ψιτ να κοίτα, μια μπάλα μπλε και μια μπάλα χρυσή, ναι πάρτες δικές σου να παίξεις να κλείσεις μέσα τους ότι σε σκοτίζει, ότι σε πονάει, δικές σου γιατί η ψυχή ξέρει...
βάλε μέσα τους ότι κακό και διώξτες έχει κι άλλες μπάλες μπλε και χρυσές που γράφουν το όνομά σου, μη φοβάσαι οι μπάλες κι οι ψυχές δεν τελειώνουν ποτέ...
κι ας ειναι το ποτέ μεγάλη λέξη...
Χριστίνα Σαββατιανού / 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....