Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η Αλεξάνδρα το παληκάρι

Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...

20 Δεκ 2013

Κουνουπιδάκι της Χριστίνας - ό,τι νάναι...

Τούτο εδώ το φαγάκι, είναι παλιά πολύ παλιά μου έμπνευση, πάει πίσω περίπου 12 χρόνια τότε που δούλευα πολλές σκληρές ώρες και χρόνος για μαγείρεμα μπελαλίδικο δεν υπήρχε... 

Γυρίζοντας ενα βράδυ από τη δουλειά, με τα μαγαζιά κλειστά και το ψυγείο σχεδόν άδειο πεινασμένη τρελλά αλλά μή θελοντας να παραγγείλω πακεταρισμένο αμφιβόλου ποιότητος φαγητό ψαχουλεψα το ψυγείο και είχα τα βασικά υλικά τούτης της συνταγής..(μέσα στα χρόνια το ενίσχυσα ή το παράλλαξα κατά βούλησιν μια και τούτες οι απλές γρήγορες συνταγές σηκώνουν όλα τα γούστα και πολύ πειραματισμό γευστικό.... 

Θα ανακαλύψετε ότι μπορεί να σερβιριστεί και να υπηρετήσει σαν πιάτο περισσότερους από έναν ρόλους, δηλαδή, τρώγεται σαν κύριο γευμα, συνοδεύει απίθανα ψητά κρέατα και ίσως και θαλασσινά αν και με θαλασσινά δεν το εχω δοκιμάσει, μπορεί επίσης λίγο πιο ψιλοκομένο να σερβιριστεί σαν συνοδευτική σαλτσα με κριτσίνια και παξιμάδια στα παρτυ και να κάνει εντύπωση, τέλος είμαι σίγουρη ότι θα μεταπείσει πολλά παιδιά αλλά και ενήλικες που δεν συμπαθούν το κουνουπίδι, και θα το εντάξουν στη διατροφή τους... ξεκινάμε λοιπόν με τα βασικά υλικά που είναι λιγα φθηνά πολύ, απλά και τα περισσότερα σπίτια (εύχομαι όλα) τα έχουν..

Χρόνος προετοιμασίας και μαγειρέματος όχι περισσότερο από 15-17 λεπτά.


ΒΑΣΙΚΑ ΥΛΙΚΑ

1  μικρό κουνουπίδι, δίνει 2-4 μερίδες κυρίως πιάτου ή μεγαλύτερο αν έχετε να ταϊσετε περισσότερα στόματα - χωρισμένο σε φουντίτσες

1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό, ψιλοκομμένο

 Μερικά κλωνάρια σέλινο

2-4 κουταλιές της σούπας μουστάρδα πικάντικη ή και περισσότερες ανάλογα πόσο εντονη θέλετε τη γεύση

Μισό κουταλάκι του γλυκού πάπρικα γλυκειά ή όσο επιθυμείτε ανάλογα τη γεύση και τα γούστα σας.

1 κουτάκι κρέμα γάλακτος ή γιαούρτι στραγγιστό ή τυρί κρέμα ανάλογα τι σας αρέσει... γάλα ή κρεμα σόγιας για τους βιγκανς (αλλα δεν το εχω δοκιμάσει με αυτό δεν ξέρω τι γεύση δίνει)

 Λίγο ελαιόλαδο 

Αλάτι

ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ - ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΥΛΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΣΑΣ

Για το κύριο πιάτο μπορείτε να προσθέσετε μανιτάρια ψιλοκομένα 

Στο σερβίρισμα μπορείτε να γαρνίρετε με διάφορα μυρωδικά ανάλογα τα γούστα της οικογένειας και τον τροπο που θα το σερβίρετε, οπως μαιδανό ή σελινο ψιλοκομμένα, κάπαρη (του πηγαινει τρελλά) ή οποιοδήποτε συνδυασμό τουρσιών κι αυτά του ταιριάζουν τρελλά.. με ελίτσες χωρίς κουκούτσι κομμένες στη μέση,  μπορείτε επίσης να προσθέσετε ξηρούς καρπούς οπως κουκουνάρι και καρύδι και για τολμηρούς σταφίδες μαύρες.... 

