κουλπα, καλή τακτική, όσο λιγότερα πιστεύεις τόσο λιγότερο απογοητεύεσαι... τα όνειρα κοστίζουν στην εποχή μας ....
δείμε μου, αιθεροβάμονα? έτσι αφορίζονται τα ελευθερα πνεύματα κι εκείνα που τσιμπάνε όταν βλέπουν τα στραβά, στην εποχή μας... μην αλλάξεις λέμε... με τίποτα... κάποιος, κάποιοι πρέπει να κρατούν ισορροπίες με οποιο μέσο ή τροπο γίνεται αλλιώς χαθήκαμε...
Σπυρέτο αυτό σου έλεγα κι εγώ παλιά λολ να αποφευγουμε τη θερμοκεφαλιά, αν και με τα φετεινά γεγονότα χλωμό το βλέπω και δύσκολο...
να την διαβάζεις παληκάρι μου κάθε μέρα πριν ξεκινήσεις και το θυμο να τον αφήνεις για την επόμενη ;)
σας ευχαριστώ όλους που μου κρατάτε συντροφιά και οφείλω να πω πως χαιρομαι που ειστε κοντά μου, πάντα ψήλωνα λίγο όταν ανθρωποι που εκτιμώ βρισκονταν κοντά μου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....
Κι άμα πολυ ψηλά πετω
ΑπάντησηΔιαγραφήμακρυά κι αν ταξιδεύω
μικρά βλέπω τα πράγματα
δε τα πολυπιστεύω..
(της ώρας..all rights reserved:))
Καλημέρα:):)
Εγώ πετώ κόντρα στην κοινωνία. Λες να συναντηθούμε στον αέρα; Με χαρακτηρίζουν αιθεροβάμονα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ένα άσχετο που έχω πάνω στο γραφείο μου:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης πέτρας την υπομονή, βάλε στο νου θεμέλιο
Κι ό,τι θα πεις με το θυμο,πες το,
καλλιά με γέλιο!
κουλπα, καλή τακτική, όσο λιγότερα πιστεύεις τόσο λιγότερο απογοητεύεσαι... τα όνειρα κοστίζουν στην εποχή μας ....
ΑπάντησηΔιαγραφήδείμε μου, αιθεροβάμονα? έτσι αφορίζονται τα ελευθερα πνεύματα κι εκείνα που τσιμπάνε όταν βλέπουν τα στραβά, στην εποχή μας... μην αλλάξεις λέμε... με τίποτα... κάποιος, κάποιοι πρέπει να κρατούν ισορροπίες με οποιο μέσο ή τροπο γίνεται αλλιώς χαθήκαμε...
Σπυρέτο αυτό σου έλεγα κι εγώ παλιά λολ να αποφευγουμε τη θερμοκεφαλιά, αν και με τα φετεινά γεγονότα χλωμό το βλέπω και δύσκολο...
να την διαβάζεις παληκάρι μου κάθε μέρα πριν ξεκινήσεις και το θυμο να τον αφήνεις για την επόμενη ;)
σας ευχαριστώ όλους που μου κρατάτε συντροφιά και οφείλω να πω πως χαιρομαι που ειστε κοντά μου, πάντα ψήλωνα λίγο όταν ανθρωποι που εκτιμώ βρισκονταν κοντά μου
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΣΙ ΖΩΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ΕΝΑ ΓΚΡΕΜΟ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΚΙ ΑΠΟΥΧΕΙ ΣΤΙ ΨΥΧΗ ΦΤΕΡΑ
Τ΄ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΓΛΙΤΩΝΕΙ.