Αντε καλή χρονιά βρε παιδιά...

28-05-2002 - παράξενο δεν είναι το τότε και το τώρα δεσαν ετσι θλιβερά...

To σκηνικό παράξενο, βγαλμένο από μεταμοντέρνο σινεμά με αμφίβολο σενάριο χωρίς προσδιορισμένη λέξη μ' ανταριασμένη σκηνοθεσία...

Μέσα σε καυτές αμμουδιές τρέχουν δυο άνθρωποι ουρλιάζοντας αγάπες και λουλούδια... ποιος να αντέξει άραγε της αμμουδιάς το κάψιμο, ποιος να αντέξει να ληστέψει τις καρδιάς τα χρώματα λίγο πρίν η νύχτα γίνει μέρα, λίγο πριν το χαμόγελο του ήλιου φέξει για άλλη μια φορά στον τρομαγμένο από το ουρλιαχτό ουρανό?

Μεσα σε δρόμους σπασμένους σε κομμάτια, ανθρωποι τρεχουν ουρλιάζοντας ανόητα συνθήματα, συστήματα φορτωμένα, οργισμένες πενιές στον παράλογο ρυθμό... Ποιος θα σταθεί μπροστά το μενος να αγαλιάσει; ποιος θα αντεξει της λογικής το θόρυβο να κάνει παντιέρα; ποιος αλήθεια να ηγηθεί σε τούτο το ζαβό όχλο που όλο ξεχνά και βολεύεται;

Παράτονα μένει ακουμπησμένο το ματι σε ενα σωμα, σώμα παιδικό... σώμα που σπαρτάραγε ζωή, μα αψυχο φωτίζει πιο πολύ... Γεννιέται ελπίδα, την πυροβολούν εξ επαφής, μην τύχει και ριζώσει... Αδικος θανατος ακόμη πιο άδικη ζωή...

Πιο δίπλα θιασώτες που εξυπνοι θαρρουν πως είναι... μαέστροι ατρόμητοι ποδοπατούν ότι ιερό, ότι άξιο... ραγίζουν με θορύβους και μουρμουρητά καθε τι που ισορροπεί επικίνδυνα κι αόρατα... καινε και σπανε της λογικής τα όρια... Κι ο νους λοξοδρομεί...

Κι αυτοί ξεφρενα τρεχουν με φωτιά και οργή με παθος και πόθο... με ελπίδα κι απελπισία παντρεμένα σε ονείρου επανάσταση...

Μια διχάλα ξαφνικά ανοιγεται μπροστά τους... στέκουν τρομαγμένοι, το σκηνικό καταρρέει σαν από άμμο να ταν φτιαγμένο και παραδίνεται λάγνα στον πρώτο αέρα που το αγγιξε... Ηρθε η βολή και άραξε ράθυμα στης μέρας την καταχνιά... Γυρω μυρίζει χημικά... Γύρω αντεχω ακόμη και κοιτώ απ το γυαλί... Σιχαινομαι πολύ εμένα, εσένα εμάς... Παιρνω όρκο πως θα με εκδικηθώ....

Το ουρλιαχτό σκίζει για μιά στιγμή μονάχα του ουρανού το μπλέ και μένω εγώ ανταριασμένη να αναρρωτιέμαι ποιος λήστεψε την αισθητική από τουτο το παράλογο έργο...

Χριστίνα Σαββατιανού 28-05-2002 με προσθήκες 12-2008

Σοφία Κολοτούρου, το κοριτσάκι με τα Σπίρτα στα Εξάρχεια, Χριστούγεννα 2008

κοίτα τί βρήκα πάλι....

μια ευχή κι αυτή διαφορετική... από την Σοφία Κολοτούρου

ευχαριστώ πολύ για την άδεια αναδημοσίευσης...

================================================

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ,
ΤΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΑΠʼ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΣΑΣ
(σύνθημα σε τοίχο των Εξαρχείων)

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, στην Τζαβέλλα
στέκεται για ώρα – κι έξω παίρνει να νυχτώνει.
Γωνία Μεσολογγίου, γιορτάζει μια παρέα
τον Αι Νικόλα, μες της νιότης τους την τρέλλα
και η μικρούλα βλέπει απέξω και κρυώνει.
Τα γεγονότα ακολουθούνε, τα μοιραία:

Μια σφαίρα μέσα στην καρδιά του Αλέξη.
Η κοπελίτσα ανάβει τώρα, μʼ αγωνία
το πρώτο σπίρτο: μια του μέλλοντος εικόνα,
ένα όνειρο καινούριο να επιλέξει.
Μα βλέπει, αντί για ειρήνη κι αφθονία,
του μίσους έναν επερχόμενο χειμώνα.

Σπάνε οι βιτρίνες, και γεμίζουν θρυψαλλάκια
οι δρόμοι γύρω, όπου ανάβουν οι φωτιές.
Μολότοφ πέφτουν, οργανώνονται πορείες:
Προπύλαια, Ακαδημία, και σκαλάκια
στο Σύνταγμα, Αλεξάνδρας – τώρα, συμπλοκές
κι ανάκατοι όλοι: μικροαστοί, μα και παρίες.

Άναψε σπίρτα τέσσερα τα βράδια,
για κάθε νύχτα που λαμπάδιαζαν οι δρόμοι.
Κάθε φορά η ίδια πάντα λέξη: “Οργή ! ”
“Κάψτε τα όλα, για να γίνουνε ρημάδια,
κυνηγηθείτε τώρα, κλέφτες κι αστυνόμοι
και πλακωθείτε, σε πορεία μαθητική”.

Στο πέμπτο σπίρτο διάβασε: “Αναρχία”
και “φτάνει πια” και “τέρμα, ήταν ως εδώ”.
Μα σπεύσαν κι άλλοι, στην αναμπουμπούλα.
Πιο κάτω: “ακρίβεια, ανισότητα, ανεργία”
(μίγμα συνθέσανε για χρόνια εκρηκτικό)
- ποιος κρύβεται όμως, κάτω απʼ την κουκούλα;

Στο έκτο σπίρτο, η μικρούλα μας παγώνει,
χαμογελά και βλέπει ωραία φώτα,
με ψαλμωδίες αγγέλων κι όλα τα ωσαννά,
με γαλοπούλα πλάι στο τζάκι κι έξω χιόνι.
Χριστούγεννα: όλα ειρηνικά, σαν πρώτα,
στην τηλεόραση, που ανάψαμε ξανά.

Οι δρόμοι σβήνουν, και στον καναπέ μας
γνώριμη η φιγούρα του Αι Βασίλη
μας περιμένει, μʼ ησυχία κι ασφάλεια.
Εικόνες βίας δεν είδαμε ποτέ μας
- δεν ρίξαμε ούτε λίγο τη Βαστίλλη.
Μα κάτι λείπει, κι είμαστε πια χάλια:

Καίνε τα σπίρτα, όταν βγουν απʼ το κουτί τους
- καίγοντʼ οι άνθρωποι, που ανοίξαν το κλουβί τους.

Απ’ τη στεριά, το νερό και τον αέρα

http://www.myspace.com/aptisteriatoneroketonaera

Απ’ τη στεριά, το νερό και τον αέρα

Κυκλοφορεί από τη LYRA ο νέος δίσκος του Μιχάλη Ανδρονίκου με τραγούδια για μικρούς και μεγάλους, με ήρωες ζώα. Τραγουδούν η Σίσσυ Κασσάνδρα, ο Γιάννης Λεκόπουλος. Συμμετέχει η Μαρία Φωτίου. Στίχους έγραψαν ο Νίκος Αϊβαλής (που είχε τη θεατρική και την εικαστική επιμέλεια), ο Βασίλης Γκίκας, η Νατάσα Κακογιαννάκη και η Αλέκα Εληώτη.

Μια όμορφη παρέα σκαρφίζεται χαρούμενα και συγκινητικά τραγούδια, τα οποία αφιερώνει στα «αδέσποτα του κόσμου» και σας καλεί να τα ακούσετε, να τα τραγουδήσετε και να τα χαρείτε μαζί της.

==========================

Μιχάλης Ανδρονίκου
Απ’ τη στεριά, το νερό και τον αέρα

Τα όργανα κουρδίζουν… ο μαέστρος ξεροβήχει… «Έτοιμοι; Ησυχία παρακαλώ! Αρχίζουμε!»
και…

«Σας καλωσορίζουμε! Μας καλέσανε μια μέρα απ’ τη στεριά, το νερό και τον αέρα
πρόσκληση προσωπική, καθενός η ιστορία ν’ ακουστεί!»

Ένα ένα τα ζώα ξετυλίγουν την ιστορία τους… Η αλιγατορίνα που είναι ακόμα άσημη αλλά ονειρεύεται να γίνει πρίμα μπαλαρίνα, ο Ρούλης ο ελέφαντας που είναι χοντρούλης και κάνει δίαιτα για τα μάτια της καμηλοπάρδαλης που αγάπησε, ο κροταλίας ο Ηλίας που βρέθηκε στην όπερα της Μασσαλίας, η μαϊμού η Σουλτάνα που το σκάει από το κλουβί της στην Αθήνα για να ξαναβρεθεί ελεύθερη στην Αφρική, ο Φαίδωνας ο βάτραχος που παρά την ασχήμια του είναι πρίγκιπας για την καλή του, ο Άρης ο Λιοντάρης που είναι γεννημένος αρχηγός, το χταπόδι που είναι πάντα στυλάτο, ο Κοσμάς ο κάβουρας που ψάχνει καινούριο βράχο για ν’ αράξει, ο κόρακας ο Αλέκος που βλέπει τα καμένα δάση στην Ελλάδα , η Μάγια η κουκουβάγια η φίλη των ναυτικών και τέλος όλη η αγέλη που αποφασίζει να κατέβει στο δρόμο και να διαδηλώσει! «Δυο πόρτες έχει η Βουλή, ανοίξτε μια και βγείτε, γιατί μπουκάρουν οι τρελοί και τρέξτε να σωθείτε!»

Ένα άλμπουμ με στίχο έξυπνο και μουσική ‘για μεγάλους’, για παιδιά κάθε ηλικίας! Η μουσική είναι του Μιχάλη Ανδρονίκου πάνω σε στίχους των: Νίκου Αϊβαλή, Βασίλη Γκίκα, Νατάσας Κακογιαννάκη και Αλέκας Εληώτη. Τραγουδούν ο Γιάννης Λεκόπουλος και η Σίσσυ Κασσάνδρα ενώ τη Μάγια την κουκουβάγια ερμηνεύει η Μαρία Φωτίου.

Όπως σημειώνουν οι συντελεστές: «Τα τραγούδια αυτά είναι ο καρπός της συνεργασίας μιας όμορφης παρέας, που έζησε και χάρηκε πολύ δυνατές στιγμές κατά τη διάρκεια της δημιουργίας τους. Γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν με πολύ ενθουσιασμό και ιδιαίτερο κέφι απ’ όλους, κάτι που μας οδήγησε στην αυθόρμητη ανάγκη να τα μοιραστούμε πρώτα με φίλους και μετά με όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται να ακούσει μια διαφορετική προσέγγιση στο τραγούδι σήμερα. Ελπίζω να το χαρείτε όσο κι εμείς…»


Χορηγός επικοινωνίας ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 103,7 FM


Για περισσότερες πληροφορίες: τηλ. 210-9659904, -5 Άγγελος Κουτσούκης, Αναστασία Βασιλάτου, Μαίρη Μπρατάκου, Ήρα Χουσιάδα

===============================

Ανάληψη Ευθύνης...

Παραιτήθηκε ο Βέλγος πρωθυπουργός
19 Δεκεμβρίου 2008, 19:02
Πηγή: http://www.zougla.gr/news.php?id=17401


Ο Βέλγος πρωθυπουργός, Ιβ Λετέρμ, υπέβαλε την παραίτησή του, μετά το υπόμνημα ανώτατου δικαστή με αιτιάσεις κατά της κυβέρνησης στη δικαστική υπόθεση της τράπεζας Fortis.

Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, παραιτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης αλλά και ο υπουργός Μεταρρυθμίσεων, αφού το βελγικό Ανώτατο Δικαστήριο, θεώρησε ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να επηρεάσει μία απόφαση στην υπόθεση της τράπεζας.