Ο μόνος περιορισμός στις προσθήκες και στο σερβίρισμα είναι τα γευστικά σας γούστα και η φαντασία σας....


 

ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ, ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (εύκολο και συντομο)


 Αφού προετοιμάσουμε τα υλικά, ψιλοκοβουμε κρεμμύδι και το μισό σελινο, και κανουμε το κουνουπίδι φουντίτσες

 Βράζουμε για 10 μόλις λεπτά, ή μέχρι να τσιμπιέται αλλά να μη λιώνει. το κουνουπίδι με το μισό σελινο σε αλατισμένο νερό που βράζει, *το σέλινο εξαφανίζει την ασχημη μυρωδιά απο το βρασιμο του κουνουπιδιού και δινει και ομορφο επιπλέον αρωμα*



Σουρώνουμε καλά το κουνουπίδι να μην έχει περιττά υγρά.






Στο ίδιο σκεύος που βράσαμε το κουνουπίδι αφού στεγνώσουμε καλά, ρίχνουμε ελάχιστο λάδι ισα να καλυφθεί ο πάτος του και μαραίνουμε το ψιλοκομένο κρεμύδι και το ψιλοκομένο σέλινο - οσο θελουμε, εγώ δεν τα ροδίζω γιατί μου πικρίζουνε....  *Αν προσθέσετε μανιτάρια η καλύτερη στιγμή είναι τώρα ωστε να εξατμιστούν τα υγρά τους.¨*
Μολις μαλακώσει το κρεμμυδάκι και το σελινο και γυαλίσουνε, προσθέτουμε το βρασμένο κουνουπίδι και όσο γλυκειά πάπρικα θέλουμε, λίγο αλάτι αν επιθυμούμε, και ανάλογα με τι εχουμε επιλέξει να γαρνίρουμε στο σερβίρισμα ανακατεύουμε για ένα περίπου λεπτό σε μετρια προς χαμηλή φωτιά να ενωθούν τα υλικά.






Διατηρούμε τη φωτιά χαμηλή δεν θέλει να βραζει ή να καεί, προσθέτουμε τη κρέμα γαλακτος ή το τυρί κρέμα ή το γιαούρτι μας ή το γάλα σόγιας ή ότι αλλο έχουμε επιλέξει σαν γαλακτοκομικό ή εναλλακτικό του και αφήνουμε ενα δύο το πολύ λεπτά να παρουν μια ελαφρια βράση.


Σβήνουμε τη φωτιά.
Τέλος προσθέτουμε όση μουστάρδα πικάντικη επιθυμούμε, οι δύο κουταλιές της σούπας δινουν ωραία πικαντικη γεύση και αρωμα σε ένα μικρούλι κουνουπίδι που βγάζει  δύο μερίδες - και ανακατεύουμε πολύ καλά να απλώσει η μουστάρδα παντού, αφήνουμε άλλο ενα λεπτό με τη φωτιά κλειστή πλέον να ησυχάσει και να δέσει.





Σερβίρουμε γαρνίροντας με κάπαρη, ή ποικιλία ψιλοκομμένων τουρσιών ή μυρωδικά φρέσκα ή και με ξηρούς καρπούς σαν κύριο πιάτο, ή με κάποιο ψημένο κρέας, ή με κριτσίνια παξιμαδάκια κλπ για νόστιμη σάλτσα σε πάρτυ. 


ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΟΡΕΞΗ.... 
ΑΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΑΣ....
Με όλη μου την αγάπη (Χριστίνα Σαββατιανού)








11 Αυγ 2013

60.... Θολούρες

Δεν ειμαστε ανθρωποι πια, οχι δεν ειμαστε, ενα τσουρμο αλαφιασμένων φοβικών κανίβαλλων ειμαστε, που τρεχει αλλοπρόσαλλα εδώ κι εκει να βρει νοημα, κι υπαρξη να βρει, μεσα στα θολά σκοτάδια της ανυπαρξίας του.... ενα τσουρμο απο ανόητα κανιβαλλικά κουφάρια, που τρεχει τρομαγμένο να σωθεί απο την ιδια του την υπαρξη, βρωμάει πια εδώ ασχημα βρωμάει και με ζαλίζει... ουφ

(Χριστίνα .Σαββατιανού. 11-08-2013)

8 Ιουλ 2013



εκεί, στην άκρη του χειλιού, προσμονή καρφώνεται, ποθεί κρυφή βουβή δειλή αθόρυβη...

