θέλω να γραψω κάτι ομορφο, μα δε μπορώ, όλα τα ομορφα τη νύχτα μονο ερχονται στον ύπνο ή στο πρωτούπνι... τη μερα την κυριεύους ανησυχίες αγωνίες φόβοι σκεψεις αδιέξοδες κουτσές... χωρίς λύση χωρις σκοπό.... έχω πέντε λέξεις που περιμένουν μια ιστορία, το ξερω, σημερα ήταν η Σμύρνη στο νου που μου θυμισε του παππού μου τα ιστορήματα απο τη μερα που γεννήθηκε το 1892 μεχρι που σταμάτησε η ζωή του σε πολέμους κι εξορίες.... θα γράψω όμως σύντομα. κάτι έστω και μια θολή ιστορία οπως τη θυμαμαι απο τη πρωτη δεκαετία της ζωής μου.... γιατί δεν αντεχω να θελω να γράψω και να μου σκιάζουνε τις λέξεις... δε μπορώ...
Χριστίνα Σαββατιανού... 30-08-2012
Σαν σήμερα θα γιορταζε η Αλέκα μου... που μου φυγε τοσο μα τοσο νωρίς απο τη ζωή μου, ουτε καν τα μισά μου χρονια δεν προκαμα να τη χαρώ, αν ζησω ολα οσα ονειρευομαι φυσικά.... Πόσο μου λειπεις μανούλα....
http://butterflysstories.blogspot.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λυση στην κριση ειναι να κανουμε αυτα που μας γεμιζουν. Περνα μια βολτα!