Ο Λετέρμ έκανε τη σχετική ανακοίνωση, στη διάρκεια ενός έκτακτου υπουργικού συμβουλίου. Την προηγούμενη εβδομάδα, οι δικαστικές Αρχές εμπόδισαν την εκχώρηση και πώληση του μεριδίου της κυβέρνησης στη Fortis, στη γαλλική τράπεζα BNP καθώς διέρρευσε ότι εκπρόσωπος της κυβέρνησης τηλεφώνησε σε δικαστή, λίγο πριν αυτός εκδώσει απόφαση για την ανωτέρω υπόθεση.

Πάντως, δεν είναι βέβαιο ότι ο βασιλιάς Αλβέρτος θα αποδεχτεί την παραίτηση της κυβέρνησης. Ο βασιλιάς μπορεί επίσης, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να δώσει στον εαυτό του «περίοδο περίσκεψης».

Εδώ τελειώνει η είδηση..... Οι συγκρίσεις και τα συμπεράσματα δικά σας, δικά μας...



Εμείς εδώ παλι την ανάληψη της ευθύνης την κάνουμε χειροκρότημα, και σύνθημα στον τοίχο... και ψηφοθηρικό εργαλείο, για πράξη μη το συζητάς αδελφέ... δεν μου φτανει η ευθύνη θα πρεπει να κανω και κατι για αυτή ή με αυτή!!!! ωχου με κουραζετε...

τα χω ειλικρινά χαμένα, σκεφτομαι σοβαρά να μεταναστεύσω εστω και σε τριτοκοσμική χώρα, θαρρώ πως οπουδήποτε αλλού σε τούτον τον πλανήτη, οι λέξεις εχουν μεγαλύτερο βάρος και μεταφέρονται και στην ελάχιστη πράξη ...

θα σας στελνω καρτες απο τη νέα μου πατρίδα, τούτη εδώ δεν την αντεχω με πονάει όλο και πιο πολύ...

Χαριστικό Παζάρι

ΓΙΟΡΤΗ ΑΝΤΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

ΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…..

Είναι η αναγκαστική γιορτή που όλοι και όλες πρέπει να επιβεβαιώσουμε την χαρούμενη διάθεσή μας συμμετέχοντας στο πανηγύρι της κατανάλωσης, αγοράζοντας στιγμιαίες δόσεις ευτυχίας με πολύχρωμα αμπαλάζ ….

Αν η «μελωδία της ευτυχίας» παίζεται στα πλήκτρα των ταμειακών μηχανών των στολισμένων και φωταγωγημένων καταστημάτων και για να την απολαύσουμε πρέπει να περάσουμε πάνω από τους εξοντωμένους εμποροϋπάλληλους/ ισσες, σερβιτόρους/ ρες, μπάρμαν και μπαργούμαν κλπ…..

Αν το «ξεφάντωμα » εξαντλείται στις πίστες, τα ορθάδικα, στο «έξω» που είναι το μέσα στην αποξένωση των διασκεδαστηρίων ή στην τηλεοπτική νύστα των «φαντασμαγορικών» σόου ……

Αν η ανθρωπιά και η κοινωνική αλληλεγγύη ταυτίζεται με την φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη……

Αν η συμμετοχή στο «πνεύμα των Χριστουγέννων» είναι ένα με το «καταναλώνω άρα υπάρχω» και τον «καθησυχασμό» των ενοχών μας……

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ……

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ……

Δεν έχουμε ανάγκη από επετείους συσκευασμένης και προκατασκευασμένης χαράς, αλλά από αφορμές……

Αφορμές γιορτής, παιχνιδιού, δημιουργικότητας και επικοινωνίας……

Αφορμές να βρεθούμε σε μια πλατεία ή έναν δημόσιο χώρο, πέρα από τις σχέσεις του «αγοράζω και πουλάω», να γνωριστούμε και να μοιραστούμε το γέλιο, το τραγούδι, τη χαρά, το φαγητό και το ποτό, τα αντικείμενα …..

Αφορμές να δείξουμε ότι το δώρο, η γιορτή, το παιχνίδι, το ξεφάντωμα έχουν αξία, μα δεν έχουν αναγκαστικά τιμή….

Αφορμές να δημιουργούμε οι ίδιοι της καταστάσεις μέσα στις οποίες χαιρόμαστε τη ζωή μας σπάζοντας τους ρόλους του θεατή και του καταναλωτή….

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ…..Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου από τις στην πλ. Αγερντίνικης Δημοκρατίας (Παναθήναια) σε

ΦΑΓΟΠΟΤΙφέρνει ο καθένας ό,τι μπορεί από φαγητό και ποτό και τρώμε όλοι/ όλες μαζί ακούγοντας μουσική, τραγουδώντας και χορεύοντας…..

ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΡΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΔΩΡΩΝ Δεν αγοράζουμε, δεν πουλάμε. Παίρνουμε ότι μας χρειάζεται και μας αρέσει, φέρνουμε ότι μας περισσεύει και δεν το έχουμε ανάγκη πια…..

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ παίζουμε, ζωγραφίζουμε, τραγουδάμε….ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ Μαθαίνουμε να κατασκευάζουμε μόνοι μας τα γλυκά μας αλλά και δώρα από διάφορα υλικά.

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Του «mourir» ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

Δύναμη είναι να δημιουργείς

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΣΤΙΣ 19/12 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ
ΣΤΙΣ 19/12 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Δέκα μέρες συμπληρώθηκαν από την δολοφονία του 15χρονου μαθητή, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό στο κέντρο της Αθήνας. Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, καθημερινά βγαίνουν στον δρόμο και φωνάζουν ότι αυτό το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί εύκολα. Αυτές τις μέρες, το δίκιο βρίσκεται στους δρόμους, στον αγώνα και την εξέγερση μιας ολόκληρης γενιάς. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μετανάστες βγαίνουμε στον δρόμο ενάντια στην δολοφονία ενός νέου ανθρώπου, ενάντια σε τόσες άλλες που προηγήθηκαν (μετανάστης στην Πέτρου Ράλλη, γυναίκα στην Λευκίμη και άλλες) αλλά και ενάντια στην πολιτική που δολοφονεί εμάς και τα όνειρα μας καθημερινά: στα σχολεία – εξεταστικά κάτεργα, στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της Αγοράς, στο παρόν και το μέλλον της ανεργίας ή στην καλύτερη περίπτωση των μισθών πείνας των 600 Ευρώ.

Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε. Για τον Αλέξη, για όλους όσους «έφυγαν», αλλά και για μας που είμαστε εδώ. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή σε κάθε χώρο δουλειάς. Για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση όσων δικαιούμαστε.

Στα πλαίσια αυτά διοργανώνουμε μεγάλη συναυλία:
· ενάντια στην κρατική καταστολή
· αλληλεγγύης στην εξέγερση της νεολαίας
την Παρασκευή 19/12 από τις 15.00 και μετά στα Προπύλαια. Καλούμε όποιον καλλιτέχνη επιθυμεί και βέβαια ερασιτεχνικά σχήματα που θέλουν να συμμετάσχουν να επικοινωνήσουν μαζί μας.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6956161445, 6972779824, 6979672446, 6944740587, 6970463400

Μέχρις στιγμής συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Οι Απροσάρμοστοι, Κωνσταντίνος Βήτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιώργος Δημητριάδης, Διάφανα Κρίνα, Δραμαμίνη, Στάθης Δρογώσης, Deus X Machina, The Earthbound, Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική Καρακώστα, Άλκης Κωνσταντόπουλος, Locomondo, Lost Bοdies, Ματωμένα Πέπλα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Modrec, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζωρζ Πιλαλί, Δημήτρης Πουλικάκος, Σπυριδούλα, Ζακ Στεφάνου, Διονύσης Τσακνής, Μανώλης Φάμελος, Χαΐνηδες, Γιάννης Χαρούλης,

Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων φοιτητικών και σπουδαστικών
συλλόγων Αθήνας
Συντονιστικά Μαθητών
Κατάληψη Νομικής-κέντρο αντιπληροφόρησης και δράσης
Ανοιχτή Συνέλευση μαθητών-φοιτητών-εργαζομένων Πολυτεχνείου

Ευχές... και λέξεις

Η γιορτινή φωτογραφία είναι ο τρόπος που ο φίλος μου ο Σπύρος θελησε να ευχηθεί

H φίλη μου η Αδαμαντία μου ευχήθηκε αυτό αντί άλλης ευχής για τις γιορτές...

και το βρίσκω πιο ταιριαστό... πιο δόκιμο, πιο αναγκαίο, να παψουμε να μιλάμε με λόγια ξύλινα και κενά, να παψουμε να ευχόμαστε τα ανέλπιστα, και να αρχίσουμε να βλεπουμε και να ευχόμαστε αλλά και να δρούμε μόνο προς εκείνα που ειναι κοντά που μπορούμε να φτασουμε...

γιατί να σου ευχηθώ πλούτο τούτη την εποχή? να σου ευχηθώ υγεία που μπορεις να την επιτύχεις αν προσεξεις, γιατί να σου ευχηθώ σοφία, θα σου ευχηθώ ψυχραιμία και σύνεση που εστω και με κόπο μπορεις την επιτύχεις, γιατί να σου ευχηθώ πολλα τούτες τις μερες που και τα λίγα γιναν πολυτέλεια, θα σου ευχηθώ τα αναγκαια για να αντεχεις...

μα πανω από ολα θα σου ευχηθώ ψυχή ανοιχτή, μυαλό καθαρό, και ματι αμερόληπτο, κι αγάπη, αγάπη περίσεια ακόμη και για κείνον που ίσως στην ορμή των ημερών σε βλάψει...

αγάπη γιατί χτίζεται ενα μέλλον τουτες τις μερες που ειναι δική μας υπόθεση αν θα ειναι καλύτερο ή χειρότερο, και θα σου ευχηθώ συνείδηση ορθή, για να μην κρίνεις άλλους πριν κρίνεις εαυτόν στον καθρεφτη, με θαρρος και τόλμη για να δεις τα λαθη και να τα βάλεις στην άκρη...

=====================

Αντί ευχών, για φέτος (και του χρόνου;)
Αδαμαντία_

Οταν έφυγε ο Λόρκα απ’ το σπίτι
Τα δένδρα είχαν μέσα τους
μια σιωπή θλιμμένη
σαν το θρόισμα των φύλλων,
χιλιάδες άνθρωποι παρατεταγμένοι:
παιδιά αμούστακα,
γονείς˙
ακούστηκαν συνθήματα,
κρότοι λάμψης
σαν νομίσματα στον ουρανό.
Ολα θα ξαναγίνουν,
μονάχα οι ζωές που φεύγουν
δεν περιμένουν
την αλλαγή.
ΜΑΡΙΓΩ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ

το ποίημα είναι απο το μπλογκ http://athinakisdimitris.wordpress.com/

Σκεψεις λέξεις και προβληματισμοί

τις τελευταίες μερες, εχουμε φρικάρει όλοι, κουβεντιάζουμε για το πεθαμένο παιδί, κουβεντιάζουμε για κοινωνικές και πολιτικές ευθύνες, κουβεντιάζουμε κρίνουμε τις καταστροφές και τους θανάτους, βραζουμε απο οργή και αγανάκτηση, δικαιως και αδίκως, εναντι δικαιων και αδίκων...

Καλά όλα αυτά αλλά μήπως και παλι κανουμε το ιδιο λάθος που οπλισε το χερι που σκοτωσε τον Αλέξη? μήπως παλι κοιτάζουμε μονοπλευρα κατά που βολευει ο καθένας το "πρόβλημα" και ξεχνάμε την δική μας προσωπική ευθύνη στη δημιουργία του εκτρώματος στο οποίο ζούμε και θελουμε να αντιδρασουμε? Μήπως με τη συζήτηση και τις διαφορετικές απόψεις οπλίζουμε κι άλλα χερια ? μήπως προκαλούμε και με αυτό τον τρόπο εξ ίσου προκλητικά με οσους βρισκουν απιθανες αιτίες και δικαιολογίες για το κακό?

σε πεισμα του εκτρώματος και του βολέματος αναρτώ κάτι άσχετο, μα πολύ σχετικό... εναν ακόμη τρόπο με τον οποιο σκοτώνουμε παιδιά νεους και συνανθρώπους μας...

ειναι απο μεηλ που μου ηλθε για πεμπτη φορά στο κουτί μου...

Δεν είναι μόνο ο αστυνομικός που σκοτωσε τον Αλέξη, δολοφόνος, ειναι η αδιαφορία όλων μας απέναντι στα προβλήματα που δεν ειναι δικά μας... ειναι η ματιά που στρεφεται αλλού οταν αντικρύζει κάτι που μυρίζει πραγματικότητα και μας θυμίζει τα σκατά που ζουμε και ανεχόμαστε...