σκιρτήματα παράξενα ξεχασμένα καιρό, καράβι αταξίδευτο το σώμα σου και το ποθώ...
δύσκολες νύχτες μουσικές τις ντύνω... μήπως και το θέλω γινει τολμηρό...

πονάει η έλλειψή σου, κι ας εισαι εδώ...

ταξίδι πηγαινέ με, ταξίδι εκεί ψηλά στο βράχο τον αρχαίο,
εκεί που γη και σωμα ενα, ουρανός ψυχή μαζί, εκεί να σε δεχθώ...

τρυφερά στην καρδιά μου, σε στολίζω με αστέρια με χυμούς σε μεθώ... τρυφερά στη ψυχή μου σε νανουρίζω με αστέρια στολίδια απο τον ουρανό τον πιο κρυφό....

σε θέλω απόψε, σε θέλω και χθες, σε θέλω και τώρα... μα αετός και σε χάνω.. ξανά σε ζητώ....

Χριστίνα Σαββατιανού 2013 




27 Ιουν 2013

Ανθρωποι ΠΟΝΤΙΚΙΑ.....

 
Οι Ανθρωποι ΠΟΝΤΙΚΙΑ..... σε ενα κλειστό υπογειο εργαστήριο με σκηνικό χαρούμενα παραπλανητικό.

Οι ανθρωποι ποντίκια σε ροδες αέναα κινούμενες χωρις ανάσα χωρις επίγνωση - Οι άνθρωποι ποντίκια γυρω μου πεινουν διψούν πεθαινουν τρεχουν τρεχουν τρεχουν... δεν μιλούν, δεν κοιτούν, οι ανθρωποι ποντίκια μονο νεύουν συγκατάβαση αποδοχή, φόβο, μίσος, εχθρα, θανατο.

Οι ανθρωποι ποντίκια σε φόντο περιορισμένο, σε φόντο λειψό οι ανθρωποι ποντίκια είναι παντού -

Κρύβομαι μην άνθρωπος ποντίκι γίνω κι εγώ!...

(Χριστίνα Σαββατιανού... 27-06-2013)

2 Απρ 2013

Ξεθωριασμένες εικόνες

η Μαίρη μέσα στη φούρια της ξέχασε το δεξί της παπούτσι στο κατώφλι του μπακάλη, το δε κι η μισότυφλη η γάτα του κυρ Λευτέρη έτσι λεπτό και μικρό που ήταν και το πέρασε για ποντίκι κι αρχισε το παιχνίδι, κάτω απ το γιασεμί το κλειδί στραφτάλισε στον ήλιο, σταμάτησε μια στιγμή, το κοίταξε... 

Αλήθεια τότε που ήταν παιδί και τη φωνάζανε Μαρίτσα, ένιωθε αλλιώς τη μυρωδιά του γιασεμιού και το στραφτάλισμα του κλειδιού της θύμιζε αστεράκι που λάμπει μερα μεσημέρι...

Πριν προκάμει να αποσώσει τη σκέψη, ο καπνός πηχτός μαύρος ξεχύθηκε κατω απ τη πόρτα ανταμωμένος με μια φλόγα, έτρεξε ξανά στον κυρ Λευτέρη, την πυροσβεστική γρήγορα.... παει το σπίτι κυρ Λευτέρη, και κοίταξε χαμένη τη γάτα που μασούλαγε το παπούτσι της... Το πόρισμα ελεγε οτι η φωτιά ξεκίνησε από τον παλιό πίνακα του ρεύματος... το μόνο που της έμεινε ήταν το κλειδί και το γιασεμί...

(Χριστίνα .Σαββατιανού 12-10-2005.)

21 Μαρ 2013

Είναι Λάθος! ....

