
Xλωμό φεγγάρι αγγίζει απόψε τη ματιά
Σαν πρόσωπο που άδειασε η λύπη...
Και το κρασί ξύνισε χάλασε ξεθύμανε στη κούπα..
Δάκρυ το δάκρυ πάγωσε απόψε η βραδιά
Σαν το κερί που λιώνει και ποτάμια χύνει ένα γύρο..
Σταγόνες που ξεχάσανε να βγουν σφίγγουν τα γκέμια της ψυχής,
Σταγόνες που στα μάτια μαρμαρώσαν...
Εικόνες από ταινία παλιά κιτρινισμένη...
Σκίζεται η φύση στης ανάγκης τη γωνιά...
Σκίζεται και το θέλω μέσα στα χέρια τα λάγνα...
Κι η άνοιξη αχνοφέγγει φλερτάρει με το νιούτσικο το πάθος
Φλερτάρει με τα μάτια τα χαμογελαστά...
Φλερτάρει με την ευθραυστη μου ισορροπία...
Χριστίνα Σαββατιανού
=================
Δώσε μου λίγες λέξεις
Καλησπέρα.. πέρασα να σου πω ότι η πρώτη ιστορία της Αταλάντης είναι έτοιμη στο μπλογκ της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'μαι κι εγώ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταμεσονύχτια επίσκεψη
Δαιμονιάκι μου!
Να κυλίσω μαζί με τις σταγόνες σου σε μια καληνύχτα!