διάφανη απόψε η ματιά σου, διάφανη κι η ψυχή... κι ο κόσμος από τσίτι αραχνοϋφαντο φτιαγμένος
κάψε τα βιβλία με τα λόγια τα σπουδαία, φτύσε τις προκατασκευασμένες ιδέες που σε ποτίσαν, όλες εκείνες τις δικαιολογίες που σε κάνουν να αδρανείς πέταξε, κι έλα να ανακαλύψουμε τον κόσμο απ την αρχή...
να γίνουμε φιλόσοφοι, θεοί, κι ανθρώποι, να γίνουμε παιδιά και ζώα και δέντρα, να ενωθούμε με της γης και του ουρανού τα θαύματα...
φύγε απ το βόλεμα και έλα να ζήσεις κι εσύ...
θυμήσου, η ευτυχία δεν είναι στα πολλά, αλλά σε κείνα που αξία μοναδική έχουν... κι είναι τόσο λίγα! μια κουβέντα, μια ματιά, δυο τρεις λέξεις ένας ήχος κι ενα χρώμα...
όλα διάφανα απόψε... κι η ζωή απλή... παιδικό τραγούδι μοιάζει από γραμμόφωνο παιγμένο...
ξεβολέψου μην αργείς... θα ξημερώσει...
Χριστίνα Σαββατιανού / 18-03-2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....