κάποιος σου φώναξε: Είναι λάθος! κι εσύ, φωτοτύπησες μια ολάκερη ζωή... αποδείξεις οτι υπάρχεις χαρτιά μελάνι ασημαντότητα....

κάποιος φώναξε για λάθος... κι εσύ ξέχασες πως ήτανε να ζεις...δρομοι στενά ήλιοι φεγγάρια όνειρα ελπίδες μέσα σε ενα πακετο φωτοτυπημένα χαρτιά...

έδωσες, εδωσες, εδωσες ότι ικμάδα, όση ειχες....

εμεινες στο αρχείο μια υπόθεση παλιά....

κάποιος ψιθύρισε, ήταν λάθος... μα το χαρτί ξεθώριασε, δεν είσαι πουθενά... ποιος θα θυμάται ότι καποτε υπήρξες πως ήσουν άνθρωπος και ζουσες κάπου, σαν άνθρωπος, αληθινά?


κάποιος σε σκέφτηκε, και είπε.... "ΛΑΘΟΣ"... μα εσύ δεν ήσουν πουθενά...

(Χριστίνα Σαββατιανού 21-03-2013)

9 Μαρ 2013

colors and brushes...

such a distressful background... such a wretched foreground,.... 

and there in between with colors and dreams, with pleasures never tasted and hopes that die before they're born, me, standing blinded by the stinky smog of burnt minds, deafened by the screams of desperate non lived lives...

just standing there with colors and brushes never to be used... 

ideas burst into fireworks of moments full of desire... 

desires leave last breaths on the dimmest  shades of my colors... 

blurry voices within forgotten rainbows... there in between.... just a step close just an eternity away... 

(Christina Savvatianou 8-3-2013)

7 Μαρ 2013

bits and strings...

sometimes I get connected to some subtle strings that are so creative, so perfect in shape and form and sound, that the mind becomes void to welcome these visitors that come out of nowhere ... 

This connection hurts the reality which is so empty of shape and form and sound, almost materializing it into a completely different dimension... 

I love those moments of connection, they cry unity in its uttermost expression.... 

And then, the rest of people appear, and those strings break, burst into billions of dark bits of stupidity and surrendering suicidal empty spaces.... 

(Christina Savvatianou. 07-03-2013)

6 Μαρ 2013

Απαγορευμένη εικόνα ....

δες λοιπόν μια σουρεαλιστική εικόνα: η τηλεόραση στο δελτίο ειδήσεων μεγάλου καναλιού με την δημοσιογραφο να μιλάει με εντονο τροπο για τις θυσίες που πρέπει να γινουν για να σωθεί η χωρα, εχοντας ενα σενάριο προσεκτικά γραμμένο απεναντί της...

ενας φουκαράς απολυμένος εργάτης, ή ενας αγρότης καταχρεωμένος στην αγροτική, ή ενας πρωην εμπορος που μολις εκλεισε το μαγαζί του λόγω χρεών, με τρια παιδιά, κουκουλωμένος με κουβέρτα μια και δεν εβαλε πετρελαιο φετος, απεναντι απο το γυαλί, να εχει παρει χαρτί και μολύβι να γραφει να γραφει σαν τρελλός τι νεο θα χρωστάει με τα επιβεβλημένα μετρα για να διασφαλιστεί η δοση του δανειου που θα εξασφαλίσει οπως του λενε τα φαρμακα τη συνταξη του παππού και ισως φερει και αναπτυξη μια και οι τραπεζες που θα τα παρουνε δεν θα βαρέσουνε κανόνι...

γραφει γραφει προσθετει αφαιρει, δε βγαινουν, εντρομος ακουει τη συνεχεια του λενε για λεφτά πολλά λεφτά για νεους διορισμούς ημέτερων παιδιών σε θεσεις υψηλές και καλοπληρωμένες, και βγαινουν υπουργοί και με θάρρος λενε την αληθεια οτι με πεντακόσια ευρώ δεν μπορούν να ζήσουν...

