Εμφανιζόμενη ανάρτηση
Η Αλεξάνδρα το παληκάρι
Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...
6 Απρ 2007
Μου είπαν ψέματα...
Φέτος δεν πήγα στον επιτάφιο, ούτε στους χαιρετισμούς, ούτε στην Ανάσταση θέλω να πάω... και αρνί δε θα φάω, θα προτιμήσω τη σαλάτα... ούτε αυγό κόκκινο θα φάω, θα προτιμήσω απ τα σπασμένα που δεν έβαψα (για το καλό)
Ακούω από παιδί, από δω κι απο κει για το Θείο πάθος, ακούω για τον Χριστό που σήκωσε τις αμαρτίες μας στην πλάτη του, ακούω για τη συγχώρεση, για την αγάπη ακούω τόσα, κι άλλα τόσα, κι άλλα πολλά...
Κοιτάω έπειτα ένα γύρο, και βλέπω άλλα, βλέπω πάθη, αμαρτίες, πόνο, φθόνο, απληστία, οργή, θανατηφόρες σκέψεις, θανατηφόρες ουσίες, θανατηφόρες συμπεριφορές... βλέπω το όργιο του τίποτα, και το μηδενισμό της ανθρωπιάς, και σκέφτομαι.... ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΜΑΤΑ κι εγώ δεν τους πληρώνω το κερί... ούτε τους τραγουδώ...
Θα πάω κατ ευθείαν στο αφεντικό να προσευχηθώ, όχι στην εικόνα, κι αν υπάρχει εκεί κάπου, ίσως με ακούσει χωρίς μεσάζοντες... και δεν θα προσευχηθώ να φύγουν οι αμαρτίες μου, ούτε οι δικές σου...
Θα του ζητήσω να μας δώσει μυαλό, φώτιση, λογική, τις αξίες μας να αποκαταστήσει, τα πάθη μας να ξεθυμάνει, να σταματήσει τους κύκλους του αίματος της ανθρωπότητας ή μήπως ειναι το αιμα της ανθρωπιάς που χύνεται?
θα του ζητήσω χαμόγελα για τα παιδιά, και φαί, και υγεία για τους γέροντες κι αξιοπρέπεια, και για τους νέους σωφροσύνη, και για τους μεσήλικες δύναμη και λογική και ταπεινότητα... Κι ανάσταση πνευματική ψυχική και φυσική θα του ζητήσω... για όλους όσοι θεωρούνται άνθρωποι, και δύναμη πολλή για κείνους τους λίγους που ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ... ναι αυτά θα του ζητήσω....
Αυτό θα κάνω φέτος, θα πάω στο αφεντικό να ζητήσω... γιατί οι άλλοι ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΜΑΤΑ... κι εγώ θέλω να έχουμε ένα πραγματικά ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
Χριστίνα Σαββατιανού/ 06-04-2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σελίδες
Ετικέτες
τα δικά μου
(327)
περιβάλλον
(91)
writting
(67)
Greece
(57)
poetry
(50)
χρήσιμα
(39)
χαμόγελα
(38)
video
(37)
κοινωνία
(35)
φωτογραφία
(32)
health
(30)
environment
(24)
phtography
(24)
εθελοντισμός
(24)
υγεία
(23)
people
(21)
music
(20)
stories
(15)
blogging
(14)
children
(13)
παιδά
(13)
computers
(12)
information
(11)
μπλογκοπαίχνιδα
(11)
doctor
(10)
πολιτισμός
(10)
συνταγές
(10)
χιούμορ
(10)
medicine
(9)
ελλάδα
(9)
μουσική
(9)
activism
(8)
world
(8)
οι συνταγές της κρίσης
