"μοιαζει η ζωή κρυσταλλινη, απο ενα αστερι κρεμασμένη μοναχα, που θα
σβήσει με το πρώτο φως του πρωινού...κάνε κατι να γινει ηλιος το αστερι ή έστω κρατα τη νύχτα οσο πιο πολύ μπορεις...
μη πεσει στα βραχια που μας στρωσανε και σπασει η ζωή....
(Χριστίνα Σαββατιανού 18-05-2012)"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....