πότε άραγε θα μαθουμε να κοιτάζουμε όχι μονο με απαίτηση αλλά με ευθύνη? με συνέπεια, με εγνοια βρε αδελφέ πραγματική...

Αυτό θαρρώ πως κρυφακούω να φωνάζουν τα παιδιά που ειναι στο δρόμο - αυτό ζητάνε από εμένα από ολους ίσως... να μην αδιαφορούμε να μη βολευόμαστε, ίσως να γίνουμε παιδιά... να μαθαινουμε από τα λαθη να αποφευγουμε το αδικο, να νοιαζόμαστε για τον φίλο στα δύσκολα όχι μονο στη χαρά και τη γιορτή... να νοιαζόμαστε για τον γειτονα και το διπλανό μας για το μεγάλο μας σπίτι όχι μονο για οσα εχει πισω της η κλειστή μας πορτα κι η κλειστή μας σκεψη...

Συγχωρειστε μου τις οποιες υπερβολές, ειμαι πραγματικά μπερδεμένη και βαθειά απογοητευμένη κυρίως απο μενα, αλλά κι απο ολους εμάς, εσάς, ολους....

---------------------------

Το λευκό μπαστούνι, είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους, στην προσπάθεια τους να κινούνται μόνοι, ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.

Δεν βλέπω, βλέπεις όμως εσύ: Θέλεις να με βοηθήσεις;

Τότε, διάβασε τα παρακάτω και να ξέρεις πως αν κάτι θυμάσαι απ'αυτά όταν κάπου, κάποτε, τυχαία ή για κάποιο λόγο με συναντήσεις, θα με κάνεις να νιώσω άνετα, δίνοντας μου αυτό ακριβώς που χρειάζομαι.

Όταν με συναντήσεις μπορείς να με βοηθήσεις αν θυμηθείς τα παρακάτω:

1. Μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή να ζητιανεύουμε.

2. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αλλά τυφλός.. Μη με μεταχειρίζεσαι σαν παιδάκι. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω, «σερφάρω», κάνω chat όπως ΕΣΥ!

3. Πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το σκύλο μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ'το μπράτσο. άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο: Έτσι θα νιώθω (=θα ξέρω) πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις..

4. Μη ρωτάς τον συνοδό μου: «Πώς τον λένε;», «Τι θέλει να ψωνίσει;», «Ποιο φαγητό του αρέσει;», «Που θέλει να πάει;», «Πώς γράφει και διαβάζει;», «Πώς μπορεί;»,. Ρώτησε εμένα, ξέρω και εγώ να σου απαντήσω! Χρησιμοποίησε τον κανονικό τόνο της φωνής σου, όπως μιλάς στους άλλους μίλα και σε εμένα.

5. Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός» κλπ., τις μεταχειρίζομαι και εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου: βλέπω για μένα= αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι.

6. Σύστησε με στους άλλους, ακόμη και στα παιδιά. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησε μου όταν μπαίνεις. Πες μου πως φεύγεις: με φέρνεις σε μεγάλη αμηχανία αν μ'αφήνεις να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου.

7. Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα στο δωμάτιο, το αποχωρητήριο, το παράθυρο κλπ. Και αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα. Δε θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.

8. Βοήθησε με διακριτικά στο τραπέζι και πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και πες μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου, π.χ «Το κρέας σου είναι στο Έξι». Κοίτα το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πες μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι, για να το «δω» και εγώ όταν το χρειαστώ.

9. Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βο θάς να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας/περιγράφοντας μου όσα δεν μπορώ να δω.

10. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισε με στους καλεσμένους σου.

11. Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι βοήθησ ε με. Δε θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας.

12. Αν είσαι περίεργος θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημα μου αλλά όχι μόνο γι'αυτό, γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως και εσύ!

Δώσε τώρα άλλα δύο λεπτά απ'τον χρόνο σου και προώθησε αυτό το email στους γνωστούς σου, στους φίλους σου.

Σε δύο λεπτά, ενημερώνεις σωστά, για μια ζωή!!!

Για παραπάνω πληροφορίες, απορίες, σχόλια, κουβέντα, στείλε μου ένα email στο evavgoul@otenet.gr και πες μου, ότι θες.

Μη διστάσεις, μη ντραπείς και ας μην γνωριζόμαστε.

Αν μάθεις, κάνεις την αρχή! Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!!!

Βαγγέλης Αυγουλάς

3οετής φοιτητής της Νομικής Σχολής Αθηνών,

Μέλος της Διεθνούς οργάνωσης για νέους με προβλήματα όρασης VIEWS (Visually Impaired Education and Work Support)

Μέλος της Επιτροπής Νεολαίας το Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.

ΤΟΙΣ ΚΡΟΥΣΤΟΙΣ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΝΕΥΣΤΟΙΣ

ΤΟΙΣ ΚΡΟΥΣΤΟΙΣ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΝΕΥΣΤΟΙΣ

Ένα ταξίδι στον κόσμο των κρουστών και των πνευστών με χρώματα της παράδοσης που αγκαλιάζει από τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο και τον Πόντο.

Κρουστά, Πνευστά και Λύρες στα χέρια καταξιωμένων μουσικών, και φωνές ιδαίτερες, δίνουν με μοναδικό τρόπο τα ηχοχρώματα στο ταξίδι αυτό...

Συμμετέχουν οι:

Κρουστά:

Δημήτρης Εμμανουήλ
Βαγγέλης Καρίπης,
Κώστας Μερετάκης,
Ανδρέας Παπάς

Πνευστά:

Σταύρος Κουσκουρίδας (κλαρίνο)
Παντελής Στόίκος (τρομπέτα)

Guests:

Σπύρος Σιώλος (κιθάρα, άταστη κιθάρα, τραγούδι)
Ηλίας Υφαντίδης (αγγείο, ποντιακή λύρα, τραγούδι)

Μουσική σκηνή Αυλαία

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

(Αγ. Όρους 15 και Κωνσταντινουπόλεως 115 – Βοτανικός)

Τηλ. 210 3474074
www.avlea.gr

Τιμή εισητηρίου: 12 €

Κλειστό λόγω εργασιών...

Κλειστό λόγω εργασιών, και τακτοποίησης...

Καλές γιορτές σε όλους...

Τρικλοποδιες: ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ... ΜΑΣ ΕΒΑΛΑΝ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΟΙ 16ΧΡΟΝΟΙ !!!

Τρικλοποδιες: ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ... ΜΑΣ ΕΒΑΛΑΝ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΟΙ 16ΧΡΟΝΟΙ !!!

Επιστολή των φίλων του Αλέξη
στην κηδεία του........

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.



ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.



Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.



ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.



Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.



ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.


: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.

ΤΟ ΣΑΟΥΝΤ ΤΡΑΚ ΤΗΣ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΤΩΝ ΣΠΥΡΟΥ ΤΣΑΚΙΡΗ - ΑΚΗ ΔΑΟΥΤΗ

ΤΟ ΣΑΟΥΝΤ ΤΡΑΚ ΤΗΣ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΤΩΝ ΣΠΥΡΟΥ ΤΣΑΚΙΡΗ - ΑΚΗ ΔΑΟΥΤΗ

Ευχαριστώ θερμά τον Σπύρο και την Ντίνα που μου εστειλαν το βιντεάκι αυτό και που μου εδωσαν την αδεια να το δημοσιεύσω εδώ στο μπλογκ μου...

Ετσι γενικά κι αόριστα

Η ανοικοδόμηση της χωρας Συνεχίζεται

Για να αναστηλωθεί/αναδομηθεί ένα κτήριο, οπως ίσως όλοι γνωρίζετε, χρειάζεται και λιγο γκρεμισμα, τα θέλει τα μερεμέτια του δεν γίνεται... λίγο ο σοβάς απο δω, κανα κεραμμύδι λασκαρισμένο απο κει λιγο ξύσιμο, καμμια ρωγμή που ξεχάστηκε απο το σεισμό...

λιγο προβοκάτσια, λίγο η οργή, λίγο η μαλακια ολων μας, βρήκαν συνεργεία κατεδάφισης δωρεάν, (κοστίζουν οι κατεδαφίσεις ξερετε)

ευχαριστώ τον Σωτήρη που μου εστειλε τις φωτογραφίες...

δειτε λοιπόν την εξέλιξη της ανοικοδόμησης της χώρας μας, θα πρεπει να χαιρόμαστε θαρρώ, ποιος άλλος θα μας εκανε τη δουλειά ανέξοδα?

Την ίδια στιγμή η υπεράσπιση του φονιά μιλάει για παρεξήγηση, και μετά αναρρωτιούνται οι δημοσιογραφοι και οι τηλεαστέρες των απογευματινών με τους μαιντανούς τους μαζί που προσπαθούν να ερμηνεύσουν το "φαινόμενο", γιατί οπλίζεται με πετρα το χερι, ή εμας περνάτε για βλακες ή εσεις ειστε εντελώς χαυνωμένοι ηλίθιοι και με το κρανίο ακατοίκητο - δεν εξηγειται αλλιώς ο προβληματισμός σας... ενα παιδί εφυγε αναίτια βαναυσα και εσεις το βγάζετε αλήτη και μιλάτε για παρεξήγηση, σε λίγο θα μας βγαλετε τον δολοφόνο ιεραπόστολο... θα του δωσετε και παρασημο για υποδειγματικό ζήλο και αφοσίωση... Ελεος σταματήστε να μας δουλευετε για κανα δύωρο τουλαχιστον, η γιαγιά μου έλεγε η σιωπή ειναι χρυσός, σιωπήστε λιγάκι εστω λιγάκι μπας και ηρεμήσουμε κι εμεις, μη μας προκαλειτε άλλο... εχουμε και το δάνειο τελος του μηνός να σκεφτουμε. τοτε να δεις βροχή απο πέτρες που εχει να πεσει... στο κεφάλι μας ομως αυτές...

Τσουχτρα: Για τον Αλέξη

(φωτογραφία από το μπλογκ του Σπυρου http://triklopodies.blogspot.com/)

Τσουχτρα: Για τον Αλέξη

Κλείνω τη τηλεόραση, κλείνω τις σελίδες με τις φωτιές, κλείνω τα μάτια. Και σε φαντάζομαι. Και σου γράφω Αλέξη. Γράμμα σε σένα που μέχρι το σάββατο δεν σε ήξερα. Μέχρι τη στιγμή που σε σκότωσαν δεν είχα ακούσει για σένα.
Κι από κείνη την ώρα κάηκε η Αθήνα.
Φαντάζομαι κοράκια πολύχρωμα να ορμάνε πάνω σου. Πράσινα, κόκκινα, μαύρα... Τα λένε δικηγόρους, δημοσιογράφους, πολιτικούς, δεξιούς, αριστερούς, πασόκους, αναρχικούς... Και σαν αόρατο πέπλο πάνω στο άψυχο σώμα σου, η μάνα σου με το μεγαλύτερο πόνο που ποτέ μπορεί να αντέξει άνθρωπος σ' αυτή τη γη -μέχρι και μύθο και θρησκεία τον έκαναν, η Εκάβη, η Παναγία- να σε προστατεύει. Να μη μπορούν να σ' αγγίξουν. Όμορφος και καθαρός, όπως όλα τα παιδιά, να φεύγεις μακριά από τα σκατά, για όπου εσύ θες.

Είναι δύο ξεχωριστά τα θέματα. Που δεν μπαίνουν σε κανένα ζύγι. Η δολοφονία σου είναι το παν. Αλλά ξέρεις, ήταν η αφορμή, να σκεφτούμε, να βγούμε στους δρόμους. Όσοι βγήκαν. Γιατί εκείνο το βράδυ έπρεπε να είναι ένα εκατομμύριο κόσμος στο δρόμο...

