Της νύχτας τα καμμώματα... (τα μπαλόνια της ώρας 13)

πόσο θα αντέχει το στόμα να μένει κλειστό;
πόσο τα χέρια θα αντέχουν να χαιδεύουν αντί να χτυπούν;
πόσο τα μάτια θα σφαλίζουν στον όλεθρο;
πόσο ακόμη θα δραπετεύεις της καταστροφής;
πόσο θα μας αντέξει τούτος ο κόσμος;

τα βλέπει η μέρα και κρύβεται....

με μια σημαία αμφίβολης προέλευσης
και νήματα σταθερών ινών...
Απαγορεύονται τα όνειρα...
μας χαλούν την ΤΑΞΗ...
Εγγυημένες αξίες
Εντός...

-------------

το άλλο με τον Μπόμπο το ξέρετε;

Χριστίνα Σαββατιανού - 22/09/2007

Υ.Γ. όλα μαζί με πιάσαν τα ανάποδά μου... και μονολογώ για να μη βρίσω