(8)
goverment
(7)
rights
(7)
safety
(6)
services
(6)
Πάρνηθα
(6)
γκρίνιες
(6)
εκθέσεις
(6)
ποίηση
(6)
Επιστήμη
(5)
amalia
(4)
earth
(4)
technology
(4)
Αναδάσωση
(4)
αηδιούλες
(4)
αρθρογραφία απο ιντερνετ
(4)
γιατρός
(4)
πολιτική
(4)
πρωτβουλίες
(4)
σοφά λόγια
(4)
emergency
(3)
theatre
(3)
Εναλλακτική οικονομία
(3)
εκδηλώσεις
(3)
εκθεσεις
(3)
με ενδιαφέρουν
(3)
φύση
(3)
χορός
(3)
ψυχαγωγία
(3)
economy
(2)
games puzles
(2)
είπαν
(2)
εκδόσεις
(2)
ελεύθερος χρόνος
(2)
κόσμος
(2)
νομικά θέματα
(2)
συναντήσεις
(2)
τεχνολογία
(2)
DVD
(1)
Greek movie
(1)
amber alert
(1)
antiwar
(1)
dance
(1)
documentary
(1)
down syndrom
(1)
facebook
(1)
first aid
(1)
funny
(1)
internet security
(1)
nature
(1)
plektaniart
(1)
privacy
(1)
protest
(1)
radio
(1)
ΕΜ
(1)
ΧΡ
(1)
απορίες
(1)
απόκριες
(1)
αστικά τοπία
(1)
βιβλιο - e-book
(1)
διάστημα
(1)
διαβάζω
(1)
εναλλκτική ζωή
(1)
ενεργοί μικροοργανισμοί
(1)
εφημερίδες
(1)
ζωγραφική
(1)
θέατρο
(1)
καλομηνιάσματα
(1)
κινηματογράφος
(1)
παράξενα
(1)
παραδοξόνιο
(1)
παραμύθια
(1)
παραξενα chemtrails
(1)
παρατηρώ
(1)
πειραματα
(1)
περιοδικά
(1)
τεχνες
(1)
της γειτονιάς....
(1)
φακελλάκι
(1)
ψάχνω
(1)
Εύχομε καλό Πάσχα με ύγεια και χαρούμενες στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όλους shades μου, να σαι καλά φίλε μου, αλήθεια πως είναι το όνομά σου? δεν το χω προσέξει πουθενά μεχρι τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλύτερο κείμενο που έχω διαβάσει αυτές τις ημέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦεύγω και εγώ.
Να περάσεις καλά, σου εύχομαι από την καρδιά μου!
Ανάσταση κάθε
ΑπάντησηΔιαγραφήελπίδας, ονείρου,ανάσας, θέλησης που "σταυρώθηκε" άδικα...
Να περάσεις όμορφα Χριστίνα μου!
Καλό Πάσχα γλυκιά μου :) Το Άγιο Φως αυτών των ημερών να φωτίζει πάντα τη ζωή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα στε καλά βρε παιδιά, και ότι αγνό ποθεί η ψυχή του καθενός, ας πραγματοποιηθεί σύντομα,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περάσετε σούπερ (σε άπταιστα Ελληνικά ε!)μη φάτε πολύ και βαρυστομαχιάσετε και όσοι οδηγείτε μακριά από ποτό, πιείετε λεμονάδα σπιτική, είν και χωνευτική :Ρ
Χρήστο παράξενο είναι, τα κειμενάκια μου που θεωρώ αδύναμα, γιατί ίσως με εκθέτουν άμεσα κι όχι σε τρίτο πρόσωπο, σου αρέσουν, μου αρέσει αυτό... μοιάζει με αντίλογο, κι είναι εποικοδομητικό σε ευχαριστώ Φίλε μου να σαι καλά και να γελάς πολύ όλοι να γελάτε πολύ κι ας μην υπάρχει λόγος, το πολύ πολύ να μας πούνε τρελλούς....
Αναστασούλα μου ψυχή μου χίλια καλά και σε σένα σε διαβάζω πολύ το ξέρεις...