Κι όλο θέλω να ρωτήσω, σα να σε βρίσκω εδώ τώρα. Αλέξη τι λες για όλα αυτά που γίνονται? Ξέρεις έμειναν καμιά πενηνταριά οικογένειες χωρίς δουλειά γιατί τα μαγαζιά που δούλευαν κάηκαν... θα μπορούσε να είναι και το δικό σας μέσα...καταστράφηκαν και άλλα, εμπορικά κέντρα, πολυεθνικές και τράπεζες και γέμισε η ψυχή μου χαρά. Λες να είναι κακό αυτό? Το ξέρω ναι, η βία γεννάει βία... Αλλά αυτοί δεν το ξεκίνησαν? εξουσία και κρατική καταστολή αντάμα...Σπουδάζουμε, δεν έχουμε δουλειά. Δουλεύουμε, δεν πληρωνόμαστε. Πληρώνουμε, δεν έχουμε παιδεία και υγεία. Φωνάζουμε, μας κοροιδεύουν. Απαιτούμε, μας χτυπάνε. Οι αξίες? σκύψε, γλείψε, υπόσκαψε, κλέψε για να κερδίσεις αυτά που αναγόρευσαν σήμερα αξία. Λεφτά εύκολα, γρήγορα. Αν είναι και από καταπάτηση δημοσίου συμφέροντος, από διεφθαρμένους, από σκάνδαλα, ακόμη καλύτερα.
Γι' αυτό σου λέω Αλέξη, δεν έχω που να ακουμπήσω, από που να πιαστώ. Να στραφώ μέσα μου για τη λύση, να επιμείνω στη μή βία ή μήπως ήρθε καιρός να μη μείνει τίποτα όρθιο?

Καλό ταξίδι λεβέντη μου...

Πίσω απ τον μπερντέ, τα βλέπω ανάποδα

(η φωτογραφία είναι από το σαιτ του Ηλία Καρελλά http://www.iliaskarellas.gr/pages/giamegalous.html)

Πρέπει να ομολογήσω ότι προχθες χαιρόμουν... χαιρόμουν γιατί θεωρησα αρχικά με περισευάμενη ελπίδα στο μυαλό το φτωχό και το ονειροπαρμένο, ότι "επι τέλους, οι συγκατοικοί μου σηκώθηκαν στηλωσαν μποι, λενε όχι σε κατι, στο θανατο ενός παιδιού, στην οποια κοινωνική δομή και αρχή τον επετρεψε... "

Χθες το βράδυ όμως ειδα κάτι άλλο, που το ονειροπαρμένο και φτωχό χειραγωγημένο μυαλό μου δεν το αντιλήφθηκε άμεσα... αν και ειχα μια υποψία ειχα ενα προαισθημα δεν μπορεσα να το ερμηνεύσω γρηγορα, μου λειπαν στοιχεια, μου έλειπε η σατανική σκεψη... Ειδα λοιπόν έναν μηχανισμό χειραγώγησης εν δράσει... είδα την 11/9 της Αθήνας... φυσικά με πολύ φτωχότερα εφε, μια και δεν εχουμε ενα χολυγουντ να σκηνοθετεί, αλλά στα μάτια μου ο μηχανισμός καταστροφής που ειδα να δρα ψες τη νύχτα ήταν ο ίδιος....

Προκειμένου να αποφορτιστώ συναισθηματικά, και να μην αδικήσω κανεναν με τη σκεψη μου λοιπόν, ειπα κατσε πισω και σκεψου... βάλε τα παπακια στη σειρά μπας και ξεμπερδευτείς και καταλάβεις τι γινεται, τι εγινε, και ίσως τι θα ακολουθήσει... προ πάντων μη φοβάσαι... ούτε για τη ζωή, (ετσι κι αλλιώς απαξιωμένη ειναι - ούτε για την ύλη, ξαναφτιάχνεται παρά τον κόπο που χρειάζεται)

εκατσα λοιπόν και ειδα τα εξής απλοικά (μου λειπει η βαθειά γνωση αλλά ίσως ακόμη μπορώ να αντιλαμβάνομαι κατι λιγα)

1 - καιρό τώρα με σκανδαλα σκανδαλακια, μοναστήρια κουμπαρους νυφες γαμπρούς και αδελφοξάδελφα, καλλιεργήθηκε μαζική αχρωματιστη κομματικά, λαική απαξίωση και αγανάκτηση για ολους ανεξαιρέτως τους πολιτικούς...

2 - ερχεται στο καπάκι η οικονομική κριση, (που ήταν εδώ αλλα δε μας το λεγανε) και οι προτάσεις του οικονομικού επιτελειου για την αντιμετώπισή της, βαλε μεσα και κτηματολόγια δασολόγια, και παλι μοναστήρια, προκλήσεις μισθολογικές εργατικές και μύριες άλλες που αφορούν το οικονομικό κομμάτι, και ενισχύει την οργή, την αγανάκτηση, την απαξίωση, αλλά εισάγει και δυο αλλα πραγματάκια στον κόσμο, φόβο και απελπισία (εκτός φυσικά αν εισαι ευλογημένος με μερικά μυρια ευρώ απο την παναγία μεσω Ευφραιμ)

3 - σκαει προψες και το κατάπτυστο γεγονός της αφαιρεσης της ζωής ενός παιδιού, με τρόπο βαρβαρο απάνθρωπο, τρόπο που δηλοί την απαξίωση της ανθρωπινης ζωής, τρόπο που καταδειξε το πως αληθινά μας αντιμετωπίζουν οι αρχές μικρες ή μεγάλες, μια και ο κύριος που τραβηξε τη σκανδάλη ηταν διορισμένος απο εκείνους που καποτε εμπιστευτήκαμε, και συνεχισε να ειναι στη θεση του απειλώντας ολους μας απο τους προσφατα μπιστικούς μας...

4 - η πρώτη μερα μου φάνηκε λογική αντίδραση στον θάνατο του Αλέξη (του παιδιου μας γιατί μπορει να ηταν το δικό μας παιδί στη θεση του παρά τις αντιρρήσεις πολλών, οτι δεν επρεπε ναναι εκεί οτι φταινε οι γονεις που το αφηναν εξω κλπ κλπ Ελεος λιγο στη ψυχουλα του και στον πονο αυτών των ανθρωπων)

5 - σκεφτηκα λοιπόν ότι αυτό ηταν πιασαμε πατο και αρχισαμε να ανεβαίνουμε, λευτερώθηκε το μυαλό των συγκατοίκων μου απο το λαιφ σταιλ της Τατιάνας και της Δρουζα, απο το Χ φακτορ των καλών και των κακών, και γύρισε τα ματια εκεί που πρεπει, σκεφτηκα οτι τα καρφιά στον καναπε πληθύναν τοσο που δεν αντεχει ο κωλος μας πια και βγηκαμε εξω,... για να διεκδικήσουμε τη ζωή, να διεκδικήσουμε τον σεβασμό που μας πρεπει, την ισονομία, την υγεια την παιδεια την ασφάλεια το περιβάλλον - για να διεκδικήσουμε ότι αυτονόητο παραχωρήσαμε τοσα και τόσα χρονια απο τη μεταπολίτευση και μετά....

6 - και ηλθε η χθεσινή βραδυα, και μου τα εκανε μαντάρα στο μικρό φτωχό μου μυαλό... καηκε η βιβλιοθήκη, η Ακαδημία, φάροι πολιτισμού... και τότε ειδα τη στιγμή που παραιτήτο ο πρύτανης νιωθωντας πνευματική ευθύνη...

επρεπε να σιαξει η κατάσταση, να συσπειρώσει το κάθε χρωμα τον κόσμο του, να αντιστραφει η οργή του κοσμου για τον παράλογο θανατο του Αλέξη, και να ασχοληθεί με κάτι άλλο, πιο μαζικό... επρεπε να βρεθεί μηχανισμός αντιπερισπασμού... επρεπε να διασφαλιστουν οι καρέκλες τα καρεκλάκια, να προστατευτούν οι οφ σορ, να ξεχαστει το βαλτοπεδι, να ξεχαστει ο χωλός προυπολογισμός πείνας, να ξεχαστουν τα ταμεια που δεν πληρώνουν πλεον φαρμακα, και τα φαρμακεια των νοσοκομειων που μενουν αδεια... να ξεχαστει η βια καποιων οργάνων της ταξης, να ξεχαστει η ατιμωρισία εγκλημάτων τόσο κατά του κοινωνικού συνόλου όσο και κατά του ατόμου που αντιμετωπίζουμε τοσα και τόσα χρονια....

και ακουγα στο ραδιο το μεσημερι ψες, προσοχή υπαρχουν φημες για προβοκατσια και ελεγα τι στην ευχή θα κανουν οι πουστηδες για να αλλαξουν το συναισθημα το κοινό?

το ειδα... λοιπόν, μπηκε μπροστά η πιο πετυχημένη μηχανή εκφοβισμού των ανθρωπων, καθως και στηθηκε η μηχανή για ανευ ορων και αντίδρασης παραχώρησης κι αλλων κοινωνικών και ατομικών αγαθών και δικαιωμάτων απο τη μεριά μας...

ο φοβος της καταστροφής των κοπων μιας ζωής, η οργή τοσων και τοσων ανθρωπων που χασαν γιορτιάτικες μερες το βιος τους εκανε τον θανατο του Αλέξη χλωμό γεγονός, πραγματικά μεμονωμενο... στη γενική συνείδηση... Μας δώσαν με τις εντεταλμένες κατά την ταπεινή μου γνώμη εκτενεις καταστροφές εναν άλλο λογο να οργιστουμε, δημιουργήσαν και την απαραιτητη απαξίωση των παιδιών που για μια στιγμή φανταξαν μικροί ήρωες και σαν ελπίδα στα ματια πολλων, τη στιγμή που ορθώσαν μποι και φωνή για την ψυχή που αδικοχάθηκε...

Εκράτησαν δε μια και καλά μουδιασμένη σιωπή, μια σταση που μόνο ενας ηλίθιος θα θεωρούσε υπευθυνη, αφήνοντας τα παιδιά με τα μαυρα ματια να καψουν να σπασουν να καταλύσουν να αποδυναμώσουν καθε πιθανή μας αντίδραση στην αδικη δολοφονία του παιδιου μας...

Δημιουργειται λοιπόν κατά τη γνωμη μου ενα περιβάλλον που μυρίζει εμφύλιο... οι μισοί υπερασπίζονται τον Αλέξη, και τους Αλέξηδες τουτου του τόπου, κι άλλοι μισοί βιτρινες τζαμαρίες ιδρώτα και κόπο μιας ζωής... Απο την άλλη οι "αρχοντες" διασφαλίζουν τις καρεκλες τους, τις μπιζνες τους με ελάχιστα εκτακτα λειτουργικά εξοδα, και ίσως ίσως ολοι οι "χρωματιστοί" βοσκοί, καταφέρνουν να συσπειρώσουν τα πρόβατά τους... απο την εξω δεξιά ακρη εως την εξω αριστερή ακρη...

Λογικό μου φαινεται, δεν μπορώ να παραβλέψω τη βλάβη τοσων ανθρωπων, δεν μπορώ να κοιτάξω μονο τη μια μεριά, αλλά δεν παυω να πιστευω ότι η ζωή αξίζει πιο πολύ....

κι ετσι οπως το βλεπω με το ματι που δεν θυμίζει τον αετό, για άλλη μια φορά με τεραστια επιτυχία και μικρό σχετικά κόστος το σύστημα, ότι και να ειναι αυτό το ρημαδι, επέτυχε να επιβληθεί... επέτυχε να καθαρίσει απο την οποια αντίδραση, δημιουργώντας δυο στρατόπεδα στον κόσμο, εκείνο της αδικοχαμένης ζωής κι εκείνο της κατεστραμένης περιουσίας... τι καλύτερο μπορούσαν να εχουν, και τα σκανδαλα ξεχάσαμε εστω και για πεντε μερες, και τον προυπολογισμό, και η βάση εμεις οι ψηφοφόροι τους αγανακτισμένοι ειμαστε κοινωνικοί εχθροί ανάλογα τι μας καιει περισσοτερο, η ζωή των παιδιών μας ή οι κοποι της ζωής μας... στην επομενη πορεια συγκεντρωση και παλι τα χερια μας θα ειναι χωρια, και θα κοιτάζουμε με φανατισμό τον διπλανό μας που εχει αντιθετη γνωμη απο μας... επετυχαν να μας χειραγωγήσουν τη στιγμή που δυο πνευματικά κεντρα της πολης γιναν στοχοι και σταχτη...

επέτυχαν και θα το δειτε στο αμεσο μελλον, να δημιουργήσουν την απαίτηση για παραχώρηση ελευθερίας, για αστυνόμευση πιο βαναυση κι αδικη απο αυτή που σκοτωσε τον Αλέξη, για ακόμη λιγότερη δημοκρατια, για ακόμη μικρότερη κοινωνική συλλογική παρουσία του κοσμου, των πολιτών, των πραγματικών εντολέων και αφεντικών τους...

