Χριστίνα Σαββατιανού
01/04/02
Λάμπει μέσα σε μια δοξαστική στιγμή..
Δοξάστηκε η Αλήθεια δες..
Κοίτα δεν έχει άλλο πόλεμο, ούτε αίμα περισσεύει,
Το μεταγγίσαν σε παιδιά ζωή να τους χαρίσουν…
Το δώσαν σε μικρούς θεούς να τους εξευμενίσουν…
Μα ναι κι εδώ θαρρώ πως άλλαξε ο κόσμος…
Γιόμισε φως, και φαντασία γιόμισε, χαμόγελα πολλά
και αγκαλιές ζεστές…
Γιόμισε Ανθρώπους κοίτα τον… άλλαξε ναι…
Εκείνου του ανάπηρου του φύλαξα τη θέση,
και του άστεγου που κρύωνε του έδωσα γωνιά, νερό τροφή …
άλλαξε δες δεν είναι ψέματα
Κι ο μετανάστης, σέβεται τη χώρα την καινούργια, πατρίδα την ονόμασε…
Και ο θεός, κι αυτός αμάρτησε, κι αγάπησε ξανά.
Αγάπησε το θαύμα του, και την ελευθερία.
Ευλόγησε χαμόγελα σε γέρους, σε παιδιά… δες δεν είναι ψέματα..
Δες, άλλαξε ο κόσμος μας… αρρώστια δεν υπάρχει.
Ψυχή δωρίσαν οι πολλοί, το χρήμα τους οι λίγοι.
Βάλανε θέληση και νου του κόσμου οι δυνατοί…
Ιδιώτης δεν υπάρχει πια… γενήκανε Πολίτες… ναι δες…
Όλοι μαζί παλεύουνε δοξάζουν τη ζωή…
Άλλαξε σου λέγω ο κόσμος μας, γιατί δεν με πιστεύεις;
Δες δέντρα τόνε φυτέψανε, δέντρα και πασχαλιές
Τις κλείσαν τις μηχανές πετάξαν τα κλειδιά τους…
Αέρας φρέσκος φύσηξε δρόσισε τις καρδιές… αύρα θαλασσινή,
Που θύμισε σε μένανε και σε άλλους που θυμούνται αλλιώτικες όμορφες εποχές…
Δες πέρασε η μέρα, έφυγε, κι ακόμα κανείς αίμα δεν έχυσε στο όνομα της ειρήνης
Κανείς δεν ζήλεψε αλλουνού να πάρει τα καλά…
Όλοι μαζί χορέψανε αδέλφια λες γινήκαν
Χέρι με χέρι αντάμωσαν μαζί σε όλη τη γη…
Μα ναι… οι άρχοντες κι οι προεστοί παραίτηση δηλώσαν,
αγρότες θε να γίνουνε να θρέψουνε τη γη,
Και δες τα φρούτα δεν σαπίσανε σήμερα στον πλανήτη δες…
Παιδιά ταΐσανε με αυτά, παιδιά να μην πεθαίνουν,
Και γέρους κι ορφανά …
Κι όμως αλήθεια είναι όλα αυτά… τα ψέματα τελειώσαν,
Γίνηκε η γη παράδεισος, η ζήση πανηγύρι…
Κι εγώ τελάλης του όνειρου εκεί σαν παραμύθι,
να ζωγραφίζω πεθυμιές, να υφαίνω τις στιγμές.
Μες στης αλήθειας τον ιστό για πάντα να γυρίζω,
Παράξενα να τα θωρώ, να σιγομουρμουρίζω,
Για να ξορκίσω το κακό ποτέ να μην ξυπνήσει…
Κι η αλλαγή που λάλησα να μείνει πάντα εδώ…
Να είναι ψέμα άραγε το παραμύθι αυτό;
Χριστίνα Σαββατιανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....