έσκαψε μονοπάτι πανω στη νυχτιά,
έφυγε εκείνο το βουνό απ τον ορίζοντα,
αρχίζει ο χειμώνας...
κρύψου μη σε βρεί...
------------------
φωνάζει πετάει ξυπνά,
αλλάζει μάσκες και ρούχα,
του είπαν αυτή ειναι η ζωή...
υπακούει...
------------------
ταγγίζει ο αέρας στο ασπροσύννεφο κολλημένος
τσιρίζει του ουρανού η άκρη - πέφτω...
αρχίζει ο χορός και βιάσου - περιμένω
---------------
διαβασε χθες τα νέα τα παλιά
έμαθε πως οι πόλεμοι τελειώνουν - ξαναρχίζουν
έσκισε τη σημαία έκαψε το παράσημο
παραδόθηκε σε ανύπαρκτο ηρωισμό...
θυμάσαι?
----------------
κι αν σάπισε το μήλο, τράφηκε το σκουλήκι
κι αν μούχλιασε το χώμα, γεννήθηκε το μανιτάρι
κι αν πέθανε η αγάπη, .... αναστήθηκε η σιωπή..
σκαλισε στα δέντρα ώσου να γίνει η λεπίδα λάσπη...
θα γαληνέψεις...
------------------
φωνάζεις να γεμίσεις της νύχτας το κενό
φωνάζω να αλλάξω των οριζόντων την γραμμή...
κι αν πάψεις θα αποκοιμηθώ...
κι άν πάψω τούτος ο κόσμος θα χαθεί...
-------------------
σοκάκι δύσβατοο της μέρας σου η βιάση
δρόμος αλλόκοτος της νύχτας η ορμή
δες έρχεται... μα νά... θα προσπεράσει
δες έφυγε... μην τρέξεις να τη βρεις....
-------------------
κι όπως οι ώρες σεργιανίζουνε στο χρόνο
σκάει η σκέψη σε μικρόψυχες ροές
ανάβει ο κόσμος τη σειρήνα και ουρλιάζει
μα αλήθεια δεν ξεφεύγει απ τις ντροπές
--------------------
φυλάξου, χθες ήταν αλλιώς
στοχάσου, σήμερα θέλει αγώνα
σταμάτα, μη φωνάζεις
θα ξυπνήσεις το χειμώνα...
--------------------
της λησμονιάς η όψη μοιάζει κούκλα
και της βολής το χέρι τρυφερό,
μα εσύ ανθρωπάκο φύγε μη κοιτάζεις
γιατί οι δυο τους τη ζωή σου βάλαν στόχο
θα χαθεί.......
-------------------
τσακίζει η ώρα δύο λέξεις κι ενα γράμμα
ορίζει ο φίλος δυο χαμόγελα στεγνά
κι η μοναξιά γίνηκε άγραφο τάμα
στης νύχτας τη γωνιά που ξαγρυπνά...
--------------------
κι αν εφυγε ο αγέρας, εσύ ανασαίνεις
κι αν φεύγει η ζωή, εσύ γελάς
αυριο όλα τούτα θαν χαμένα
αύριο η ζωή θα είναι αλλού...
στάσου μη ξεχνάς... ίσως τη σώσεις
και η ευχή να γίνει αληθινή...
---------------------
αγναντι δύσμορφο τετράγωνο κουτσό...
μας τα παν κι άλλοι αλλά ακούγαμε άλλο σταθμό...
χαρείτε δεν έχει άλλο...
τελειώνει εδώ.
Χριστίνα Σαββατιανού / 2006-2007
------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφησέ μου μια λέξη, για κουβέντα, για διαφωνία, για ενημέρωση, ή άφησε μου πολλές, ασχετες, για να ξανοίξει η σκέψη μαζί τους... κι ίσως ολα αυτά συναντηθούν εκεί στις άκρες και στα χαρακώματα της ζωής....