Στης ψυχής το απάντημα βρέθηκα κι εγώ..
Ευτυχώς είδα.
ευτυχώς δεν ξέχασα.
Ευτυχώς άγγιξα.
Ευτυχώς χάϊδεψα.
Ευτυχώς δεν δάκρυσα.
Ευτυχώς δεν λυπήθηκα. Μπόρεσα κι αγκάλιασα έτσι απλά.
Μπόρεσα και είδα τον άνθρωπο
Πίσω από το χαμένο χέρι,
Πίσω από τα σβηστά τα μάτια.
Πίσω από τα βουβά τα αυτιά,
Πίσω από το νου που ταξίδεψε σε άλλη διάσταση..
Ευτυχώς είμαι ακόμα παράξενη...
Ευτυχώς τον πόνο δεν φοβήθηκα..
Του απάντησα με χαμόγελο
Ετσι απλά...
Χριστίνα Σαββατιανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....