κι εκεινος μενει εκει κοιτάζει, το μολύβι πεφτει απο το παγωμένο χερι, δεν βγαινει ο λογαριασμός, αν ο υπουργος δεν ζει με 500 εκεινος πως θα ζησει με τιποτε? εκεινον δεν τον αποζημίωσε η εταιρεία για το εργατικό ατύχημα ποτέ, ειπαν οτι ηταν εκεινος απρόσεκτος.,... ενώ ο πρωην πρωθυπουργός παιρνει καμποσα χιλιάρικα γιατί του βαλανε καποτε γκαζάκια... γκαζάκια να ειχαμε ενα γκαζάκι να φτιαχναμε καφέ.... αυριο περιμενει τον κλητήρα να του κανει εξωση γιατί το νοικι εμεινε εξι μηνες τωρα απλήρωτο, τι φταιει κι ο φουκαράς ο ιδιοκτήτης σκεφτεται, κι αυτός απο αυτο το διαράκι περιμένει.... τα παιδιά, τα παιδιά τι να κανω τα παιδιά? η κυρά μου με το ζάχαρο δεν μπορει πια να περπατήσει.... καθεται με τη κουβέρτα ακόμη και βλεπει το γυαλί...

ψεματα αλήθειες γεμίζουν το μυαλό και εκείνο μοιάζει ολο και πιο αδειο ολο και πιο οδυνηρή η σκεψη μια και δεν βγαινει τιποτε στο γαμημένο το χαρτί οποια πραξη και να κανει παλι μειον ειναι...

ντρεπεται πολύ φοβάται, τα παιδιά τι να κανει τα παιδιά? το μικρό περασε τη πνευμονία με τα πρωτα κρυα παραλίγο να το χασουνε, ευτυχώς πηρε το τελευταίο εκας ο πατερας με τη συνταξη του και πληρώσαν τα αντιβιωτικά.... σιγά σιγά παγωσε και το αλλο χερι οχι απο το κρυο απο την αδυναμία να κανει κατι να ψαξει καπου να βρει να καλύψει τις ανάγκες, να πληρώσει την εφορία το ΦΠΑ που του φορτώσαν το κλεισιμο του μαγαζιου και για την δηθεν αποζημιωση που ποτέ δεν πηρε.... τρεμει.... φοβάται, στο γυαλί οι αρχηγοί του λένε μεγάλες αλήθειες χωρις να τρεμουν, πληρώνονται αδρά, μα τα παιδιά... ξανασκέφτεται... τι θα τα κανω τα παιδιά και τη κυρά μου με το ζαχαρο ....

το μπαλκόνι ηταν ψηλά το εδαφος ομως φανηκε πολύ κοντά.... στις ειδήσεις ειπαν οτι ειχε ψυχολογικά προβλήματα ο σαραντατριάχρονος απολυμένος εργάτης, πρωην εμπορος, πλέον ανεργος, φτωχός πατερας οικογενειάρχης ανθρωπος απλός....

(Χριστίνα Σαββατιανού 8-12-2012)

Urge...

This urge to unite all those invisible bits, all those strings and thoughts, all those shadows and lights you have come across, all those expressions and non expressions.... this urge pushes hard inside and out...

This urge is ascending into worlds so pure, so true, that scare away the spoiled and ill trained by matter minds.... they burst into voids....

This urge doesn't resemble anything, doesn't imitate nor life nor death, this urge to unite is life, the only life so vivid and lucid that hurts and bruises  the false reality you are trapped in. this urge is your freedom path.

This urge is here, now, and embraces each moment each instant as it is, it acts like its the last thing I may do its demanding it urges me to fulfill its existence like no tomorrow will be there....

This urge is mystic hidden and yet simple, its secret untold and yet so loud to not be heard.

This urge is the only way love can exist in me, this way IS LOVE it evolves revolts never cease to be....


Christina Savvatianou 6-03-2013 

5 Μαρ 2013

59.... Θολούρες....

μη με κανεις να ξεχάσω ανθρωπος πως ειμαι.... μη με σπρώχνεις να ξεχάσω ανθρωπος πως να ειμαι...

μη με κανεις να μισήσω με το ζορι γιατί τίποτε δε θα ναι οπως το περιμένεις ή οπως το σχεδίασες....

