Πάνω σε ένα βαρκάκι μισοσαπισμένο...
Φόρτωσα φρούτα και καρπούς...
ελπίδες κι όνειρα παλιά
λίγο χώμα από εκείνο που με γέννησε....
μια ανάσα της μάνας την ευχή...
και δυο κομμάτια χαρτί που μίλαγε γι αγάπη...
κι έφυγα...
δειλινό ήταν, ανατολή?
δε ξέρω δε θυμάμαι....
το χρώμα ίδιο ήτανε κόκκινο της φωτιάς...
ακόμα φεύγω.... όλο και πιο έξω, όλο και πιο ψηλά...
όλο και πιο μακριά...
μέχρι το νήμα να κοπεί...
μέχρι η βάρκα να σαπίσει,
μέχρι η ανάσα να γίνει βροχή,
κι η εικόνα να γίνει ήχος...
κι η ελπίδα και το όνειρο να γίνουν φως...
ακόμα φεύγω....
Χριστίνα Σαββατιανού (2003)
:):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήLove ya!
αχ πεταλούδα μ να σαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή βδομαδα φιλαράκι μου
Όμορφη εποχή για ταξίδια (ακόμη κι αν είναι νοερά). Φιλια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήοπως πανε τα πράγματα μόνο να φύγουμε μας εχει μείνει μπας και ζήσουμε με αξιοπρέπεια ασφάλεια και χαμόγελο
ΑπάντησηΔιαγραφή