγμένο, επικίνδυνος καιρός φυλάξου....

Αγκάλιασε το χερι διπλα, αγκάλιασε το ξένο το αγνωστο, και βγες, εκεί έξω στις γωνιές στους δρόμους αγκαλιά δεν κάνει κρύο, αγκαλιά ο κίνδυνος φοβάται ο φθόνος ζαρώνει, η μοναξιά αλλάζει δρόμο.... εσύ εκεί ονειρέψου αγνά ονειρα σαν των παιδιών και βγες βγες παράτολμα βγες στη ζωή... Ξέφυγε του κινδύνου... Αγάπα τη ζωή...

Επικίνδυνος καιρός για οποιον δεν τολμά.... ο φόβος σου η σκλαβιά σου.... η φτωχεια μια συνθήκη μονο μια στιγμή μπορεί να γίνει αν εσύ, εγω, ο διπλανός κι ο παραδίπλα κάνουμε τον κίνδυνο χαρά, γιορτή, και εξω εκεί μια συντροφιά, μια αγκαλιά ολοι μαζί, βγούμε και απαιτήσουμε ζωή....

Χριστίνα Σαββατιανού 9-02-2012