ασε με να ζήσω όπως έχω ανθρώπινα επιλέξει, μη τυχόν και τη δική σου ανάσα πριν πεθάνω τη στερήσω...


Χριστίνα Σαββατιανού 5-3-2013

24 Φεβ 2013

58.... Θολούρες....

πολλοί μιλάνε για ονειρα, την ωρα που η φωτιά τα ονειρα τα καίει...

άλλοι μιλάνε  για το αυριο την ωρα που το τωρα τελειώνει τη ζωή...
μιλάνε πολλοι... μιλάνε πολύ...

μιλάω κι εγώ λέξεις αταίριαστες για να χω καπου να σταθώ...

ο χωρος τους αβέβαιος και φοβάμαι...

οι λέξεις οι αταιριαστες όμως πιο στέρεες μοιάζουν, νιώθω πως μπορούν και με βαστάνε....

μοιάζει στη σιωπή να καταφεύγει ο φόβος μα στα ονειρα των λέξεων κρύβεται ακόμη η ζωή ....


(Χριστίνα Σαββατιανού 24-02-2013)

22 Φεβ 2013

57..... Θολούρες

ανθρωποι βουβοί, τρομαγμένοι, ξάγρυπνοι αναζητώντας τη ζωή που χάθηκε αποτομα, βίαια, ψάχνοντας ουρανό να αποθέσουν εστω ένα τόσο δα μικρό ονειρο... 

γέροντες πολλοι κι αλλοι νέοι σιωπηλοί ολοι μαζί μα τόσο μονοι. 

ο ουρανός κλειστός θυμωμένος βαρύς, καταιγίδα εγκυμονεί καταιγίδα και φωτιά φτυνει.... 

δυο νότες σε ενα ξεχασμένο ραδιόφωνο, μια φωνή χωρις πρόσωπο βάλσαμο γίνεται, δυο λεξεις μια καληνύχτα, μια ευχή, ενα παράπονο.... 

ποιος ξέρει ποσοι κάθε νύχτα αγρυπνοι μένουν ψάχνονας τη ζωή που άξαφνα εφυγε απο τα χέρια τους? 

ποιος ξερει ποσα ραδιόφωνα γίνονται παρέα, ποσες οθόνες βάλσαμο, ποσες νύχτες εφιαλτες, ποσα πρωινά ευχές να μην έλθουν! 

δε μου αρέσει ο κόσμος που μας φτιαξανε αλήθεια, και έχω χάσει εκείνον τον τρελλό μου τελευταία... 

κρυφτηκε σε μια γωνιά ενός δρομου γεμάτου δακρυγόνο και καπνογόνο, κι εκτοτε χάθηκε απο διπλα μου... 

μονο στα χαμόγελα τα αναρχικά των αόρατων φιλων, των μικρών αγγέλων μου καρφιστώνει μηνύματα κρυφά πως ειναι εκεί εξω και με περιμένει μαζί με τη ΖΩΗ... 

(Χριστίνα Σαββατιανού αποψε που δε θυμαμαι ποσο εχει ο μήνας Φλεβάρης του 2013)

16 Φεβ 2013

56.... Θολούρες.....

ποιος να μας το έλεγε μανουλα, ότι θα ερχοταν στους πολιτισμένους χρόνους της ζωής μου εκεινης που θεμέλιωσες με αγάπη και με συνειδηση του όλου της κοινωνίας και του ανθρώπου μεσα μου...

μια στιγμή που θα ζουσα ολους τους πολέμους που σου στερησαν εσένα τα παιδικά σου χρόνια τη νιοτη και την δική σου ολάκερη τη ζωή, εκεινα ολα μαζεμένα που σου σπασανε τα κοκκαλα στο στερνο που σου χαραξαν τα πνευμόνια και σου ματωσαν τη ψυχή τοσο που να τα βρει ευκολα και προωρα ο καρκίνος που σε πηρε απο κοντά μου τοσο βιαστικά!