Την εποχή του σεισμού το 99 ειχα ακουσει εναν οικονομικό αναλυτή, να λεει ότι μια πολη κοστίζει λιγότερο για να αναδομηθεί παρά να εκκενωθεί σε πιθανή προειδοποιηση για σεισμό... εκτοτε φοβάμαι... διότι φαντάζομαι ότι το ιδιο ισχύει και σε άλλες περιπτώσεις καταστροφών... τοτε ειχα εμπεδώσει ποσο λιγο αξιώνεται και κοστολογειται η ζωή μου... κι εκτοτε φοβάμαι....

Διαβαζα σαν παιδί για φασισμό για δημοκρατία, για καπιταλισμό... επέλεξα εκείνο που ταιριαζε με τη σκεψη μου, με το χαρακτήρα μου, τον ανθρωπο...

Λυπάμαι σημερα, γιατί δεν με αφησαν να κρατήσω την ελπίδα που μου σφυριξαν κλεινοντας το ματι τα παιδιά, και λυπάμει που συλλισαν το χαμογελο του Αλέξη του καθε Αλέξη, για να με βαλουν παλι στο κουτί μου...

Το μόνο που μου μενει να ελπίζω ειναι ότι τα παιδιά θα σταθούν πιο εξυπνα, απο εμάς, και δεν θα χάψουν οπως εμεις μαλακωδώς χαυτουμε τις χλωμές δικαιολογιες τους, και θα αντικαταστήσουν τα οπλα της χειραγώγησής τους με έναν κόσμο ομοιο με τις ψυχές τους γεμάτο φλόγα δημιουργική σκέψη αγώνα δικαιο και αγνό...

ξερω ονειρεύομαι παλι, διχασμένα όνειρα, εφιάλτη και αγγελικό τοπιο μαζί, μα ειμαι παράξενο συγχωρα με...

Χριστίνα Σαββατιανού - 9/12/2008

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ Η ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΕΛΛΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

δεν υπαρχει λογος για αλλους νεκρούς, σηκωθείτε και φύγετε ΤΩΡΑ και αδειαστε τους δρομους και τον τοπο απο τη βρωμιά σας...

ειναι ανθρωποι εκει εξω όχι ζώα οχι πιονια σας όχι νουμερα ειναι παιδιά εκεί εξω ειναι τα παιδιά μας...

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ Η ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ

ΕΙΣΤΕ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΟΛΟΙ

ΔΕΝ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΑΣ ΕΤΣΙ...

ΣΑΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ ΣΑΣ ΠΗΡΑΜΕ ΧΑΜΠΑΡΙ...

ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ

ΠΑΡΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΚΙ ΟΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΑΝΤΗΡΙ...

ΟΤΙ ΦΑΓΑΤΕ ΦΑΓΑΤΕ

ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ...


ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ...

Τρικλοποδιες: ΕΣΕΙΣ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΒΙΤΡΙΝΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΖΩΕΣ.

Τρικλοποδιες: ΕΣΕΙΣ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΒΙΤΡΙΝΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΖΩΕΣ.

από το μπλογκ του Σπύρου... (τι να πω εγώ, βρήκε τις λέξεις που έχασα μεσα μου ο Σπύρος...)

ΕΣΕΙΣ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΒΙΤΡΙΝΕΣ
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΖΩΕΣ.


Για ακόμα μια φορά κάποιοι έπεσαν από τα «σύννεφα» …
- μα πώς έγινε αυτό ?
- μα πως μπόρεσε και τράβηξε μπιστόλι ?
- μήπως ήταν τρελός ?

και αν κοιτάξεις σήμερα τους υπερασπιστές του εκτελεστή, αυτή την στάση προσπαθούν στοιχειοθετήσουν …
Έχασε το μυαλό του ο φονιάς του Αλέξανδρου !!!
Δεν ήξερε τι έκανε !!!

Από την άλλη μεριά, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, έντεχνα, προσπαθούν να μεταφέρουν το σημείο ενδιαφέροντος, στις καταστροφές που προκάλεσαν διαδηλωτές τις μέρες αυτές σε όλες τις πόλεις όπου έγιναν διαδηλώσεις.

Ήταν υπόθεση χρόνου να γίνει το κακό.
Όλοι ήξεραν πως θα γίνει.
Πολλοί το παρακαλούσαν να γίνει. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Το βράδυ του Σαββάτου , κατά την διάρκεια των επεισοδίων, συνέβη κάτι πολύ σημαντικό.
Σε όλη την διάρκεια της νύχτας, κόσμος αυθόρμητα, μόλις μάθαινε για την δολοφονία του Αλέξανδρου «έμπαινε στον χορό» της διαμαρτυρίας. Με κάθε τρόπο, ακόμα και με βία.
Και ήταν κόσμος απλός, καθημερινός.
Ήταν θαμώνες των bar, ήταν νέοι από τις συνοικίες.
Ήταν τα δικά σας παιδία.
Ήταν εκείνα τα παιδιά που ευτυχώς ΔΕΝ ήταν στην θέση του Αλέξανδρου.
Και ΔΕΝ ήταν ο Αλέξανδρος στην λάθος θέση, μια λάθος στιγμή.
Ο φονιάς του ήταν σε λάθος θέση. Και σε λάθος θέση είναι και οι φυσικοί του μα και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι.
Σε λάθος θέση είναι όλοι εκείνοι που θέλουν την περιοχή των Εξαρχείων να υπάρχει σαν γκέτο.
Εκείνοι που πιστεύουν πως κάθε «μητρόπολη¨, για να είναι in
χρειάζεται και τους παρίες της. Είτε αυτοί είναι μετανάστες, είτε είναι κουκουλοφόροι, είτε είναι πρεζάκια.
Ας είναι ότι θέλει, αρκεί να προκαλεί στους «φιλήσυχους πολίτες» φόβο και ένα αίσθημα ανασφάλειας.
Αρκεί να υπάρχει η ανάγκη για την δικαιολογία της καταστολής.
Αρκεί να μπορούν να έχουν χώρο ύπαρξης οι αγανακτισμένοι πολίτες.
Λέτε αυτοί οι δημοσιογράφοι που ακούτε στα ραδιόφωνα και βλέπετε στις τηλεοράσεις σας, να προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να περιμένουμε για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, να βγουν τα αποτελέσματα της βαλλιστικής ή να ολοκληρωθεί η προανάκριση, να το κάνουν από μόνοι τους και όχι να παίρνουν εντολές από τα αφεντικά τους ???
Λέτε πως οι πολιτικοί που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, για «τον νεαρό» που χάθηκε, να νοιάζονται στα αλήθεια ???
Και πιστεύετε στα αλήθεια πως όλα θα τελειώσουν εδώ ?
Θα ξεχάσουμε όλα αυτά που γίνονται ?
Και θα πάμε να γιορτάσουμε τις «άγιες» μέρες που έρχονται ???


Πολλοί μιλάνε για τις βιτρίνες που έσπασαν, εγώ σας λέω για τον Αλέξανδρο που δολοφονήθηκε το Σάββατο.
Πολλοί μιλάνε για τα αυτοκίνητα που κάηκαν, εγώ σας μιλά για τον Μιχάλη τον Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ΄85.
Πολλοί μιλάνε για λειλασίες, εγώ σας μιλάω για τους εργάτες που σκοτώθηκαν το καλοκαίρι στα ναυπηγεία στο Πέραμα, για να έχουν πιο μεγάλο κέρδος τα αφεντικά τους.
Πολλοί μιλάνε για τα κλειστά σχολεία, εγώ σας μιλάω για την δολοφονία του Τεμπονέρα στην Πάτρα.
Πολλοί μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε,
εγώ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΠΙΑ, ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ…

ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Μαμά φοβάμαι - τα παράθυρα χωρίς κουκούλα

(φωτογραφία από το μπλογκ του Σπύρου Τσακίρη "τρικλοποδιές"

μαμά φοβάμαι το γυαλί, εκείνο που φιλοξενεί γλιτσιάρηδες που κραδαινουν αρχές κι εξουσίες ως λαβαρα, που την ευθύνη την εχουν για κωλόχαρτο να σκουπίζουν τα σκατά που πετάνε στα μούτρα μας... και εμάς φοβάμαι την ωρα που λέμε ευτυχώς τη γλίτωσα ή την ωρα που τους λεμε ευχαριστώ...

φοβάμαι μαμά, οσους κοστολογούν τη ζωή με αντίβαρο το αμάξι τη βιτρίνα την περιουσία...

μαμά φοβάμαι τις ωρες που τα οπλα γίνονται μαθήματα στα χερια θρασύδειλων νταήδων υπαλληλίσκων ενός δολοφονικού δημόσιου χώρου, που νομίζουν ότι πιάσαν τον παππά απ τα αρχίδια... και νιώθουν αντρες σπουδαίοι την ωρα που η κανη τους καπνίζει σκοτεινιάζοντας ματια 15χρονων παιδιών...

φοβάμαι μαμά, τα παράθυρα τα γυαλινα, που από μέσα τους σαν σκουλήκια θα φανε τη σαρκα του παιδιού, στην πιο αναισχυντη ψηφοθηρία που μπορει ποτέ να γίνει...

μαμά φοβάμαι ολους εκείνους που με δακρυα πετρινα σαν τον ταφο που θα σκεπάσει τον Αλέξη υπερασπίζονται το δικαιο και τη δημοκρατία που εκείνοι κατέλυσαν προ καιρού...

φοβάμαι μαμά τους μαφιόζους τα ανθρωπόμορφα τερατα που στο βωμό δεν ξέρω ποιου αρρωστημένου κερδους ή σκοπού ζυγίζουν τις πετρες και τα ρόπαλα αντί να σκυβουν ταπεινά στο θαυμα της ζωής μπροστά...

μαμά φοβάμαι όσους μιλούν μιλούν μιλούν χωρίς λεξεις με ματια κενά με αιμα μαυρο χθόνιο για μενα για σενα για τον Αλέξη, για οσους κλεμένη ανάσα εχουν και μνημες μονο μενουν πισω να τους θυμίζουν...

μαμά φοβάμαι τα θηρία φοβάμαι και τους αλλους τους ταλαιπωρους που σκυμένοι με γονατα γδαρμένα από τις υποκλίσεις και τα παρακαλητά νομίζουν ότι ζουνε επειδή εχουν τη βιτρίνα τους όρθια και τον καναπέ βολικό...

φοβάμαι μαμά τον κόσμο που με αφησες να αντιμετωπίσω...

φοβάμαι τα σκουπίδια μαμά που τον κόσμο αυτό τον εχουν μετερίζι τους κι εγώ εσύ εμείς δεν ειμαστε παρά πιόνια και κούκλες κρεμασμένες σε σκοινί, φοβάμαι εκείνους όλους που δεν κόβουν τα σκοινιά... που αρκούνται...

Μαμά φοβάμαι γιατί οι επικίνδυνοι δεν φοράνε κουκούλα, αλλά εχουν αξίωμα και μου λενε οτι με προστατεύουν...

δεν θελω να κανω παιδί μαμά, γιατί θα το γεννήσω ήδη νεκρό, απο σφαιρα...

Μαμά φοβάμαι....

Χριστίνα Σαββατιανού.

δεν έμαθα ακόμα το όνομά σου…

Πάνος Βασιλόπουλος
δεν έμαθα ακόμα το όνομά σου…

http://blogs.sch.gr/pvlimni/2008/12/07/16yearoldboy/

Θα μπορούσες να ήσουν το παιδί μου , ο φίλος μου , μαθητής μου.

Θα μπορούσες να ήσουν με αυτούς που χτες τα πιναμε , βλέπαμε ποδόσφαιρο, παίζαμε σφαλιάρες.

Θα μπορούσες να ήσουν μαζί μου ή κι εναντίον μου στις ιδέες, στις απόψεις, στην ομάδα ή στο κόμμα.

Όπως και νάχει , δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούμε πια, αλλά σε ευχαριστώ για το σοκ που μου προκάλεσες.

Αυτό που λέει ότι ένας λαος κοιμότανε με το Βατοπέδιο, τον Εφραίμ, το Ρουσόπουλο, την κρίση, το πετρέλαιο, την Μενεγάκη και τα γκάλοπ.Κυβέρνηση, αντιπολίτευση μέχρι χτες γυρνάγαν στα κανάλια και η αστυνομία στα γήπεδα.

Κοιμόντουσαν όλοι, όλοι μας σου λέω, και ένα ΜΠΑΜ μας ξύπνησε.