Φρανσίν, καλώς ήλθες κι από δω, είναι κοινή η ζωή όντως και τη δύναμη τη βρίσκουμε στα δύσκολα τα εύκολα ειναι το κερασάκι.... να εισαι καλά και σε ευχαριστώ, θα πω στη μαμά να δώσει χαιρετισμούς στον παππού σου κι από μένα :)
Χριστίνα μου …όχι καλό (Πάσχα ….)αλλά καλή ανάσταση
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έξοδος είναι εβραϊκή υπόθεση ….!
Χρόνια πολλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλά βρε Κλέαρχε, χίλια καλά για όλους, κι ότι ελπίζουμε κι ευχόμαστε να γίνει
ΑπάντησηΔιαγραφήνακ... έξοδος μας χρειάζεται κι εμάς, από τα αδιέξοδά μας... αλλά άσε μέρες που ναι να μην γκρινιάξω πολύ, από αύριο πάλι
Στο προφίλ μου έχω μειλ στείλε μου το δικό σου πλιζ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μάθεις εκεί και τ’ όνομά μου.
Όσο για το κείμενο σου με τα χρόνια πολλά και όλα τα υπόλοιπα δε βρήκαν καιρό να το σχολιάσω.
Μαζί σου είμαι μ’ αρέσουν οι σκέψεις σου.
den xerw ti ekanes telika, alla ego den piga kai oloi mu elegan: "ma kala den eisai xristianos?".
ΑπάντησηΔιαγραφήles kai auto einai to 8ema mas :-P
keim πήγα για να μην αφήσω τον πατέρα και τον σύντροφό μου μόνους, αλλά έπαιζα με εναν σκυλάκο που βάλθηκε να γίνει παπαδόσκυλος, και μπαινόβγαινε στην εκκλησία φοβίζοντας τον κόσμο (ήταν και θεριό το σκασμένο) βγήκε δε μπροστά από τους παπάδες με το φως, και γρύλισε την ώρα του Χριστός ανέστη, είχε πολύ γέλιο, έριξε κι ενα κυνήγι σε κάτι πιτσιρικάδες με κροτίδες, και μου κουνούσε χαρούμενος την ουρά...
ΑπάντησηΔιαγραφήαρνάκι μια φορά μόνο μαγείρεψα για τους άλλους εγώ έφαγα τη σαλάτα, ως συνήθως και έπαιζα με τα παιδιά τη χελώνα και τα σαλιγκάρια
σε ευχαριστώ που πέρασες
όσο για το Χριστιανός/ή, τοποθετούμαι κάπως έτσι:
πιστεύω ότι κάτι ανώτερο από μένα υπάρχει, αλλά δεν το ονοματίζω, ούτε το προσωποποιώ, σε αυτό προσεύχομαι όταν χρειάζομαι, και κρατώ κάποιους συμβολισμούς και σύμβολα που προέρχονται από χρόνους παλαιότερους της εγκαθίδρυσης του Χριστιανισμού στην Ελλάδα...
για παράδειγμα το σήμα του σταυρού, που ήταν ένα από τα σύμβολα του Διός, για την εξουσία του στα στοιχεία της φύσης... κάτι θα σημαίνει ο σταυρός λοιπόν και τονε δανείστηκαν κι άλλοι....
είναι μεγάλη συζήτηση όμως και θα βγάλω κακό όνομα ως πολυλογού...
Επιτέλους τα κατάφερα να ασχοληθώ λίγο με τα λινκ. Χρόνια πολλά παραξενιά μου κι εύχομαι ο μεγάλος να σε κρατάει πάντα γερή κι ευτυχισμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγα στην εκκλησία τη μεγάλη Παρασκευή, λιώμα στο μεθύσι, ΄πήρα τον επιτάφιο, συγκινήθηκα. Στην ανάσταση δεν πήγα. Γιατί όλη μέρα ήμουν μέσα στο αίμα, έσφαζα, έκοβα τους τρυφερούς λαιμούς των αμνοερηφίων και των κατσικιών..
ΑπάντησηΔιαγραφή