Τι κι αν ζητάς ηλίθιε... δεν σε φοβάμαι...
ακούω βλέπω αδιαφορώ,
σαν έρθει η ώρα που με βολεύει σε θυμάμαι
και τότε απλώνω χέρι σαθρό...
Μου κάνεις φιγούρες κάνεις και μούτρα...
μα εγώ σε γράφω κανονικά..
μόνο σαν έρθει της γνώμης σου ο χρόνος
κάνω πως σκέφτομαι πιο σοβαρά..
Βλέπεις η τσέπη θε να γεμίσει
απ το δικό σου το μόχθο να ωφεληθεί
κι αν μου στραβώσεις στο δρόμο, σου δίνω
δυο υποσχέσεις και λίγο τυρί...
Τη φάκα δε βλέπεις τσιμπάς σα μαλάκας
κι εγώ αυγαταίνω τη λάθρα σοδειά
κι αν παρεις πρέφα τι φάκα σου στήνω
ε δε βαριέσαι υπάρχουνε κι άλλοι πολλοί....
θα σε φιμώσω με εικόνες και λάθη
με εννοιες σπουδαίες θα φορτωθείς
για να ξεχάσεις εμένα τον κλέφτη
να χεις τον πόνο να ασχοληθείς
κι ετσι το μόχθο σου χέρι του βάζω
κι εσύ μου χορεύεις σε κάθε σκοπό
μέχρι την ώρα που η ψυχή σου θα φεύγει
εγώ θα μαι εδώ και θα σε ρουφώ...
Τραγούδια σου φτιαχνω και ύμνους κι ιδέες
να σε εχω στον ύπνο να μην ξεφυσάς
κι όταν ρωτήσεις εγώ τι σου δίνω
ξεχνάω σου λέω ή έχω δουλειά...
με θα κι υποσχέσεις δουλάκι σε εχω
κι εσύ περιμένεις μαλάκα μικρέ
στο πτώμα σου επάνω γιορτάσια εγώ στήνω
κι εσύ τα κοιτάζεις κι ελπίζεις φτωχέ...
Με αγάπη ο Αρχοντάς σου.....
Χριστίνα Σαββατιανού - 21/06/2007
ξέρω άκομψο ζαβό σαν τους καιρούς που ζούμε, δεν ειμαι καλή στη ρίμα αλλά ο κομπιούτορας δεν επιτρέπει λόγω καποιας βλάβης να δουλευτεί τούτο δω .... όταν ξεσφίξει η ζέστη και φτιαξει ο πισις θα το ξαναδω ....
την καλημέρα μου σε όσους ονειρεύονται στη λιακάδα
Βρε συ παράξνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι χολή και όξος είναι τουτο δω;
Ποιός σου την έσπασε έτσι βρε;
αχ Κάρολε, κάθε που ακούω ειδήσεις, και κάθε που κοιτάζω ένα γύρο τη γειτονιά μου, και κάθε που πληρώνω το δάνειο στη τράπεζα, και συναντώ την κυρία στο αναπηρικό καροτσάκι που δεν μπορεί να ανέβει τα σκαλιά και φεύγει καθε μήνα χωρίς τη σύνταξη και περιμένει πότε θα ευκαιρήσουν τα εγγόνια της να την πάρει... και κάθε που κοβω βόλτες στην Κηφισίας, και θυμάμαι πως ήταν όταν ήμουν παιδί, και βλέπω τώρα τις γυαλινες φυλακές χωρίς φύλλο πράσινο ακόμη και σε αυτές τις ξεροψημένες ζαρντινιέρες... κάθε που κάνω αυτά και άλλα καθημερινά απλά όπως μια βόλτα στη λαική, τοτε με πιάνει.... τελευταία αποφεύγω τις εξόδους γιατί με παραπιάνει... και με φοβάμαι
ΑπάντησηΔιαγραφή