Η ψευτοδημοκρατία, που δεν θέλει τους αντιφρονούντες, τους διαφορετικούς τους σκοτώνει, το ξέρω από την Ιστορία (Χούντα, Πολυτεχνείο, Καλτεζάς νομίζω ο προηγούμενος, Κουμής, Κανελλοπούλου από εξοστρακισμένο ..διάολο κι αυτοί, ποιός τους θυμάτε;)

Τόσα καμμένα αυτοκίνητα , κτίρια, δουλειές και υπολήψεις. Πόσα άραγε κοστολογούν την ζωή σου; Όλα!Αν ήμουν ο πατέρας σου θα έκαιγα νομίζω όλο το κόσμο για να τον ξαναφτιάξω από την αρχή, μόνο με σένα μέσα.

Δεν είμαι όμως.Κρατάω το χαμόγελό σου .

Τα αυτοκίνητα, τα μαγαζιά , οι καμμένες Τράπεζες, οι δουλειές όλα θα ξαναγίνουν.Εσύ θα λείπεις .Χιλιάδες κόσμος θα ξαναβυθιστεί στη μαλακωσιά του καναπέ του και θα ξεχνάει.Το χαμόγελό σου πίσω από την λάμψη της μολότωφ σαν ήλιος, το μπαμ του δυστυχισμένου μπάτσου σαν ίσκιος.

Θα πιώ απόψε στο χαμόγελό σου, θα προσπαθήσω να μη κοιμηθώ, να μη ξεχάσω…

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Την αφίσα εφτιαξε ο Dezos

Ναυαρχίδα - Το blog των υγειονομικών του "ΑΤΤΙΚΟΝ"

Κοίτα τι βρήκα παλι....

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

3-12-2008

Οι εργαζόμενοι του ΠΓΝ «Αττικόν» μετά από 2 μήνες κινητοποιήσεων συνεχίζουμε να διαμαρτυρόμαστε για τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, που καθιστούν τη λειτουργία τμημάτων του νοσοκομείου επικίνδυνη για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους. Το Υπουργείο Υγείας αδιαφορεί για άμεση πρόσληψη του αναγκαίου νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού και εμπαίζει τους εργαζόμενους και τους ασθενείς. Είμαστε αποφασισμένοι να μην σταματήσουμε, αν δεν εξασφαλιστούν οι συνθήκες ασφαλούς λειτουργίας του νοσοκομείου.

Αποφασίζουμε τη συνέχιση των κινητοποιήσεων μας έως την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων μας. Συγκεκριμένα:

Ø Έκδοση «Δελτίου Επικινδυνότητας», το οποίο θα ενημερώνει για καταστάσεις του νοσοκομείου που ενέχουν κινδύνους για τους ασθενείς και θα αποστέλλεται στη Διοίκηση του νοσοκομείου, το Επιστημονικό συμβούλιο και το Τύπο.

Ø Στάση εργασίας την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου από τις 10πμ έως τις 3μμ και Συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας ώρα 11πμ.

Ø Συμμετέχουμε στην πανελλαδική απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου με προσυγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας στις 10πμ σε συντονισμό με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα νοσοκομεία.

Ø Συγκέντρωση προσωπικού 8-10 π.μ και νέα Γενική Συνέλευση των εργαζομένων την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου στις 10πμ.

Ø Συμμετέχουμε με εκπροσώπους μας στη νέα συνάντηση του Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Εργαζομένων την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου στις 3μμ στο νοσοκομείο Παίδων Αγ. Σοφία.

Ø Σε συνεργασία με τοπικούς φορείς οργανώνουμε εκδήλωση-συναυλία για την «Σωτηρία των νοσοκομείων» της Δυτικής Αθήνας.

Ø Καλούμε τους υπόλοιπους εργαζόμενους, τοπικούς φορείς και πολίτες να αγωνιστούμε από κοινού για δημόσια υγεία και παιδεία.

Η Γενική Συνέλευση Εργαζομένων του ΠΓΝ «Αττικόν»

================================

και μια παλαιότερη δημοσίευση σχετικά με το Αττικόν απο το ίδιο μπλογκ της Ναυαρχίδας

Η Ναυαρχίδα ΑΤΤΙΚΟΝ ο «Εραστής των Δυτικών Προαστίων»

Δεν τον ενδιαφέρει η ασφαλής λειτουργία του νοσοκομείου ΑΤΤΙΚΟΝ με την πρόσληψη ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού που είναι απαραίτητη, αλλά ούτε τον ενδιαφέρει να τηρηθούν οι διαφανείς διαδικασίες πρόσληψης για μία θέση στο νοσοκομείο.

Ενδιαφέρεται «ο ακατανόμαστος καθηγητής» να στήσει ένα καλό γωνιακό μαγαζί με καλή βιτρίνα σε ένα υποβαθμισμένο βιομηχανικό κομμάτι της Δυτικής Αττικής προκειμένου να βολέψει τα «δικά του άτομα» να τα προωθήσει «οικονομικά» και «επιστημονικά» και να τα καθιερώσει με το έτσι θέλω στην κοινωνία της ΑΤΤΙΚΗΣ και ο ίδιος φυσικά να δοξαστεί.

Δεν τον ενδιαφέρει να εξυπηρετήσει τον απλό πολίτη, τον φτωχό, τον άνεργο, την μειονότητα και «γύφτους» της Δυτικής Αττικής», δεν είναι και δεν ήταν στις προθέσεις του.

Κατά την ρύση αυτού του διευθυντού , Αν. καθηγητού και νυν «τακτικού καθηγητού» σε κλινική στο ΑΤΤΙΚΟΝ, δεν θέλω «σαβούρα» στην κλινική μου.

Εννοεί κόσμο των Δυτικών Προαστίων και κυρίως μειονότητες και «γύφτους». Ρητές οι οδηγίες του στους ειδικευομένους και γιατρούς να μη γίνονται εισαγωγές «τέτοιων» ασθενών και ειδικά στις «μισές» εφημερίες.

Οι λίστες αναμονής σε ασθενείς των Δυτικών Προαστίων τεράστιες, αναμονή ως και ένα έτος.

Εκτός εάν ο ασθενής επισκεπτόντανε τον «διάσημο» γιατρό στο ιατρείο του ή τους «γνωστούς συνεργάτες» του, στα Βόρεια προάστια.

Τότε η εισαγωγή του ασθενούς ήταν άμεση στο νοσοκομείο.

Ο «καθηγητής» έχει το λόγο για το πλάνο των χειρουργείων που θα διεξαχθούν.

Έχει τον λόγο για ποια άτομα θα απαρτίζουν την κλινική του.

Φυσικά ξεκινά από την γραμματέα του, ανιψιά , βαφτιστήρι , κόρη του λέκτορα. Γιατροί γνωστοί, φίλοι, κουμπάροι, γνωστή ομάδα από το παρελθόν ,έχουν δουλέψει μαζί, έχουν δώσει όρκο να υποστηρίζουν τον «αρχηγό»δεν θα τον εγκαταλείψουν ποτέ, αρκεί να τους αφήνει ο «αρχηγός» να «δουλεύουν» δηλαδή να έχουν την πελατεία τους στην κλινική.

Εάν αυτός τους εγκαταλείψει τότε αυτοί θα τα πούν «όλα».

Τα γνωστά διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Τηρήθηκαν οι διαφανείς διαδικασίες πρόσληψης αυτών των «γνωστών» ιατρών του «αρχηγού» της κλινικής?

Μερικοί προσπάθησαν να διοριστούν ως γιατροί του ΕΣΥ, αλλά οι κρίσεις ,τους κατέταξαν μετά τη 20η θέση σε σύνολο 42 ενδιαφερομένων για 2 θέσεις ΕΣΥ στην κλινική στο ΑΤΤΙΚΟΝ.

Ο «αρχηγός» βρήκε άλλους γνωστούς τρόπους να τους προσλάβει και να έχει την ομάδα του κοντά, γιατί μόνο αυτούς εμπιστεύεται και θέλει.

Τους ονόμασε ,ερευνητές, επιστημονικούς συνεργάτες ,λέκτορες, επικουρικούς κλπ.

Έτσι βρέθηκαν σε μία κλινική 40 κλινών στο ΑΤΤΙΚΟΝ , γιατροί ιδιώτες, γιατροί του ΙΚΑ να δουλεύουν σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, να εφημερεύουν ως γιατροί του ΕΣΥ και να αμείβονται ως γιατροί του ΕΣΥ.

Βέβαια δουλεύουν και 20 επιστημονικοί συνεργάτες ιδιώτες που ασκούν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στην κλινική χωρίς αμοιβή, με κέρδος μία διατριβή μία μελλοντική θέση στην κλινική , ή να οικονομήσουν καμιά πελάτισσα στο γωνιακό μαγαζάκι του «αρχηγού» και να την προωθήσουν σε ιδιωτικό νοσοκομείο.

Δύσκολος ο ανταγωνισμός των γιατρών στο λεκανοπέδιο, ψάχνουν δυστυχώς για ένα καλό «κράχτη».

Ο «μπαμπάς αρχηγός» θα φροντίσει για πολλούς από αυτούς ,αρκεί να δείξουν πλήρη «υποταγή» στον «αρχηγό».

Ολόκληρο νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟΝ είναι ανάστατο. Πιθανόν με άμεση πρόσληψη 100 νοσηλευτών να ξαναλειτουργήσει.

Η κλινική του «αρχηγού» στο ΑΤΤΙΚΟΝ εξασφάλισε 16 και πάμε για 20 ειδικευόμενους και μάλιστα σε νοσοκομείο που δεν εφημερεύει επί 24 ώρου βάσεως.

Ποιά είναι η εκπαίδευσή τους?

Αμείβονται για τις εφημερίες τους?

Τότε γιατί προσλήφτηκαν τόσοι πολλοί?

Μα είναι γνωστό. Γνωστός καθηγητής άλλου νοσοκομείου «παρακάλεσε» τον «καθηγητή» αυτής της κλινικής του ΑΤΤΙΚΟΝ να προσλάβει την κόρη του.

Ήταν όμως 10η στην επιτηρίδα των ειδικευομένων, πήρε και τους δέκα.

Έχει την δύναμη να προσλαμβάνει, τότε γιατί δεν απαιτεί να γίνουν προσλήψεις?

Μα αν γίνουν προσλήψεις θα χάσει την ομοιογένεια η κλινική, θα μπουν ανεπιθύμητοι συνάδελφοι, θα αρχίζει να εφημερεύει και η κλινική και τότε θα μπουν «γύφτοι» από τα Δυτικά Προάστια. Θα χαλάσει η βιτρίνα, δεν θα έχει κρεβάτια για τους ασθενείς των Βορείων Προαστίων, τα κρεβάτια θα πληρωθούν από «σαβούρα» ασθενών των Δυτικών Προαστίων.

Το κείμενο συντάχθηκε από αγανακτισμένο γιατρό βλέποντας τον «ακατανόμαστο καθηγητή» να στέκεται κλαρίνο, να χαμογελά και να χειροκροτεί ,τον Γ.Παπανδρέου που επισκέφτηκε την Παρασκευή το ΑΤΤΙΚΟΝ νοσοκομείο.

Ας κρατήσουμε «πισινή», που ξέρεις ,μπορεί να είναι ο μελλοντικός πρωθυπουργός, θα σκέφτηκε.

Δεν είμαι κατά του Πανεπιστημίου. Δεν έχω αντίρρηση να συνυπάρχουμε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ΕΣΥ και Πανεπιστήμιο.

Όμως πρέπει να οριοθετηθεί, Πανεπιστήμιο και ΕΣΥ στο ΑΤΤΙΚΟΝ νοσοκομείο.

Οι πραγματικοί επιστημονικοί δάσκαλοι να αφιερωθούν στο επιστημονικό τους έργο στην διδασκαλία των φοιτητών και στην έρευνα.

Οι δε γιατροί του ΕΣΥ στο κλινικό τους έργο και όχι μόνο..

Να γίνουν προσλήψεις με διαφάνεια και με πραγματικά επιστημονικά κριτήρια και να λειτουργήσει με ασφάλεια η ναυαρχίδα ΑΤΤΙΚΟΝ.

Να δουλέψει και φυσικά να εφημερεύσει. η ναυαρχίδα του ΕΣΥ για την Δυτική Αττική .

.

Με εκτίμηση

Οδυσσέας

3 η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

φωτογραφια © Γιάννης Μπεχράκης / REUTERS

3η Δεκεμβρίου ημέρα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες

Πηγή: http://www.anaplasi-rehab.gr/3december.htm

Εγώ δεν έχω τίποτε να πω... Νιώθω μικρή κι αδύναμη μπροστά στη ζωή, μπροστά στην αναπηρία μας να αποδεχθούμε το διαφορετικό, το λιγότερο ευνοημένο, το σπουδαίο... και κυνηγάμε χίμαιρες, και κρίσεις, αφθονία και ψεύτικη ζωή... Ας μας φωτίσει κάποιος κάποτε, να μάθουμε να κοιτάζουμε γύρω μας, γιατί στα παπούτσια τους χωράνε και τα δικά μας πόδια....

