Εμφανιζόμενη ανάρτηση
Η Αλεξάνδρα το παληκάρι
Απρίλης του 48 ή εκεί γύρω κάπου, ήταν και η Αλεξάνδρα μικρό κοριτσι τότε έπαιρνε στο κατόπι τα μπουλούκια των τσιγγάνων που πέρναγαν ...
9 Φεβ 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σελίδες
Ετικέτες
τα δικά μου
(327)
περιβάλλον
(91)
writting
(67)
Greece
(57)
poetry
(50)
χρήσιμα
(39)
χαμόγελα
(38)
video
(37)
κοινωνία
(35)
φωτογραφία
(32)
health
(30)
environment
(24)
phtography
(24)
εθελοντισμός
(24)
υγεία
(23)
people
(21)
music
(20)
stories
(15)
blogging
(14)
children
(13)
παιδά
(13)
computers
(12)
information
(11)
μπλογκοπαίχνιδα
(11)
doctor
(10)
πολιτισμός
(10)
συνταγές
(10)
χιούμορ
(10)
medicine
(9)
ελλάδα
(9)
μουσική
(9)
activism
(8)
world
(8)
οι συνταγές της κρίσης
(8)
goverment
(7)
rights
(7)
safety
(6)
services
(6)
Πάρνηθα
(6)
γκρίνιες
(6)
εκθέσεις
(6)
ποίηση
(6)
Επιστήμη
(5)
amalia
(4)
earth
(4)
technology
(4)
Αναδάσωση
(4)
αηδιούλες
(4)
αρθρογραφία απο ιντερνετ
(4)
γιατρός
(4)
πολιτική
(4)
πρωτβουλίες
(4)
σοφά λόγια
(4)
emergency
(3)
theatre
(3)
Εναλλακτική οικονομία
(3)
εκδηλώσεις
(3)
εκθεσεις
(3)
με ενδιαφέρουν
(3)
φύση
(3)
χορός
(3)
ψυχαγωγία
(3)
economy
(2)
games puzles
(2)
είπαν
(2)
εκδόσεις
(2)
ελεύθερος χρόνος
(2)
κόσμος
(2)
νομικά θέματα
(2)
συναντήσεις
(2)
τεχνολογία
(2)
DVD
(1)
Greek movie
(1)
amber alert
(1)
antiwar
(1)
dance
(1)
documentary
(1)
down syndrom
(1)
facebook
(1)
first aid
(1)
funny
(1)
internet security
(1)
nature
(1)
plektaniart
(1)
privacy
(1)
protest
(1)
radio
(1)
ΕΜ
(1)
ΧΡ
(1)
απορίες
(1)
απόκριες
(1)
αστικά τοπία
(1)
βιβλιο - e-book
(1)
διάστημα
(1)
διαβάζω
(1)
εναλλκτική ζωή
(1)
ενεργοί μικροοργανισμοί
(1)
εφημερίδες
(1)
ζωγραφική
(1)
θέατρο
(1)
καλομηνιάσματα
(1)
κινηματογράφος
(1)
παράξενα
(1)
παραδοξόνιο
(1)
παραμύθια
(1)
παραξενα chemtrails
(1)
παρατηρώ
(1)
πειραματα
(1)
περιοδικά
(1)
τεχνες
(1)
της γειτονιάς....
(1)
φακελλάκι
(1)
ψάχνω
(1)
Όταν κάτι πάει στραβά, όταν τα
ΑπάντησηΔιαγραφήνεύρα επισκιάσουν την καλή διάθεση,
όταν το χαμόγελο δυσκολεύεται να βγει, τότα με τα παιδιά μου λέμε αυτή τη μαγική λεξούλα...Το κάνουμε από τότε που ήταν μικρούλια, και σημαίνει
πως έχουμε ο ένας τον άλλο, ό,τι και να γίνει...
ναι Αναστασία μου, κι εγώ μικρή είχα μια λέξη μαγική που έλεγα με την Αλέκα μου... τώρα δεν ξέρω που πήγε η μαγεία, μα μου τη θύμισες φιλενάδα μου και σε ευχαριστώ, κι αφού δεν είναι πια η Αλέκα εδώ θα την μοιράζομαι μαζί σου αν μου επιτρέπεις
ΑπάντησηΔιαγραφήαγκαλίτσα βρε να πολεμάμε πρέπει με χέρια δεμένα σφιχτά μην σκονιστούνε
Αναστασία σε θαυμάζω... ο πόνος σου για το λουλούδι σου με φοβίζει, δεν ξέρω αν θα τον άντεχα μανουλα μ...
τα χέρια ή φτερά θα γίνουν που σε πάνε ψηλά ή μαχαίρια ακονισμένα
ΑπάντησηΔιαγραφήπου πληγώνουν... χάδι τρυφερό τα προτιμώ, ν' ακραγγίζουν πληγές που
αιμορραγούν..
κάποια λουλούδια μάτια μου, έχουν τις
ρίζες τους στον ουρανό γιατί δεν τους πρέπει ο βούρκος του κόσμου αυτού...