Οι βόμβες τη νύχτα δε μοιάζουν με πυροτεχνήματα?
Είναι υπέροχες!
Σε δυο τρία χρόνια θα μας ξυπνήσουν.
σσσσσσσσσσσ
Μη τους το πείτε και μας ξυπνήσουν νωρίτερα.
Μικρές εξαρτήσεις που χαράζουν της μέρας τα μονοπατάκια τα κακοφτιαγμένα.
Λες και γίναν για να υποδεχτούν εκλογικές σημαίες και συνθήματα κούφια κι υποσχέσεις για σωτηρία που κάνουν το κεφάλι βαρύ σκυφτό.
Κι η Σεχραζάτ πιο κει, να σκίζει τα ρούχα και τα πέπλα να τα κάνει επιδέσμους....
Εκεί σε μέρη μακρινά που μοιάζουν εξωτικά μα είναι πνιγμένα στο κόκκινο το πηχτό....
Κι η μέρα που αρχίζει δυσοίωνα, μυρίζει καμένη γη και κόκκινο πηχτό...
Και τα λυχνάρια παίζουν με τις ψυχές, που αναλαμβάνουν στη σκοπιά του κόσμου νούμερο....
Ίσως με τη σκέψη του να διώξει τη σαπίλα,
Ίσως πάλι να φιλοξενήσει μια αποικία σκουληκιών, μαζί με αγώνες και σύμβολα αρχαία...
σσσσσσσσσσσ Μη με ξυπνάτε...
Χριστίνα Σαββατιανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....