γνωσεις γνωσεις γνωσεις, λεπτομερειες απιθανες, λογοι λογοι λογοι πολλοι, που σταματάνε, παγωνουν εκει στα γραμματα εγκλωβισμένοι θαρρεις και τελειωσε ο χρόνος... κι η πραξη απεναντι περιμενει, χερια να την αδραξουνε, μυαλά να τη σκεφτουνε απλά σαν ιδέα σαν μια σκεψη φευγαλεα, και ψυχές ψυχές να την τολμήσουν, ψυχές που δεν σταματησαν στο γραμμα, και στον τύπο, δεν σταθηκαν στο όνομα και την ιστορια, αλλα ξεφυγαν τρεχοντας αγκαλιά να παρουν τη πραξη εκεινη που ευκαιρια γεννά, εκεινη που ισως να αγαπάει τη ζωή.... εκεινη τη πραξη την ασήμαντη που οσο το γραμμα φυλακίζει κι ο τύπος, θα μενει αόρατη μα πάντα δυνατή κι ετοιμη νεους κόσμους να γεννήσει....
(Χριστίνα Σαββατιανού
παγωμένες σκεψεις λιγο πριν ξημερωσει η 6η του Μήνα Μαρτη τουτου του 2014)
Εγω δε βλεπω σκεψεις παγωμενες, αλλα ζωντανες, ετοιμες να πεταξουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άνοιξη που δειλά δειλά ξεμυτά, έχει τη χάρη και διαλύει τις σκέψεις που πάγωσαν τη καρδιά μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάπου κάπου ομως αυτή η ζεστασιά της ανοιξης που ξεμυτάει και υποσχεται ζωή διαλύει τις καρδιές σε χιλιες σταγόνες που χανονται εξατμίζονται στην φρεσκια ζεστη, και μενει πισω ο ζόφος μενει πισω η σταχτη που μαζευτηκε οσο ο παγος κυβερνούσε τις καρδιές..... :(
ΑπάντησηΔιαγραφή