======================

Θα παρακαλούσα όλους τους συμπολίτες μου μην παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους σε ράμπες, διότι, είναι η μόνη είσοδος Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες που χρησιμοποιούν αμαξίδια.

Είναι η μόνη δίοδος που έχουμε και όταν κλείνουν, δεν υπάρχει προσπελασιμότητα.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ
Ολυμπιονίκης Παραολυμπιακών Αγώνων

=========================

Αν ήσουν στη θέση μου εσύ τι θα σκεφτόσουν;

Αν μπορείς δοκίμασε έστω για λίγο να είσαι στη θέση μου και να δεις την κοινωνία από το δικό μου πρίσμα που δεν διαφέρει σε τίποτα από το δικό σου.

ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΣΚΑΝΗΣ
Ολυμπιονίκης Παραολυμπιακών Αγώνων

=============================

Τελικά γιορτάζω ή όχι; Χρόνια τώρα ήθελα να πιστεύω ότι δεν γιορτάζω σήμερα.
Φέτος όμως, αφού τίποτα δεν γινόταν για μένα και για τους συνανθρώπους μου, αποφάσισα να γιορτάσω.
Αλλά πείτε μου, υπάρχει κανείς από όλους εσάς να μην γιορτάζει, δηλαδή να μην νιώθει ανάπηρος;

ΣΙΜΟΣ ΠΑΛΤΣΑΝΙΤΙΔΗΣ
Ολυμπιονίκης Παραολυμπιακών Αγώνων

==============================

Γιορτάζουμε σήμερα ή όχι;

Γιορτάζουμε εμείς, ή οι άλλοι για μάς;

Τελικά είμαστε «καημένα».. ή μας βλέπουν οι άλλοι σαν «καημένα»;

Σας φαινόμαστε για «καημένα» ;!

ΑΝΘΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Ολυμπιονίκης Παραολυμπιακών Αγώνων

=================================

Είναι φυλακή η αναπηρία. Όσοι την βιώνουμε, γυρεύουμε να λυτρωθούμε από τις χειροπέδες, με τις οποίες μας βάρυνε η μοίρα. Ή, απλά να συμβιβαστούμε.
Ευχής έργο θα ήταν, αν οι πιο τυχεροί, οι πολλοί, οι αλώβητοι, συμβάλλουν έμπρακτα στην επανένταξή μας στην κοινωνία, παιδιά της οποία είμαστε κι εμείς.
Ας πρωτοστατήσουν, να απαλειφθούν όσα εμπόδια περιορίζουν την χαρά της κάποιας κίνησης που πασχίζουμε να εξουσιάσουμε.

ΝΙΚΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
Πρέσβης ε.τ.

===========================

Την Αναπηρία, αυτοί που δεν την έχουν, τη θυμούνται κάθε 3 Δεκέμβρη.

Αυτοί όμως που την έχουν, την αντιμετωπίζουν κάθε μέρα, με πείσμα, κουράγιο και θέληση για ζωή.

Γι' αυτό οι υπόλοιποι «μη Ανάπηροι» συνάνθρωποί μας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι, η Αναπηρία, μικρή ή μεγάλη, θα μπορούσε να χτυπήσει και τη δική τους πόρτα.

Ας προσπαθήσουν λοιπόν να βρουν τρόπους, έτσι ώστε να μην κάνουν τη ζωή ακόμα πιο «απροσπέλαστη» σ' αυτούς που την έχουν.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ
Ολυμπιονίκης Παραολυμπιακών Αγώνων

========================

«Πλανήτης Γη: το κοινό μας σπίτι....»

(φωτογραφία από το : http://exoapotintaxi9.blogspot.com/2007/06/blog-post.html)

«Πλανήτης Γη: το κοινό μας σπίτι....» Διαγωνισμός Μαθητικής Καλλιτεχνικής Δημιουργίας «Πλανήτης Γη: το κοινό μας σπίτι....»
Πηγή: Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS http://www.medsos.gr/content/view/524/209/
Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και το ΟΙΚΑΔΕ, το Εκπαιδευτικό πρόγραμμα της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ, διοργανώνουν τη σχολική χρονιά 2008-2009 καλλιτεχνικό διαγωνισμό με θέμα: «Πλανήτης Γη: το κοινό μας σπίτι...».

Ο καλλιτεχνικός διαγωνισμός στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των μαθητών για την προστασία του κλίματος και την καλλιτεχνική ενεργοποίησή τους και στη διάδοση στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο της αναγκαιότητας για θετική «δράση για το κλίμα».
Το κλίμα αλλάζει, το διαβεβαιώνουν οι επιστήμονες, το παρατηρούμε και εμείς στην καθημερινή ζωή μας, στις ειδήσεις που έρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη. Δεν είναι «επιστημονική φαντασία», αποτελεί μιαν ανησυχητική πραγματικότητα.

Μέρα με τη μέρα ακραία καιρικά φαινόμενα πλήττουν τον πλανήτη. Απανωτοί καύσωνες, παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας και καταστροφικές πυρκαγιές. Έντονες και ξαφνικές βροχοπτώσεις και εκτεταμένες πλημμύρες. Οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει.

Ζώα και φυτά απειλούνται με εξαφάνιση. Πολλοί άνθρωποι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι τέσσερις εποχές του χρόνου μοιάζουν μια μακρινή ανάμνηση ενός παρελθόντος που οριστικά θα χαθεί.
Ο κόσμος μας αλλάζει. Εμείς θα μείνουμε θεατές ή θα αναλάβουμε δράση για την προστασία του κλίματος;

Μετά την επιτυχία των προηγούμενων μαθητικών του διαγωνισμών με θέματα: «Αν ήμουν Ψάρι στη Μεσόγειο - 2005», «Για μια σταγόνα νερό - 2006», «Η Πόλη που θα ήθελα να Ζω - 2007», το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS - αυτή τη φορά σε συνεργασία με την ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ - επιδιώκει και πάλι την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των μαθητών μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Ο διαγωνισμός, που θα διοργανωθεί σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα, απευθύνεται τόσο σε μαθητές, όσο και σε καλλιτεχνικά εργαστήρια σ’ όλη τη χώρα.
Οι συμμετοχές των σχολείων προβλέπεται - από την εμπειρία των προηγούμενων διαγωνισμών - να ξεπεράσουν τις 150, ενώ αναμένονται περισσότερα από 2000 έργα: ζωγραφιές, κολάζ, θεατρικά έργα.

Γιατί ένας διαγωνισμός:
Ένας τρόπος να συνειδητοποιήσουμε τις συνέπειες των ενεργειών μας στο περιβάλλον και στους άλλους «συγκατοίκους» μας, είναι να σκεφτούμε, να ψάξουμε, να μάθουμε, ν’ αλλάξουμε ρόλους, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Η αλλαγή του κλίματος θα επηρεάσει τη ζωή στον πλανήτη, την καθημερινή ζωή μας, την οικονομία. Τι γνωρίζουμε, όμως, για την κλιματική αλλαγή; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της και στη δική μας ζωή; Τι μπορούμε να κάνουμε για την προστασία του κλίματος; Τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά στο σπίτι και στο σχολείο; Τι πρέπει να αλλάξουν οι μεγαλύτεροι;
Σε ποιους απευθύνεται ο διαγωνισμός:
Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα με δημιουργικό και καλλιτεχνικό τρόπο, το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και το ΟΙΚΑΔΕ ζητούν από τους μαθητές σχολείων και καλλιτεχνικών εργαστήριων να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό καλλιτεχνικής δημιουργίας « Πλανήτης Γη: το κοινό μας σπίτι....».
Πώς μπορούν να συμμετάσχουν οι μαθητές;
Προσκαλούμε τους ενδιαφερόμενους μαθητές να σκεφτούν πως θα ήθελαν να συμβάλλουν στην προστασία του παγκόσμιου κλίματος και να απαντήσουν με καλλιτεχνικό και δημιουργικό τρόπο σ’ αυτό το ερώτημα, εκφράζοντας και τις δικές τους ευαισθησίες, ανησυχίες, αλλά και προτάσεις με: (α) ζωγραφική ή κολάζ, (β) φωτογραφίες, (γ) θεατρικά κείμενα.

Τι θα γίνουν τα καλλιτεχνικά έργα;
Τα έργα ζωγραφικής και οι φωτογραφίες των μαθητών θα παρουσιαστούν το διάστημα 05/02 -08/02 2009 σε κεντρικό εκθεσιακό χώρο στην Αθήνα, τον οποίο θα μπορούν να επισκεφθούν τόσο οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό, οι φίλοι και συγγενείς τους, όσο και οι μαθητές άλλων σχολείων.

Μια επιτροπή αποτελούμενη από καλλιτέχνες θα επιλέξει και θα βραβεύσει σε κάθε κατηγορία τα έργα που θα ξεχωρίσουν, από άποψη φαντασίας και καλλιτεχνικής δημιουργικότητας.

Προδιαγραφές έργων:

* Κάθε μαθητής/τρια μπορεί να συμμετάσχει με μια ατομική και μια ομαδική εργασία/ έργο ανά θέμα (ζωγραφική και κολάζ, φωτογραφία, θεατρικό κείμενο).
* Τα έργα ζωγραφικής και τα κολάζ θα πρέπει να είναι σε χαρτί διαστάσεων 35x50 εκ. για τα ατομικά έργα και 70Χ100 εκ. για τα ομαδικά.
* Υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη ζωγραφική είναι μολύβια, νερομπογιές, παστέλ, ακουαρέλες, ακρυλικά.
* Οι φωτογραφίες πρέπει να παραδοθούν τυπωμένες σε διάσταση 30 Χ 50cm, καθώς και σε ηλεκτρονική μορφή.
* Τα έργα κάθε τάξης ή σχολείου θα πρέπει να συνοδεύονται από ξεχωριστή λίστα με τα ονόματα των μαθητών που συμμετέχουν.
* Το όνομα του μαθητή ή των μαθητών πρέπει να γράφεται καθαρά πίσω από κάθε έργο.
* Κατασκευές δε θα γίνονται δεκτές.

Αποστολή έργων:
Οι εκπαιδευτικοί του κάθε σχολείου ή οι υπεύθυνοι των καλλιτεχνικών εργαστηρίων θα πρέπει να συλλέξουν και να αποστείλουν τα έργα των μαθητών με κούριερ ή με απλό ταχυδρομείο.
Παρακαλούμε μη στέλνετε συστημένα.
Δηλώσεις συμμετοχής:
Τα σχολεία και τα καλλιτεχνικά εργαστήρια που θα λάβουν μέρος πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή στέλνοντας την επισυναπτόμενη φόρμα έως τις 20 Νοεμβρίου 2008 με τους εξής τρόπους:

* ηλεκτρονικά στη διεύθυνση: info@medsos.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε
* ταχυδρομικά στη διεύθυνση Μαμάη 3, Αθήνα 10440
* στα fax: 2108224481, 2108228795, 2108253435


Προθεσμία παράδοσης έργων:
Τα έργα πρέπει να παραδοθούν μέχρι τις 10 Ιανουαρίου 2009.

Χαριστικό παζάρι ρούχων+ζαπατιστικός καφές+gnu/linux cds (πλ. Βικτωρίας, 6/12)

Χαριστικό παζάρι ρούχων+ζαπατιστικός καφές+gnu/linux cds (πλ. Βικτωρίας, 6/12)

Πηγή: http://sporos.org/node/670

Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου κατά τις 11:00, το χαριστικό παζάρι του Σποροχώρου πάει πλατεία Βικτωρίας. H "βόλτα" συνδυάζεται με ζαπατιστικό καφέ και διανομή gnu/linux cds.

Η δράση θα γίνει στα πλαίσια των δημιουργικών αντιστάσεων.