Τυχερή εισαι μανούλα που έφυγες τοτε τον Απρίλη του 2004 μεσα στη γλυκα της ανοιξης, τυχερή γιατί θα εφευγες απο τους πρωτους τωρα σε τουτους τους ακυρηχτους πολέμους που ήλθε η σειρά μου να ζήσω....

Μου λείπεις πολύ Μανούλα αλλά χαίρομαι που ησουν εσύ ο καλλιτέχνης της ζωής μου που σμιλεψες το χαρακτήρα μου που φουσκωσες τη ψυχή μου την εμαθες να υπαρχει και να νοιάζεται....

Μου λειπεις πολύ αλλά χαιρομαι που δεν εισαι εδώ σε τουτη τη κακιά τη μαύρη εποχή...

Στείλε μονάχα λίγη δυναμη παραπάνω μανούλα να αντέξω, να πολεμήσω, να λειάνω τις χαρακιές που τουτοι οι πόλεμοι χαράζουν στη ψυχή τη σκέψη και τη καρδιά μου...

Μανούλα μου λείπεις μα πάντα είσαι εδώ.... ποσο σε αγαπάω να ξερες....

(Χριστίνα Σαββατιανού 16-02-2013)

14 Φεβ 2013

55..... Θολούρες

αν μισοκλεισεις τα ματια σου και πισοπατήσεις δυο τρια βήματα, θα δεις την εικόνα πολύ πιο καθαρά...

θα δεις τη ζωή σου κρεμασμένη στο τσιγκέλι του πιο μοντέρνου κρεοπωλείου της ανθρωπότητας....

θα δεις τη σκεψη σου ποδοπατημένη απο βρωμικες ιδεολογίες καθε ειδους... θα δεις τα παιδιά σου πεθαμένα πριν καν γεννηθούν...

θα δεις τη φύση τη γη σου τη τροφή σου απαλλοτριωμένα πριν καν καρπίσει και μπορέσει να σε θρεψει...

αν μισοκλεισεις τα ματια σου και κανεις δυο τρια βήματα πίσω θα δεις ποση ζωή αφησες να διχειρίζονται βρωμικα ξενα χερια....

μη μετανιώσεις, μην απελπιστείς, απλά κανε ενα δυο τρια πέντε βήματα μπροστά και παρε τη ζωή σου στα χερια σου τουτη τη φορά...

Με παθος χωρις φανατισμό, με πεισμα χωρις μίσος, με συνεπεια χωρις βόλεμα, με μόχθο χωρις φόβο....

Με αγάπη πολλή για εκείνο που αληθινά αξίζει να λέγεται ζωή.... 

ισως ειναι οι τελευταίες ευκαιρίες τουτες για ολους μας ....

(Χριστίνα Σαββατιανού 14/02/2013)



2 Φεβ 2013

54.... Θολούρες


συχνά, γεννιούνται την ιδια ωρα ενα δυο αστερια στον ουρανό, και πιάνει ρίζα στη γη ενας σπόρος, 

ταυτόχρονα πεθαινει μια αξία μεσα σε εναν ανθρωπο και γίνεται μικρότερος ζαρώνει η ανθρωπιά του,

αν γινει τα αστερια να φωτίσουν αλλους ανθρώπους και ο σπόρος να καρπίσει ομορφο κι άξιο καρπό και να θρεψει μια νεα αξία καλύτερη σε εναν αλλο ανθρωπο τοτε μπορεί να σωθεί κι ενα χαμόγελο, και η επομενη μικρή ζωή η επομενη ατομικότητα να προστατευτεί μεσα σε ενα συνολο καλύτερο, πιο ανθρωπινο πιο αγαθό, πιο λεπτό και άξιο.... 


(παραμιλητό, Χριστίνα Σαββατιανού 01-02-2013)

25 Ιαν 2013

53... θολούρες




Τρυπια συνειδηση, μουχλιασμένη ψυχή... εγώ εγώ εγώ εγώ... κλεινει η πορτα - παραδόθηκες εσύ εσύ εσύ.... δε σε λυπάμαι δε σε φθονώ, αλλου σε αλλο ουρανό πετάω η τρελλή εγω.... μα σκεψου αν σου εχει μεινει μια σταλιά μυαλό... σκέψου να χαρεις... ποιον και ποσο βαρος θα αντεξεις στου εγώ σου το λαιμό?

