ένα βράδυ μονάχα ζητώ να με δεις στο όνειρό σου, ένα βράδυ, απόψε, που όλα γύρω μυρίζουν φωτιά και η κόλαση τη πλατεία φλερτάρει κι οι αγγέλοι ένα γύρο με σπασμένα φτερά....ένα βράδυ αγάπησέ με σαν να ήμουν παιδί, ένα βράδυ μονάχα να πάρει θάρρος η ψυχή.... ένα βράδυ να ερωτευτείς τη γεύση από φράουλα και γλυκό νεράντζι, και να ξεχάσεις πως εκεί έξω βροχή το δάκρυ και το ξύλο πολύ...
ένα βράδυ μονάχα ζητώ, σε παράνομο έρωτα να ανοίξω την πόρτα, έτσι από όλα να φύγω να ξεχαστώ, και στα μάτια απλά να κοιτάξω, ένα βράδυ που φόβο και δάκρυ δε θα χει μόνο αγάπη ρε, μόνο αγάπη αγνή της ψυχής παιδί...
ένα βράδυ μονάχα ζητώ, να ξεφύγω απ τη δίνη που μου ορίσαν, και σαν ξένη από ξένη μεριά να κοιτάξω μονάχα εσένα, με δυο μάτια που δεν τα χεις δει, με δυο χέρια δειλά να σε αγγίξω, και να ζήσω μια τόση στιγμή, χωρίς φόβο δάκρυ και μίσος...
ένα βράδυ σου λέω μονάχα, αγκαλιά να με πάρεις κρυφά, από όλους κι από όλα μακριά, ένα βράδυ ζωής ως της πρέπει, ένα βράδυ χωρίς απειλή, χωρίς αίμα και πόνο χωρίς πείνα και τρόμο, ένα βράδυ γεμάτο ζωή....
ένα βράδυ γυρεύω να αγγίξω ένα αστέρι και να ξεχαστώ, ένα βράδυ γλυκά να φιλήσω, σε δυο χέρια γερά να αφεθώ, ένα βράδυ χωρίς τα θηρία, χωρίς χρήμα και λόγια κενά, χωρίς ψέματα, χωρίς φασαρία ένα βράδυ να ζήσω απλά, όπως τότε που ήμουν παιδί, ένα βράδυ γεμάτο ζωή...
ένα βράδυ χωρίς τους σωτήρες, χωρίς άρχοντες κι αφεντικά, ένα βράδυ με δύο ποτήρια και με μάτια ένα γύρο γλαρά και γλυκά.... ένα βράδυ με φίλους κι αγάπες, ένα βράδυ με γέλια πολλά, χωρίς σκέψεις χωρίς εφιάλτες, ένα βράδυ με ανθρωπινή γεύση και μυρωδιά....
ένα βράδυ μονάχα ζητάω, ένα βράδυ να ζήσω σαν τότε που ήμουν παιδί, με ανέμελη σκέψη με όνειρα χίλια, με γεύσεις και λέξεις απλές, ένα βράδυ μονάχα, ένα μόνο ζητάω και ύστερα αγκαλιά τον τρελλό μου, θα πάρω και θα ξανάβγω στους δρόμους σε γωνιές και σοκάκια να ζω....
ένα βράδυ μονάχα που άνθρωπος θα μαι με αξία και λόγο, με ανθρώπους σε ανθρώπινη γη, ένα βράδυ σαν όνειρο ναναι και μαζί μου να είσαι κι εσύ... ένα βράδυ μονάχα ζητάω... τίποτε άλλο, τίποτε πιο λίγο, τίποτε πιο πολύ.... ένα βράδυ μονάχα.... και να σαι εκεί...
Χριστίνα Σαββατιανού 20-10-2011
Αχ βρε Χριστινακι! Πως εγινε ετσι η ζωη μας...Διαβαζα κατι παλαια ποστ και ειδα οτι ηδη απο το 2007 εμεις μιλαμε και ανησυχουμε οτι στραβα αρμενιζουμε, αλλα δεν το περιμενα οχι ποσο ραγδαια και ασχημα θα εξελισσονταν τα πραγματα...Ποσο λυπαμαι, ποσο! Καλη μου πατριδα, ομορφε κοσμε, παει χανεσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφή:) αφήνω ένα μελαγχολικό χαμογελάκι, δεν βγαίνει λέξη σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήπως να βγει η λέξη κορίτσι μου? αδέξιες λέξεις γεμάτες αγωνία αγχος κι ανασφάλεια βρίσκουν το δρόμο τελευταία, και είναι κρίμα να πλακώνουμε και τους φιλους μας Χαμογελάκι εστω και μελαγχολικό για να φτιαξει η ψυχή κρυφές καβάτζες μπας και γεννηθεί κάτι καλύτερο μέσα σε δαύτες :)
ΑπάντησηΔιαγραφή