Εθελοντές Πολιτικής Προστασίας Ν. Φιλαδέλφειας: Links προς άλλες Εθελοντικές Οργανώσεις

Εθελοντές Πολιτικής Προστασίας Ν. Φιλαδέλφειας: Links προς άλλες Εθελοντικές Οργανώσεις

12 συμβουλές για υγεία, ευεξία και … οικονομία

12 συμβουλές για υγεία, ευεξία και … οικονομία
Ημερομηνία δημοσίευσης: 1 Δεκεμβρίου 2008

Γράφει: Σταυρόπουλος Λεωνίδας, Σύμβουλος Υγείας και Ευεξίας, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

Πηγή: iatronet.gr

Σε μία εποχή που αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι όλα τα κράτη στον πλανήτη και εμείς από κοντά, βρισκόμαστε σε μια δυσάρεστη οικονομική περιπέτεια , αναζητούμε τρόπους – ‘κόλπα’ να ξεφύγουμε απ΄ την προοπτική του οικονομικού μαρασμού.

Όλοι κάνουμε τις ίδιες σκέψεις, ‘δεν θα ψωνίσω άλλα κοστούμια ή γραβάτες’, ‘έχω αρκετά πουκάμισα…’, ‘καιρός να φορέσω τα ξεχασμένα φορέματα που αγόρασα πέρυσι και πρόπερσι’ κ.ά.

Για κάποιους, αυτό σημαίνει μείωση της κίνησης του χρήματος, συνεπώς και οικονομικό στραγγαλισμό, που κάποια στιγμή θα επιστρέψει σε μάς.

Δεν φτάνει το άγχος μας, έρχεται και ο επικεφαλής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, ο Ζακ Ντιουφ, που διαπιστώνει ότι για τις τιμές που ανεβαίνουν με εκρηκτικούς ρυθμούς ευθύνονται κατά κύριο λόγο οι ‘δυτικοί’ παχύσαρκοι.

Η αχαλίνωτη κατανάλωση των παχύσαρκων κοστίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, λαμβάνοντας υπόψη μας και το κόστος από τη θνησιμότητα και τη νοσηρότητα.

Οι υπέρβαροι γενικά, καταναλώνουν 18% περισσότερη τροφή από τον μέσο άνθρωπο.

Κυκλοφορούν επί το πλείστον με το αυτοκίνητο, ακόμα και σε διαδρομές μικρότερες του ενός χιλιομέτρου και φυσικά το όχημά τους καταναλώνει περισσότερο καύσιμο, μεταφέροντας μεγαλύτερο βάρος…!

Στην αντίπερα όχθη, άλλοι επιστήμονες, αρνούνται ότι ο υπερκαταναλωτισμός είναι η πηγή των προβλημάτων. Πιστεύουν ότι το πρόβλημα ξεκινά από τη ραγδαία αλλαγή των διατροφικών συνηθειών μας στις δύο τελευταίες δεκαετίες. Η διατροφή μας με φτηνές επεξεργασμένες τροφές, τα fast foods και η κατανάλωση τροφών χωρίς καμία διατροφική αξία, παρά μόνο θερμίδες, ευθύνονται για το διπλασιασμό των παχύσαρκων τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έρευνες που έγιναν κατά κύριο λόγο στην Αμερική αποδεικνύουν ότι μόνο το 9% των ανθρώπων με υψηλό εισόδημα είναι παχύσαρκοι, ενώ αντιθέτως το ποσοστό των ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα ξεπερνά το 39% και σε κάποιες χώρες φτάνει και το 45%.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας με βάση παρόμοιες διαπιστώσεις προβλέπει ότι ο παχύσαρκος πληθυσμός στον πλανήτη αναμένεται να διπλασιαστεί έως το έτος 2015!

Τελικά, όλες αυτές οι αναρίθμητες αναλύσεις συνεχώς επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα. Το πιο απλό είναι να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουμε τη μοίρα. Το σωστότερο όμως είναι να αντιδράσουμε και να πάρουμε τη ζωή και τις συνήθειές μας στα χέρια μας.

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή, χαλαρώστε και σκεφτείτε ότι η παρούσα πραγματικότητα θα αρχίσει να αλλάζει από τη στιγμή που εσείς θα το αποφασίσετε.

Εμείς, οι Wellness Consultants σας δίνουμε μια δωδεκάδα ιδεών, συμπληρώστε εσείς ότι επιπλέον νομίζετε και ξεκινήστε την οργάνωσή σας.

Στόχος μας είναι η ποιότητα της ζωής μας

* Σκεφτείτε θετικά, χαμογελάστε και πείτε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτόν ή αυτούς που εσείς νομίζετε, στο Θεό, στο σύντροφό σας, στα παιδιά σας, στους γονείς σας, στους συνεργάτες σας, …
* Δραστηριοποιηθείτε – κινηθείτε - γυμναστείτε. Ζώντας μια υποτονική ζωή αυξάνετε τις πιθανότητες για σοβαρές ασθένειες. Η προσεκτική τακτική άσκηση, εκτός του ότι αυξάνει τα χρόνια, τα κάνει πιο ποιοτικά. Δηλαδή μειώνει τα κάθε λογής φάρμακα και άσκοπες επισκέψεις στους γιατρούς. Για ωφέλεια οικονομική αποφασίστε εσείς, ανάλογα. Σκεφτείτε ότι εφαρμόζοντας όλες τις ιδέες θα είστε σε λίγο έτοιμοι να εξοπλίσετε το προσωπικό σας γυμναστήριο από τα χρήματα που εξοικονομήσατε…!
* Κόψτε το κάπνισμα, κάντε το σημαντικότερο βήμα. Πρόκειται για μια σοβαρή εξάρτηση που κόβεται, προσπαθώντας εξίσου σοβαρά. Τα οφέλη στην υγεία σας αμέτρητα, αντίστοιχα και στην τσέπη σας, από μια τέτοια απόφαση. Σκεφτείτε, 1 πακέτο τσιγάρα κοστίζει 3+ ευρώ, επί 30 ημέρες, κερδίζετε 90 ευρώ μηνιαίως τουλάχιστον. Το ποσό αυτό υπερκαλύπτει το κόστος της γυμναστικής από ένα μήνα έως ένα εξάμηνο, ανάλογα το γυμναστήριο.
* Κόψτε τη ζάχαρη και γενικά τα γλυκά. ‘Λιγότερη ζάχαρη, περισσότερα Γενέθλια’. Ο διαβήτης, που γερνά συντομότερα τα κύτταρά μας, δύσκολα θα σας επισκεφτεί. Εάν περιορίσετε ένα γλύκισμα την ημέρα εξοικονομείτε τουλάχιστον 30 ευρώ μηνιαίως.
* Παρακολουθήστε λιγότερη τηλεόραση. Σε μία ώρα τηλεθέασης καταναλώνουμε πατατάκια, διάφορα σνακ, ποτά και τσιγάρα, προσθέτοντας άδειες θερμίδες, κατάλοιπα καπνού στον οργανισμό μας και ένα βάρος οικονομικό στην τσέπη μας.Το κόστος μπορεί να ξεπεράσει τα 7 ευρώ την ημέρα και τα 200 ευρώ τον μήνα. Τόσα θα είναι τα χρήματα που θα εξασφαλίσετε όταν αντί να ξαπλώσετε στον καναπέ σας βάλετε τα αθλητικά παπούτσια σας και ασκηθείτε.
* Κάνετε τακτικά προληπτικές ιατρικές εξετάσεις. Πηγαίνετε στον γιατρό σας και ζητήστε του να σας κοιτάξει από πάνω έως κάτω, από την κορυφή έως τα νύχια, προσεκτικά. Σοβαρές ασθένειες θεραπεύονται όταν είναι σε πρώιμα στάδια. Τα οικονομικά οφέλη σε εσάς αλλά και στο κράτος,τεράστια.
* Ηρεμήστε και οδηγήστε. Τα τροχαία ατυχήματα είναι από τις σοβαρότερες αιτίες θανάτων (ειδικά στις νεότερες ηλικίες), προκαλώντας τρομερές αλλαγές στην υγεία και την ευζωία των εμπλεκομένων. Το οικονομικό κόστος ανάλογα την περίπτωση. Επιπλέον, η ήρεμη οδήγηση μειώνει την κατανάλωση καυσίμων και κάνει καλό στο περιβάλλον και στην τσέπη μας, εφόσον το αυτοκίνητό μας θα χρειάζεται λιγότερες επισκευές.
* Αποφύγετε να παίρνετε το αυτοκίνητο ή τη μοτοσικλέτα για μικρές αποστάσεις που μπορείτε να περπατήσετε. Από μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο για αποστάσεις μικρότερες του 1 χλμ εννέα (9) φορές την εβδομάδα, κατέχοντας την πρωτιά, όταν στη δεύτερη, Ιταλία, το χρησιμοποιούν τέσσερις (4) φορές. Ευκαιρία για κίνηση, περπατήστε λοιπόν…! Συνέπειες στο περιβάλλον, στην υγεία μας και την τσέπη μας. Φανταστείτε να εξοικονομήσετε τα 2 ευρώ τουλάχιστον ανά μετακίνηση, που μηνιαία μεταφράζεται σε 72 ευρώ.
* Βελτιώστε την ποιότητα του ύπνου σας και απελευθερώστε μ΄ αυτόν τον τρόπο περισσότερη αυξητική ορμόνη που έχει η υπόφυση, ώστε να αμβλύνετε τη διαδικασία της γήρανσης. Έρευνες δείχνουν ότι ιδανική θερμοκρασία ύπνου είναι οι 16ο C, ενώ θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 24ο C προκαλούν νευρικότητα και μειώνουν την ποιότητα του ύπνου. Εξοικονομήστε και χρήματα από την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος από τις μονάδες θέρμανσης ή από την κατανάλωση πετρελαίου, που στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνά τα 40 ευρώ μηνιαίως.
* Προγραμματίστε με ακρίβεια τις αγορές σας. Αποφύγετε να πηγαίνετε νηστικοί στα super markets, γιατί η πείνα δεν είναι ο καλύτερος οδηγός για ψώνια. Αγοράστε ακριβώς τις ποσότητες που θα καταναλώσετε σε μια εβδομάδα. Αυτό σημαίνει ότι έχετε σχεδιάσει το καθημερινό σας διατροφολόγιο. Θα εκπλαγείτε όταν μάθετε πόσα χρήματα μηνιαίως πετάμε … Σκεφτείτε πόσα τρόφιμα, κυρίως φρούτα και λαχανικά, καταλήγουν την εβδομάδα στα σκουπίδια.
* Αντισταθείτε σε κάθε λογής πειρασμούς που μειώνουν την υγεία και μας δημιουργούν αισθήματα ενοχής. Μπορείτε να δυναμώσετε την θέλησή σας ακριβώς όπως δυναμώνετε τους μύες σας, με εξάσκηση. Καταστρώστε σχέδια και δημιουργείστε συνήθειες, π.χ. 'κάθε Τρίτη και Πέμπτη στις 6:00 μ.μ. θα πηγαίνω γυμναστήριο.' Μ΄αυτόν τον τρόπο εξασκείτε την ικανότητα του αυτοελέγχου σας και σιγά – σιγά αυξάνετε την αποφασιστικότητά σας σε όλους του τομείς, ωφελούμενοι τα αντίστοιχα αποτελέσματα.
* Επιπροσθέτως η φυσική άσκηση σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή (κατά προτίμηση μεσογειακή διατροφή) μπορεί να αυξήσει τη δυνατότητα να εργάζεστε με μεγαλύτερη ένταση χωρίς να κουράζεστε. Σας δίνει περισσότερη ενέργεια και σθένος για να αντιμετωπίσετε τις απαιτήσεις της καθημερινής σας ζωής και σας εφοδιάζει με απόθεμα για να αντιμετωπίσετε τις απαιτήσεις των απρόσμενων και επειγόντων καταστάσεων. Βοηθάει να κρατάτε χαμηλά τη νευρική ένταση και υψηλά την πνευματική σας υγεία. Σας οδηγεί σ΄ ένα βιολογικό ξανάνιωμα 10 – 15 χρόνων και μειώνει τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων. Είναι βέβαιο ότι όλα αυτά, οι διευθυντές σας θα τα παρατηρήσουν, και το λιγότερο, θα σας επιβραβεύσουν τουλάχιστον οικονομικά.

Δείτε την εποχή μας σαν μια ευκαιρία ώστε να διορθώσετε οτιδήποτε δεν σας αρέσει, ξεκινώντας από τα πιο απλά και καθημερινά.

Έρευνες πανεπιστημίων της Αμερικής και της Ευρώπης δείχνουν ότι σε περιόδους οικονομικής άνθησης οι άνθρωποι δεν προσέχουν την υγεία τους, γιατί προτεραιότητά τους είναι η δουλειά τους ή κάτι άλλο.

Να η ευκαιρία μας…!