(Χριστίνα Σαββατιανού 25-01-2013)

12 Ιαν 2013

untitled




ποσα θηρία εχουμε να πολεμήσουμε θεέ μου, ποσους όρους  να απλοποιήσουμε!

απο εκείνους που φτιαχτηκαν ακριβώς για να μας διχάζουν ακόμη και στις πιο αγνές στιγμές κι εκφράσεις μας, ποσα εμποδια εχουν βαλει σαν αξίες, σαν εννοιες σαν κομμάτια της ζωής μας που ορίζουν απολυτα σχεδόν...

τρομάζω με την πολυπλοκότητα που καταφεραμε να προσδώσουμε στο απλό... φοβάμαι πως δεν θα μου φτασει ο χρόνος και τα χρονια που εχει ορισει η φυση στις αντοχές μου για να δω τον ανθρωπο ανθρωπο και τη ζωή ζωή...

φοβάμαι πως θα φυγω μεσα στο σκοτεινό αυτό διχτυ που η ιδέα γινεται σκοπός και η ζωή χανεται σε σκιές και σε μονοπάτια παραδοξα που μονο να την κλέβουν ξέρουν...

ποσα θηρία αραγε θα καταφερω κι εγώ στα λιγα ή περισσότερα χρόνια που θα αντέχει η πλάτη μου να αντιμετωπίσω? θα φύγω μπλεγμενη στο κουκουλι που φυλακή το βλέπω ή θα φυγω ανθρωπος απλά?

(Χριστίνα Σαββατιανού 12-01-2013)


Σελίδες

Ετικέτες

τα δικά μου (327) περιβάλλον (91) writting (67) Greece (57) poetry (50) χρήσιμα (39) χαμόγελα (38) video (37) κοινωνία (35) φωτογραφία (32) health (30) environment (24) phtography (24) εθελοντισμός (24) υγεία (23) people (21) music (20) stories (15) blogging (14) children (13) παιδά (13) computers (12) information (11) μπλογκοπαίχνιδα (11) doctor (10) πολιτισμός (10) συνταγές (10) χιούμορ (10) medicine (9) ελλάδα (9) μουσική (9) activism (8) world (8) οι συνταγές της κρίσης (8) goverment (7) rights (7) safety (6) services (6) Πάρνηθα (6) γκρίνιες (6) εκθέσεις (6) ποίηση (6) Επιστήμη (5) amalia (4) earth (4) technology (4) Αναδάσωση (4) αηδιούλες (4) αρθρογραφία απο ιντερνετ (4) γιατρός (4) πολιτική (4) πρωτβουλίες (4) σοφά λόγια (4) emergency (3) theatre (3) Εναλλακτική οικονομία (3) εκδηλώσεις (3) εκθεσεις (3) με ενδιαφέρουν (3) φύση (3) χορός (3) ψυχαγωγία (3) economy (2) games puzles (2) είπαν (2) εκδόσεις (2) ελεύθερος χρόνος (2) κόσμος (2) νομικά θέματα (2) συναντήσεις (2) τεχνολογία (2) DVD (1) Greek movie (1) amber alert (1) antiwar (1) dance (1) documentary (1) down syndrom (1) facebook (1) first aid (1) funny (1) internet security (1) nature (1) plektaniart (1) privacy (1) protest (1) radio (1) ΕΜ (1) ΧΡ (1) απορίες (1) απόκριες (1) αστικά τοπία (1) βιβλιο - e-book (1) διάστημα (1) διαβάζω (1) εναλλκτική ζωή (1) ενεργοί μικροοργανισμοί (1) εφημερίδες (1) ζωγραφική (1) θέατρο (1) καλομηνιάσματα (1) κινηματογράφος (1) παράξενα (1) παραδοξόνιο (1) παραμύθια (1) παραξενα chemtrails (1) παρατηρώ (1) πειραματα (1) περιοδικά (1) τεχνες (1) της γειτονιάς.... (1) φακελλάκι (1) ψάχνω (1)