Οι «ενεργοί» πολίτες

Οι «ενεργοί» πολίτες

Tου Δημητρη Ρηγοπουλου
http://news.kathimerini.gr/

Hταν σχεδόν αναμενόμενο. Την Παρασκευή το απόγευμα καλούμαστε στην πλατεία Συντάγματος να συμμετάσχουμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις καταστροφικές πυρκαγιές στη βορειοανατολική Αττική. Η πρόσκληση πηγαίνει από οθόνη σε οθόνη (υπολογιστή, κινητού τηλεφώνου κ. λπ.).

Σύμφωνα με τους ανώνυμους συντάκτες της πρόσκλησης, την Παρασκευή «θα κατατεθούν στο προεδρείο της Βουλής καμένα δέντρα σαν απάντηση της φύσης και των ενεργών πολιτών στις πολιτικές που τα έκαψαν» και θα απαιτηθεί να κηρύσσονται αυτόματα αναδασωτέα όλα τα καμένα των τελευταίων δέκα ετών. Προβλέπεται και dress code, μαύρα ρούχα, φυσικά, για ευνόητους λόγους.

Θα θυμάστε ότι η πρώτη αυθόρμητη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες μετά τη φωτιά της Πάρνηθας. Ακολούθησε δεύτερη διαμαρτυρία με αφορμή τις πυρκαγιές της Ηλείας. Και τώρα, τρίτωσε το καλό. ΄Η το κακό, όπως το βλέπει κανείς. Είναι προφανές ότι υπάρχει συσσωρευμένη θλίψη, οργή και αγανάκτηση σε όλους μας για ό, τι συνέβη τις προηγούμενες ημέρες. Αυτές οι συγκεντρώσεις έχουν τη χρησιμότητα της αποσυμπίεσης: εκτονώνουν μαζικά αρνητικά συναισθήματα και μας βοηθούν να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Ως εδώ, καμία αντίρρηση. Κανείς δεν θα πάθει τίποτα από μερικές χιλιάδες κόσμου που θα μαζευτούν στην πλατεία Συντάγματος για να απαλύνουν λίγο τον πόνο τους.

Το «πρόβλημα» αρχίζει όταν αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους και αυτοσυστήνονται ως αντίδραση των ενεργών πολιτών χρησιμοποιώντας πολλές φορές κακοφορμισμένους συμβολισμούς, όπως τα καμένα δέντρα. Αν ο πολίτης γίνεται «ενεργός» επειδή βάζει το μαύρο του μπλουζάκι με κάθε νέα συμφορά και κατεβαίνει στο Σύνταγμα, ζήτω που καήκαμε. Αν όσοι μαζευτήκαμε τις προηγούμενες φορές στο κέντρο της Αθήνας είχαμε κάνει κάτι περισσότερο (από εθελοντές πυροσβέστες μέχρι βάρδιες στα περιαστικά δάση, «χόμπι» κάποιων ελάχιστων «βαρεμένων», την ώρα που εμείς οι «ενεργοί» τα πίνουμε σε κάποιο μπαρ) δεν θα καιγόταν κάθε χρόνο το σύμπαν. Τα γράφει πολύ εύστοχα ο κ. Παναγής Παναγιωτόπουλος στο facebook. «Η κουλτούρα του πένθους, η γενική βύθιση στη νεκροφιλία, ο ρητορικός αποτροπιασμός και ο κομφορμιστικός σκανδαλισμός συνιστούν ακριβώς το υπόστρωμα πάνω στο οποίο η ατομική ευθύνη του καθενός εξατμίζεται στον ελαφρύ αέρα της γενικευμένης ανομίας και η πολιτική πράξη και τοποθέτηση γίνονται ακρισία και ναρκισσιστικό παιχνίδι για μαυροφορεμένους».

Επομένως θα ήταν λίγο πιο χρήσιμο αν την Παρασκευή στην πλατεία Συντάγματος υπήρχαν τραπεζάκια με αιτήσεις εθελοντικών οργανώσεων για πυροπροστασία, συμμετοχή σε προγράμματα αναδάσωσης κ. λπ. Διαφορετικά θα μιλάμε για μια ακόμα σεμνή τελετή υποτιθέμενης κοινωνικής ευαισθησίας, που θα συνεχιστεί μεγαλοπρεπώς σε ταβερνάκια, εστιατόρια της μόδας και μπαράκια της ευρύτερης περιοχής.