Εμφανιζόμενη ανάρτηση
Η Αλεξάνδρα το παληκάρι
Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...
25 Ιουν 2007
Ωρες παράξενες... (τα μπαλόνια της ώρας 7)
μικρές συντονισμένες κραυγές, σκουζει ο δειλός
ανάγκη για προσοχή κραυγάζει...
πρέπει να μοιάζουν οργανωμένες, να θυμίζουν φωνή,
να μυρίζουν επανάσταση.... θα με προσέξουν, ναι...
ανορθόγραφες υποψίες δόξας σκορπίζει ένα γύρο
για να γίνεται εύπεπτη η μοναξιά...
να μοιάζει ευπρεπής ο σκοπός...
να παιρνει αξία το τίποτα...
και χάσκει σε κάθε τι που του χτυπάει τη πόρτα,
θαρεί τον πρόσεξαν... χαιρεται θλιβερά....
μεσα στην ψευδαίσθηση χουχουλιάζει...
κουλουριάζεται και θάλπει το βρέφος της ανεπάρκειάς του...
φτωχό μωρό, καταδικασμένο σε βρεφική υποταγή για πάντα...
περνάει η ζωή παραδίπλα, παιδικά χαμόγελα σκίζουν τη τυφλή σιωπή του
κι εκείνος βυθίζεται πιο πολύ στο ιδεατό του παραμύθι...
εκεί ειν άρχοντας, εκεί διατάζει, εκεί τον υπακουούν, εκεί υπάρχει...
δεν εχει χώρο για ζωή ούτε για γλύκα ούτε για αγγιγμα
μόνο το ΕΓΩ παλεύει να κρατήσει, σε ένα δήθεν αξιοπρεπές βάθρο,
την άμμο που το χτίζει την ξεχνά...
το σαπιο χαρτοκούτι που φυλάει τις ιδέες του δε βλέπει...
χάνεται στης απάτης του το λαβύρινθο...
της φήμης γίνεται επαίτης, του κάλπικου του κούφιου, σεβασμού υποτακτικός
κι η ανθρωπιά του πάει περίπατο ψηλά μαζί με τα χελιδόνια που μόλις μαθαίνουν να πετούν...
Φτωχέ ζητιάνε της ζωής, κοίτα ειναι απλά τα πράγματα, αρκεί το μόνο που θα επιθυμήσεις ειναι να είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
κι αν βάρος κι αξία εχει η σκέψη και η καρδιά σου τα άλλα ερχονται μόνα τους, θα δεις...
Εγώ σε αφήνω στη μικρή σου παγίδα, και παω παρακάτω στη πλατεία, να παίξω τάβλι με δυο αγγελούδια και δυο παιδιά...
και να ποτίσω της γης τα ζωντανά...
Χριστίνα Σαββατιανού 25/06/2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σελίδες
Ετικέτες
τα δικά μου
(327)
περιβάλλον
(91)
writting
(67)
Greece
(57)
poetry
(50)
χρήσιμα
(39)
χαμόγελα
(38)
video
(37)
κοινωνία
(35)
φωτογραφία
(32)
health
(30)
environment
(24)
phtography
(24)
εθελοντισμός
(24)
υγεία
(23)
people
(21)
music
(20)
stories
(15)
blogging
(14)
children
(13)
παιδά
(13)
computers
(12)
information
(11)
μπλογκοπαίχνιδα
(11)
doctor
(10)
πολιτισμός
(10)
συνταγές
(10)
χιούμορ
(10)
medicine
(9)
ελλάδα
(9)
μουσική
(9)
activism
(8)
world
(8)
οι συνταγές της κρίσης
(8)
goverment
(7)
rights
(7)
safety
(6)
services
(6)
Πάρνηθα
(6)
γκρίνιες
(6)
εκθέσεις
(6)
ποίηση
(6)
Επιστήμη
(5)
amalia
(4)
earth
(4)
technology
(4)
Αναδάσωση
(4)
αηδιούλες
(4)
αρθρογραφία απο ιντερνετ
(4)
γιατρός
(4)
πολιτική
(4)
πρωτβουλίες
(4)
σοφά λόγια
(4)
emergency
(3)
theatre
(3)
Εναλλακτική οικονομία
(3)
εκδηλώσεις
(3)
εκθεσεις
(3)
με ενδιαφέρουν
(3)
φύση
(3)
χορός
(3)
ψυχαγωγία
(3)
economy
(2)
games puzles
(2)
είπαν
(2)
εκδόσεις
(2)
ελεύθερος χρόνος
(2)
κόσμος
(2)
νομικά θέματα
(2)
συναντήσεις
(2)
τεχνολογία
(2)
DVD
(1)
Greek movie
(1)
amber alert
(1)
antiwar
(1)
dance
(1)
documentary
(1)
down syndrom
(1)
facebook
(1)
first aid
(1)
funny
(1)
internet security
(1)
nature
(1)
plektaniart
(1)
privacy
(1)
protest
(1)
radio
(1)
ΕΜ
(1)
ΧΡ
(1)
απορίες
(1)
απόκριες
(1)
αστικά τοπία
(1)
βιβλιο - e-book
(1)
διάστημα
(1)
διαβάζω
(1)
εναλλκτική ζωή
(1)
ενεργοί μικροοργανισμοί
(1)
εφημερίδες
(1)
ζωγραφική
(1)
θέατρο
(1)
καλομηνιάσματα
(1)
κινηματογράφος
(1)
παράξενα
(1)
παραδοξόνιο
(1)
παραμύθια
(1)
παραξενα chemtrails
(1)
παρατηρώ
(1)
πειραματα
(1)
περιοδικά
(1)
τεχνες
(1)
της γειτονιάς....
(1)
φακελλάκι
(1)
ψάχνω
(1)
υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά η ζέστη μπορεί να έχει και έμπνευση!
;D
καλημερα παραξενουλι μου!σημερα ειναι η μερα για τις υπογραφες!σημερα υπογραφουμε στο www.gopetition.com για την υγεια μας,για την υγεια των παιδιων μας!για την υγεια ρε γαμωτο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ντήαρ παράξενο αναφορικά με την ποίηση έχω 3 θέσεις στο κοντέρ...
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Μου άρεσε.
2. Δεν μου άρεσε.
3. Αχέμ...
Αυτός είναι και ο λόγος που ουδέποτε έχω τολμήσει να γράψω κάτι εκτός από βαθυστόχαστες αναλύσεις :-ΡΡΡΡΡΡ (Αμάν Bαγγελίστρα μ')
Η μόνη περίπτωση να γράψω ποίημα ή έστω χαϊκού στο μπλόγκ μου, θα είναι όταν θεωρήσω ότι τα ζαρζαβατικά τoυ μανάβη μου πέφτουν πλέον ακριβά, και θα γράψω ποίηση με την ελπίδα ότι οι επισκέπτες του ΕΥ-λογ μου θα με τιμήσουν με μερικές ντομάτες και μαρούλια...(στην κεφάλα) ;-) .
Συνολικά μου άρεσε λοιπόν, αλλά εσύ κάπου έχεις μία τσαντίλα, δεν μπορεί...
Υπέροχο, φοβερό. Βαρύ και σκληρό, αλλά πολύ καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήεεε κάρολε μια τσαντίλα την έχω όσο ναναι, όσο μεγαλώνω, δυστυχώς καταλαβαίνω και λιγα πιότερα, και με πιάνει το κατι τις μου που και που... όχι ότι πριν δεν με επιανε αλλά τώρα δεν βαστώ τα λέω...
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε μου, ή θα με σκοτώσει η ζέστη ή θα μπω στην Ακαδημία Αθηνώνε :Ρ μάλλον το πρώτο βλέπω να γίνεται ψες τα χρειάστηκα... ευτυχώς σήμερα ειναι καλά... ψιτ χαίρομαι όταν ευχαριστώ τα μάτια και τις σκέψεις των φίλων με τις λέξεις μου...
Δείμο... για άλλη μια φορά με τιμά το πέρασμά σου... ξέρεις μερικά χρόνια πριν φοβόμουν να γράψω σκληρά, μην και πληγώσω τα μάτια που θα διαβαζαν, ή μην τύχει και θίξω αλλά με μπόλικο σπρώξιμο από εναν συντοπίτη σου πολύτιμο φίλο άρχισα τούτο το μπλογκ... και τις σκληρές και γκρινιάρες σκέψεις δεν τις διαβάζω δυο φορές πριν τις ποστάρω...
τα γλυκά τα ξανασκέφτομαι :)
Ευχαριστώ παιδιά που ειστε εδώ... είναι όμορφο να σε διαβάζουν άνθρωποι που εχεις εκτιμήσει :):):)
και ψιτ που ειστε, θέλω να μου λέτε κι όταν δεν σας αρέσει κάτι, ξέρω ότι και τα αρνητικά σχόλια καλή προέραιση θα έχουν οπότε καλοδεχούμενα κι αυτά...