Μου αρέσουν τα προσωπικά μπλογκς....

όχι τα δημοσιογραφικά, όχι εκείνα που κουβαλούν ενημέρωση και θέματα ειδικά... (παρόλο που και το δικό μου αλλιώς ξεκίνησε και έγινε σαν ενα από αυτά που αποφεύγω...)

Μου αρέσουν τα προσωπικά ιστολόγια, γιατί εκεί, μεσα σε στίχους και εικόνες, σε γράμματα και πίξελς, βλέπω ανθρώπους, ανθρώπους που μου μοιάζουν και ειναι συνάμα τόσο αλλιώτικοι από μένα...

Στα προσωπικά μπλογκς ακόμη κι η ηλιθιότητα αξιώνεται, είναι ουσιαστική είναι κάτι, υπάρχει... δεν λέει ψέμματα δεν κομπάζει, απλά είναι εκεί... στα προσωπικά μπλογκς γυμνώνει η σκέψη κι η ψυχή, και όλα εκείνα που τα κρύβουν οι ανθρώποι από τον "κόσμο" τα απλώνουν άλλοτε να λιαστούν, άλλοτε να μουλιάσουν σε μια ψιχάλα...

Μου αρέσουν τα προσωπικά μπλογκς γιατί μου φωνάζουν, δεν εισαι μόνη σου, μου δείχνουν το καθένα με το δικό του τρόπο πως ότι λέω ζωή, το έχει κι άλλος, με τα χαμόγελά του και με τα ζόρια του, με εκείνα τα καλά του και εκείνα που πονούν...

Μου αρέσουν τα προσωπικά μπλογκς.. οχι εκείνα των επίδοξων ή ήδη δημοσιολόγων ή δημοσιογράφων, που καλουπώνουν πραγματικότητες και πουλάνε τα κακά που ξορκίζω μια ζωή από παιδί... εκείνα τα φτύνω, τα φοβάμαι, μου λένε το ψέμα με μια μάσκα που δεν καταλαβαίνω χρόνια τώρα, από τότε που αφόρισα τους πολιτικούς και όλους εκείνους που υποδύονται ρόλους κοινωνικούς...

Η κοινωνία μου ειναι εκεί στα μικρά ή μεγάλα, στα όμορφα ή άσχημα, στα καλογραμμένα ή στα πρόχειρα προσωπικά μπλγοκς, εκεί μαθαίνω κάτι ακόμη και η κάθε μερα αξιώνεται με μια ύπαρξη παράξενη, συλλογική, που δεν κρατάει ανόητα μυστικά, που εκτίθεται γιατί γουστάρει κι όχι γιατί πρέπει, εκεί που ο φόβος, η λύπη, οι εφιάλτες, οι χαρά, η ευτυχία πλέκουν εικόνες παράξενες αμα τα δεις ολα μαζί... Εκείνα τα προσωπικά ειναι που μιλούν φωναχτά στα αυτιά μου... κι όχι τα άλλα που σκυλιάζουν για λιγες επισκέψεςι παραπάνω, ή για φήμη δόξα, εξουσία χειραγώσηση, λογοπλοκή και λογιοφάνια...

εκεί στα προσωπικά μπλγοκς συνομιλώ, εκεί νοιάζομαι να αγγίξω να προσεγγίσω, εκεί που ο άνθρωπος με ανθρωπο μοιάζει κι ας ξεχνά όταν κλεινει η οθόνη... αυτούς τους καταλαβαίνω, δεν τους φοβάμαι, τους πιστεύω, τους εκτιμώ, κι ας διαφωνώ, κι ας θελω να γκρινιάξω μαζί τους... γιατί υπάρχουν έτσι απλά εκεί, όπως κι εγώ, μεσα σε μικρόκοσμους ή όχι, αφανείς ή όχι, μονοι ή με κόσμο... από αυτούς ενημερώνομαι, όχι για οσα θεωρώ ειδήσεις, αλλά για κείνα που μένουν μετά τις ειδήσεις, μετά τα νέα, για κείνα που παγιώνονται, που κρύβονται πίσω από κλειστές πόρτες και σφαλιστά παραθυρόφυλλα...

Μου αρέσουν τα προσωπικά μπλογκς γιατί αντικαθιστούν ψεύτικες ανάγκες θεραπευτικές, γιατί δινουν λόγο και βάση σε ψυχές σχεδόν αόρατες στης μερας τη βιασύνη... τα διαβάζω τα ρουφώ, βρίσκω κομμάτια μου εκεί άλλα ξεχασμένα άλλα φρέσκα νιούτσικα...

Δεν ξέρω ποιοι ειναι πίσω απ τις οθόνες δεν ξερω πως μοιάζουν, αν πραγματικά πονούν αν ειναι φιλόδοξοι σπουδαιοι, ή υποταγμένοι μικροί, για αυτό μου αρέσουν όμως, γιατί εκεί υπάρχουν, ότι κι αν επιτάσσει ή επιβάλει η πραγματικότητά τους πίσω απ την οθόνη...

θλίβομαι μαζί τους γελώ, θυμώνω, μια παρέα άυλη, αλλα μια παρέα δυνητικά σπουδαία... παράξενο κι ίσως τρελλό μα ναι μια κοινωνία που στερείται επαφής, μεσα από κείνα τα προσωπικά ιστολόγια βρίσκει παρέα, καθίσταται κοινωνία, με τα καλά και τα κακά της, αλλά παραμένει εκεί ως ύπαρξη σε άλλη διάσταση σε παράλληλο κόσμο...

Μου αρέσουν τα προσωπικά μπλογκς...ετσι γιατί μου αρέσουν, ωχου......

http://sershades.blogspot.com/

http://sershades.blogspot.com/

http://perakis.pblogs.gr/

http://mavroskiknos.blogspot.com/index.html

http://tsalimi.blogspot.com/

http://matiaklista.blogspot.com/

http://www.paramithas.gr/

http://nosceteipsum33.blogspot.com/

http://oyden.blogspot.com/

http://imerologio-katastromatos.blogspot.com/

http://meneksedia.pblogs.gr/

http://malakas.wordpress.com/

http://tapanta.blogspot.com/

http://o-kairos.blogspot.com/